رسالة صفي‌الدين بن أبي‌المنصور: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ابن ابی منصور، صفی الدین]] (نويسنده) | [[ابن ابی منصور، صفی الدین]] (نويسنده) | ||
[[جریل، دینی ]] (محقق) | [[جریل، دینی ]] (محقق) | ||
[[جریل، دینی]] ( مترجم) | [[جریل، دینی]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۲۷۸/ص۷ر۵ ۱۳۶۵ | ||
| موضوع =تراجم عمومی | | موضوع =تراجم عمومی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲
| رسالة صفي الدين بن أبي المنصور | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن ابی منصور، صفی الدین (نويسنده)
جریل، دینی (محقق) جریل، دینی (مترجم) |
| ناشر | المعهد العلمي الفرنسي للآثار الشرقية |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1986م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | تراجم عمومی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۲۷۸/ص۷ر۵ ۱۳۶۵ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة صفي‌الدين بن أبي‌المنصور، رساله‌ای است به قلم صفی‌الدین بن ابی‌المنصور که آن را در ذکر سخنان، سفرها، کرامات و حکایات استادش ابوالعباس احمد حرار و دیگر علمای صوفیه اندلس نوشته است.
نویسنده در ابتدای کتاب، نگارش آن را پاسخی به درخواست فرزندش ابراهیم در گردآوری اخبار و شرح حال بزرگان صوفیه زمانش که با آنها ملاقات داشته، دانسته است. نویسنده در این زمان 84 سال سن داشته است[۱].
نویسنده، اولین معرفی را به استاش ابوالعباس احمد حرّار بن ابی‌بکر تجیبی اختصاص داده که در اشبیلیه در غرب اندلس متولد شده و ازآنجاکه به بافت پارچه حریر (ابریشم) سقلاطون اشتغال داشت، حرّار نامیده شد. او با شخصیتی به نام ابن‌العاص همدم بوده است. حرار از او فقه و احکام شرعی و احادیث نبوی را فراگرفته است[۲].
در ادامه، اخبار و سخنان احرار با «قال» ذکر شده است؛ از جمله اینکه از اندلس به مصر سفر کرده و با ابویوسف دهمانی ملاقات می‌کند[۳]. سخنان نویسنده از سخنان حرار با «قال المؤلف» یا «قال الأستاذ صفي‌الدين المؤلف» متمایز شده است[۴].
کتاب با ذکر احوال و حکایات چند تن دیگر از صوفیه در صفحه 95 به پایان آمده است. سپس از زبان صفی‌الدین بن منصور، نویسنده رساله، چند حکایت نقل شده است؛ از جمله اینکه وی گفته است: شیخ ابوالحسن بن دقاق از استادش (عجمی) نقل کرده که وی در بغداد بر عمر بزاز وارد شد و در آنجا مردی را کنار در ایستاده می‌بیند و در ضمن گفتگوی عجمی با عمر متوجه می‌شود، که آن مرد خضر بوده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.