۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن قتيبه' به 'ابن قتيبه '
جز (جایگزینی متن - 'مبرد' به 'مبرد') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن قتيبه' به 'ابن قتيبه ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
اغراض تشبيه، محاسن تشبيه و عيوب تشبيه از ديگر مطالبى است كه در انتهاى اين بخش مورد مطالعه قرار گرفته است <ref>متن كتاب، ص 134 - 64</ref>. | اغراض تشبيه، محاسن تشبيه و عيوب تشبيه از ديگر مطالبى است كه در انتهاى اين بخش مورد مطالعه قرار گرفته است <ref>متن كتاب، ص 134 - 64</ref>. | ||
2. مجاز: به كاربردن واژه‌اى است در معنايى غير از آنچه كه براى آن وضع شده است. نويسنده، جاحظ را از اولين كسانى مى‌داند كه اين بحث را مطرح كرده است. وى سپس به مباحث و مثال‌هاى جاحظ اشاره كرده و چنين نتيجه مى‌گيرد كه حاحظ مجاز را در برابر حقيقت مى‌دانسته است. ابن | 2. مجاز: به كاربردن واژه‌اى است در معنايى غير از آنچه كه براى آن وضع شده است. نويسنده، جاحظ را از اولين كسانى مى‌داند كه اين بحث را مطرح كرده است. وى سپس به مباحث و مثال‌هاى جاحظ اشاره كرده و چنين نتيجه مى‌گيرد كه حاحظ مجاز را در برابر حقيقت مى‌دانسته است. [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] ، احمد بن فارس، ابن رشيق قيروانى، عبدالقاهر جرجانى، سكاكى و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] از جمله افرادى هستند كه كلام و ديدگاه آنها در باره مجاز مطرح و بررسى شده است. | ||
علماى بلاغت، مجاز را به دو قسم عقلى و لغوى و مجاز لغوى را نيز به استعاره و مجاز مرسل تقسيم كرده‌اند كه در ادامه اين مبحث شرح شده است <ref>همان، ص 165 - 135</ref>. | علماى بلاغت، مجاز را به دو قسم عقلى و لغوى و مجاز لغوى را نيز به استعاره و مجاز مرسل تقسيم كرده‌اند كه در ادامه اين مبحث شرح شده است <ref>همان، ص 165 - 135</ref>. | ||