الأربعین في شیوخ الصوفیة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR89373J1.jpg | عنوان = الأربعین في شیوخ الصوفیة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مالینی، احمد بن محمد (نويسنده) صبری، عامر حسن (مقدمه نويس) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /م2الف4 288 BP | موضوع = |ناشر | ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمه‌نويس') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مالینی، احمد بن محمد]] (نويسنده) | [[مالینی، احمد بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[صبری، عامر حسن]] ( | [[صبری، عامر حسن]] (مقدمه‌نويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب الأربعين في شيوخ الصوفية'''، اثر ابوسعید احمد بن محمد بن احمد مالینی (متوفی 412ق)، کتابی است دربردارنده چهل حدیث روایت‌شده از طریق شیوخ تصوف، به‌همراه ذکر برخی از حکم و اخبار ایشان که با تحقیق عامر حسن | '''كتاب الأربعين في شيوخ الصوفية'''، اثر [[مالینی، احمد بن محمد|ابوسعید احمد بن محمد بن احمد مالینی]] (متوفی 412ق)، کتابی است دربردارنده چهل حدیث روایت‌شده از طریق شیوخ تصوف، به‌همراه ذکر برخی از حکم و اخبار ایشان که با تحقیق [[صبری، عامر حسن|عامر حسن صبری]]، منتشر شده است. | ||
نام کتاب، در تمام نسخ خطی آن، تحت عنوان «كتاب الأربعين في شيوخ الصوفية» آمده و در تمامی کتب تراجم، با همین نام، از آن یاد شده است، اما صدرالدین بکری، در کتاب خویش، از آن با عنوان «كتاب الأربعين من أحاديث شيوخ الزهاد و كبارهم» یاد کرده، ولی کسی هم با او، در این امر، همراهی ننموده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص47</ref>. | نام کتاب، در تمام نسخ خطی آن، تحت عنوان «كتاب الأربعين في شيوخ الصوفية» آمده و در تمامی کتب تراجم، با همین نام، از آن یاد شده است، اما صدرالدین بکری، در کتاب خویش، از آن با عنوان «كتاب الأربعين من أحاديث شيوخ الزهاد و كبارهم» یاد کرده، ولی کسی هم با او، در این امر، همراهی ننموده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص47</ref>. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نویسنده در این کتاب، به گردآوری چهل حدیث که از طریق برخی از ائمه تصوف، روایت شده پرداخته و به‌همراه آن، برخی از حکمت‌ها و اخبار ایشان را نیز ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | نویسنده در این کتاب، به گردآوری چهل حدیث که از طریق برخی از ائمه تصوف، روایت شده پرداخته و به‌همراه آن، برخی از حکمت‌ها و اخبار ایشان را نیز ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
متأسفانه نویسنده مقدمه‌ای در توضیح انگیزه نگارش کتاب و یا روش تألیف آن، ذکر نکرده است. وی مطالب را با ذکر شرح حال و ترجمه افراد، بدون رعایت ترتیب خاصی، از جمله ترتیب در حروف الفبا و یا تاریخ وفات، از معروف کرخی و سپس، سری | متأسفانه نویسنده مقدمه‌ای در توضیح انگیزه نگارش کتاب و یا روش تألیف آن، ذکر نکرده است. وی مطالب را با ذکر شرح حال و ترجمه افراد، بدون رعایت ترتیب خاصی، از جمله ترتیب در حروف الفبا و یا تاریخ وفات، از معروف کرخی و سپس، [[سری سقطی]]، [[جنید بغدادی، جنید بن محمد|جنید]] و... آغاز نموده و پس از ایراد ترجمه، به ذکر روایات ایشان پرداخته است و سپس، به برخی از اقوال و گفتار آنان، اشاره نموده و توضیح داده است که هریک از این سخنان، تحت کدام‌یک از ابواب مختلف مباحث مربوط به تصوف، اعم از زهد، اعراض از دنیا، التجا به خداوند در طلب علم و دانش و انس با او، توکل بر خدا، تخلیه و رها کردن قلب از هموم و غصه دنیا، تلاش انسان در جلب رضایت و خشنودی خداوند، تکیه بر جدل و غفلت در کار که بدترین چیزی است که به انسان می‌رسد، مداومت بر عبادت و... قرار خواهد گرفت<ref>ر.ک: همان، ص48-49</ref>. | ||
