خلافت ابوبکر در ترازوی نقد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)'
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ')
جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)')
برچسب: واگردانی دستی
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =ابطال ما استدل به لامامه ابی‌بکر
| عنوان‌های دیگر =ابطال ما استدل به لامامه ابی‌بکر
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
[[حسینی میلانی، علی]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏223‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ ‎‏الف‎‏2041
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏223‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ ‎‏الف‎‏2041
| موضوع =
| موضوع =
ابوبکر، عبدالله بن ابیقحافه، 51 قبل از هجرت - 13ق.
ابوبکر، عبدالله بن ابی‌قحافه، 51 قبل از هجرت - 13ق.


خلافت - دفاعیه‌‏ها و ردیه‌‏ها
خلافت - دفاعیه‌‏ها و ردیه‌‏ها
خط ۲۳: خط ۲۳:
| چاپ =1
| چاپ =1
| شابک =978-964-2501-62-5
| شابک =978-964-2501-62-5
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17890
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12394
| کتابخوان همراه نور =12394
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۴۸: خط ۴۹:


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
در مقدمه مركز حقايق اسلامى، ضمن اشاره به اكمال دين و اتمام نعمت با اعلان ولايت [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] در روز غدير، اين مطلب عنوان گرديده كه كتاب حاضر، ترجمه يكى از آثار نويسنده مى‌باشد.
در مقدمه مركز حقايق اسلامى، ضمن اشاره به اكمال دين و اتمام نعمت با اعلان ولايت [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] در روز غدير، اين مطلب عنوان گرديده كه كتاب حاضر، ترجمه يكى از آثار نویسنده مى‌باشد.


در پيشگفتار مؤلف، به شيوه تألیف كتاب اشاره شده است.
در پيشگفتار مؤلف، به شيوه تألیف كتاب اشاره شده است.
خط ۵۷: خط ۵۸:
#راه تعيين امام اجماع مردم است.
#راه تعيين امام اجماع مردم است.


اما درباره امامت بعد از پيامبر(ص)، سخنى از خدا و رسولش ديده نشده است و اما اجماع نيز بر غير ابوبكر- كه امّت اتفاق كرده‌اند نداريم. فقط بر حقانيّت امامت سه نفر اجماع تحقّق مى‌يابد: ابوبكر، على و عباس. سپس آن دو نفر [على و عباس] به جهت اين‌كه مخالفتى با ابوبكر نكردند؛ پس اگر ابوبكر بر حق نبود به طور حتم آن‌ها با او منازعه مى‌كردند».
اما درباره امامت بعد از پيامبر(ص)، سخنى از خدا و رسولش ديده نشده است و اما اجماع نيز بر غير ابوبكر- كه امّت اتفاق كرده‌اند نداريم. فقط بر حقانيّت امامت سه نفر اجماع تحقّق مى‌يابد: ابوبكر، على و عباس. سپس آن دو نفر [على و عباس] به جهت اين‌كه مخالفتى با ابوبكر نكردند؛ پس اگر ابوبكر بر حق نبود به طور حتم آن‌ها با او منازعه می‌كردند».


در اين استدلال، اعتراف شد كه كلام صريحى از پيامبر(ص) در مورد امامت ابوبكر يافت نشده است. از اين رو نخستين دليل بر امامت وى، همان اجماع و نبودن سخن صريح از رسول خدا(ص) است.
در اين استدلال، اعتراف شد كه كلام صريحى از پيامبر(ص) در مورد امامت ابوبكر يافت نشده است. از اين رو نخستين دليل بر امامت وى، همان اجماع و نبودن سخن صريح از رسول خدا(ص) است.
خط ۶۹: خط ۷۰:
مهم‌ترين دليل اهل سنت، قضيه نماز ابوبكر است كه مى‌گويند: نماز او در حال حيات پيامبر(ص)، بر امامت او دلالت مى‌كند؛ ولى بر اساس مطالبى كه در كتاب گفته شده، پيامبر(ص) او را از محراب كنار زد و خودش با مردم نماز خواند. صحت اين مطلب در صورتى قابل استناد است كه خبر فرستادن ابوبكر براى نماز نيز صحيح باشد.
مهم‌ترين دليل اهل سنت، قضيه نماز ابوبكر است كه مى‌گويند: نماز او در حال حيات پيامبر(ص)، بر امامت او دلالت مى‌كند؛ ولى بر اساس مطالبى كه در كتاب گفته شده، پيامبر(ص) او را از محراب كنار زد و خودش با مردم نماز خواند. صحت اين مطلب در صورتى قابل استناد است كه خبر فرستادن ابوبكر براى نماز نيز صحيح باشد.


در بخش چهارم، به نقد و بررسى دليل اجماع بر خلافت ابوبكر پرداخته شده است. تنها دليل اهل سنّت بر خلافت وى، اجماع يعنى اتفاق اصحاب بر خلافت ابوبكر است. اما به اعتقاد نويسنده، به راستى آن‌ها چه اجماع و اتّفاقى را بر امامت ابوبكر ادّعا مى‌كنند؟ اينان مى‌گويند: قضايايى در سقيفه رخ داد كه گروهى در آن‌جا جمع شدند و با ابوبكر به عنوان خليفه بيعت كردند و او را روى كار آوردند. درباره اين دليل، سخن صاحب شرح المقاصد از بزرگان علم كلام كافى است كه مى‌گويد: «ما وقتى كه مى‌گوييم بر امامت ابوبكر اجماع و اتّفاق داريم، ادّعاى اجماع حقيقى و واقعى نمى‌كنيم، چرا كه مدّعى هستيم بر خلاف ابوبكر هم عدّه‌اى اتّفاق داشتند و چنين نيست كه همه مردم راضى به امامت ابوبكر بودند، بلكه امامت او در حقيقت بعد از اختلاف بين مهاجرين و انصار و القاى كشمكش بين انصار اوس و خزرج، و تنها با بيعت عمر در سقيفه آغاز شد.
در بخش چهارم، به نقد و بررسى دليل اجماع بر خلافت ابوبكر پرداخته شده است. تنها دليل اهل سنّت بر خلافت وى، اجماع يعنى اتفاق اصحاب بر خلافت ابوبكر است. اما به اعتقاد نویسنده، به راستى آن‌ها چه اجماع و اتّفاقى را بر امامت ابوبكر ادّعا مى‌كنند؟ اينان مى‌گويند: قضايايى در سقيفه رخ داد كه گروهى در آن‌جا جمع شدند و با ابوبكر به عنوان خليفه بيعت كردند و او را روى كار آوردند. درباره اين دليل، سخن صاحب شرح المقاصد از بزرگان علم كلام كافى است كه مى‌گويد: «ما وقتى كه مى‌گوييم بر امامت ابوبكر اجماع و اتّفاق داريم، ادّعاى اجماع حقيقى و واقعى نمى‌كنيم، چرا كه مدّعى هستيم بر خلاف ابوبكر هم عدّه‌اى اتّفاق داشتند و چنين نيست كه همه مردم راضى به امامت ابوبكر بودند، بلكه امامت او در حقيقت بعد از اختلاف بين مهاجرين و انصار و القاى كشمكش بين انصار اوس و خزرج، و تنها با بيعت عمر در سقيفه آغاز شد.


نويسنده به اين نكته اشاره مى‌كند كه اهل سنّت با اين‌كه مى‌دانند گروه زيادى با خلافت ابوبكر موافق نبودند، در مراجعه به كتاب‌هايشان مى‌گويند: بهتر است كه از سخن گفتن در چنين امورى پرهيز كنيم، چرا كه پيامبر(ص) در مورد مسائلى كه بين اصحاب رخ خواهد داد، به سكوت امر فرموده است لذا نيازى به مطرح كردن اين‌گونه امور نيست.
نویسنده به اين نكته اشاره مى‌كند كه اهل سنّت با اين‌كه مى‌دانند گروه زيادى با خلافت ابوبكر موافق نبودند، در مراجعه به كتاب‌هايشان مى‌گويند: بهتر است كه از سخن گفتن در چنين امورى پرهيز كنيم، چرا كه پيامبر(ص) در مورد مسائلى كه بين اصحاب رخ خواهد داد، به سكوت امر فرموده است لذا نيازى به مطرح كردن اين‌گونه امور نيست.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==




فهرست مطالب در ابتدا و كتاب‌نامه كتب مورد استفاده نويسنده، در انتهاى كتاب آمده است.
فهرست مطالب در ابتدا و كتاب‌نامه كتب مورد استفاده نویسنده، در انتهاى كتاب آمده است.


در پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع پرداخته شده است.
در پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع پرداخته شده است.


==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references/>


== منابع مقاله ==
== منابع مقاله ==
خط ۸۷: خط ۸۸:
مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




خط ۹۳: خط ۹۶:
[[رده:کلام و عقاید]]
[[رده:کلام و عقاید]]
[[رده:مباحث خاص کلامی]]
[[رده:مباحث خاص کلامی]]
[[رده:امام علی(ع)]]