نویسنده در ذکر احادیث و روایات و نیز نقل اقوال، از طریقت و روش اهل حدیث، پیروی نموده و مشهور است که اهل حدیث، در ذکر سند و اقوال معروف، چنان‌که خطیب بغدادی نیز به آن اشاره نموده است، تساهل نموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. | نویسنده در ذکر احادیث و روایات و نیز نقل اقوال، از طریقت و روش اهل حدیث، پیروی نموده و مشهور است که اهل حدیث، در ذکر سند و اقوال معروف، چنان‌که [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] نیز به آن اشاره نموده است، تساهل نموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده: تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:طرائق صوفیه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۱
| الأربعین في شیوخ الصوفیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مالینی، احمد بن محمد (نويسنده) صبری، عامر حسن (مقدمه‌نويس) |
| ناشر | دار البشائر الإسلامیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1417ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م2الف4 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب الأربعين في شيوخ الصوفية، اثر ابوسعید احمد بن محمد بن احمد مالینی (متوفی 412ق)، کتابی است دربردارنده چهل حدیث روایت‌شده از طریق شیوخ تصوف، به‌همراه ذکر برخی از حکم و اخبار ایشان که با تحقیق عامر حسن صبری، منتشر شده است.
نام کتاب، در تمام نسخ خطی آن، تحت عنوان «كتاب الأربعين في شيوخ الصوفية» آمده و در تمامی کتب تراجم، با همین نام، از آن یاد شده است، اما صدرالدین بکری، در کتاب خویش، از آن با عنوان «كتاب الأربعين من أحاديث شيوخ الزهاد و كبارهم» یاد کرده، ولی کسی هم با او، در این امر، همراهی ننموده است[۱].
نویسنده در این کتاب، به گردآوری چهل حدیث که از طریق برخی از ائمه تصوف، روایت شده پرداخته و به‌همراه آن، برخی از حکمت‌ها و اخبار ایشان را نیز ذکر نموده است[۲].
متأسفانه نویسنده مقدمه‌ای در توضیح انگیزه نگارش کتاب و یا روش تألیف آن، ذکر نکرده است. وی مطالب را با ذکر شرح حال و ترجمه افراد، بدون رعایت ترتیب خاصی، از جمله ترتیب در حروف الفبا و یا تاریخ وفات، از معروف کرخی و سپس، سری سقطی، جنید و... آغاز نموده و پس از ایراد ترجمه، به ذکر روایات ایشان پرداخته است و سپس، به برخی از اقوال و گفتار آنان، اشاره نموده و توضیح داده است که هریک از این سخنان، تحت کدام‌یک از ابواب مختلف مباحث مربوط به تصوف، اعم از زهد، اعراض از دنیا، التجا به خداوند در طلب علم و دانش و انس با او، توکل بر خدا، تخلیه و رها کردن قلب از هموم و غصه دنیا، تلاش انسان در جلب رضایت و خشنودی خداوند، تکیه بر جدل و غفلت در کار که بدترین چیزی است که به انسان می‌رسد، مداومت بر عبادت و... قرار خواهد گرفت[۳].
نویسنده در ذکر احادیث و روایات و نیز نقل اقوال، از طریقت و روش اهل حدیث، پیروی نموده و مشهور است که اهل حدیث، در ذکر سند و اقوال معروف، چنان‌که خطیب بغدادی نیز به آن اشاره نموده است، تساهل نموده‌اند[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.