خدا در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili صفحهٔ خدا در نهج البلاغه را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به خدا در نهج‌البلاغه منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR25226J1.jpg | | تصویر =NUR25226J1.jpg | ||
| عنوان = خدا در | | عنوان = خدا در نهج‌البلاغه | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[گرامی، | [[گرامی، محمدعلی]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /خ4گ4 38/09 BP | | کد کنگره = /خ4گ4 38/09 BP | ||
| موضوع =خدا - اثبات - علی بن | | موضوع =خدا - اثبات - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خدا شناسی - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = بنیاد | | ناشر = بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه | ||
| مکان نشر = ایران - قم | | مکان نشر = ایران - قم | ||
| سال نشر = 1386ش - 1428ق | | سال نشر = 1386ش - 1428ق | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''خدا در نهج‌البلاغه''' اثر آیت‌الله شیخ محمدعلی | '''خدا در نهج‌البلاغه''' اثر [[گرامی، محمدعلی|آیت‌الله شیخ محمدعلی گرامی]]، در بررسی معارف توحیدی نهج‌البلاغه به زبانی شیوا و روان. | ||
از منظر امیرالمؤمنین(ع)، آغاز و اساس دین، معرفت خداوند متعال بوده و این امر، از نقش کلیدی اصل خداشناسی در دین حکایت می‌کند. ازاین‌رو نویسنده بر آن است تا جرعه‌های ناب خداشناسی را از اقیانوس بیکران و زلال علوی برگیرد، زیرا معتقد است قلب پاک علوی، تجلیگاه اراده و علم ربوبی است<ref>ر.ک: | از منظر [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، آغاز و اساس دین، معرفت خداوند متعال بوده و این امر، از نقش کلیدی اصل خداشناسی در دین حکایت می‌کند. ازاین‌رو نویسنده بر آن است تا جرعه‌های ناب خداشناسی را از اقیانوس بیکران و زلال علوی برگیرد، زیرا معتقد است قلب پاک علوی، تجلیگاه اراده و علم ربوبی است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11</ref>. | ||
وی با نگرش ژرف عقلی و نقلی به سخنان و بیانات امیرمؤمنان(ع)، دریچه‌ای غنی و ناب از معارف توحیدی را فراروی خداجویان و تشنهکامان ساحت ربوبی مهیا نموده که آدمی را بیش‌ازپیش و به طور عمیق، با خالق و مالک هستی آشنا نموده و از سوی دیگر، شبهات موجود در این حوزه را با تبحر و ظرافت مثال‌زدنی، پاسخ داده است<ref>ر.ک:همان، ص12</ref>. | وی با نگرش ژرف عقلی و نقلی به سخنان و بیانات [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان(ع)]]، دریچه‌ای غنی و ناب از معارف توحیدی را فراروی خداجویان و تشنهکامان ساحت ربوبی مهیا نموده که آدمی را بیش‌ازپیش و به طور عمیق، با خالق و مالک هستی آشنا نموده و از سوی دیگر، شبهات موجود در این حوزه را با تبحر و ظرافت مثال‌زدنی، پاسخ داده است<ref>ر.ک:همان، ص12</ref>. | ||
نویسنده معتقد است سید | نویسنده معتقد است [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضی]]، از نگاه ادیبانه خویش، مجموعه سخنان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] را «نهج‌البلاغه» نامید، چرا که آموزنده آیین و روش سخنوری و بلاغت است. به باور وی، ویژگی کتاب و انسان جامع، چنین است که جامع کمالات‌اند و هرکسی از جهتی به آن عشق می‌ورزد، وگرنه نهج‌البلاغه را می‌توان مجموعه‌ای از نهج‌العرفان، نهج‌التوحید، نهج‌النبوة و الإمامة، نهج‌الحرب، نهج‌التربیة و... هم دانست. وی ضمن بحث‌وبررسی نهج‌البلاغه، معارف توحیدی (بخش اثبات صانع) را مورد بررسی و دقت قرار داده و ده راه را برای وصول به خداوند متعال، استخراج نموده و به بحث مفصل پیرامون هریک، از آن‌ها، پرداخته است که عبارت‌اند از: | ||
# حدوث: در نهج‌البلاغه، گاه به‌صراحت کلمه «حدوث خلقت» به‌کاررفته و گاه نامی از آن به میان نیامده، ولی قرائنی فراروی بیننده گذاشته می‌شود که بر «حدوث جهان خلقت» راهنماست<ref>متن | # حدوث: در نهج‌البلاغه، گاه به‌صراحت کلمه «حدوث خلقت» به‌کاررفته و گاه نامی از آن به میان نیامده، ولی قرائنی فراروی بیننده گذاشته می‌شود که بر «حدوث جهان خلقت» راهنماست<ref>متن کتاب، ص15</ref>. | ||
# نظم: نهج‌البلاغه، بر نظم هستی چشم دوخته تا دیدگان آدمی، خدای هستی را دریابد<ref> | # نظم: نهج‌البلاغه، بر نظم هستی چشم دوخته تا دیدگان آدمی، خدای هستی را دریابد<ref>همان، ص43</ref>. | ||
# هدایت غریزی: از دیدگاه نهج‌البلاغه، از دیگر راه‌هایی که می‌توان از آن مدد جست و با آن به اثبات وجود خداوند برخاست، اندیشه در هدایت غریزی انسان و حیوان است<ref> | # هدایت غریزی: از دیدگاه نهج‌البلاغه، از دیگر راه‌هایی که می‌توان از آن مدد جست و با آن به اثبات وجود خداوند برخاست، اندیشه در هدایت غریزی انسان و حیوان است<ref>همان، ص67</ref>. | ||
# نقصان‌پذری پدیده‌ها<ref>همان، ص84</ref>. | # نقصان‌پذری پدیده‌ها<ref>همان، ص84</ref>. | ||
# حقیقت وجود<ref>همان، ص105</ref>. | # حقیقت وجود<ref>همان، ص105</ref>. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]] | [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
[[رده:امام علی(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۶
| خدا در نهج‌البلاغه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گرامی، محمدعلی (نويسنده) |
| ناشر | بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش - 1428ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-6348-59-2 |
| موضوع | خدا - اثبات - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خدا شناسی - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /خ4گ4 38/09 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
خدا در نهج‌البلاغه اثر آیت‌الله شیخ محمدعلی گرامی، در بررسی معارف توحیدی نهج‌البلاغه به زبانی شیوا و روان.
از منظر امیرالمؤمنین(ع)، آغاز و اساس دین، معرفت خداوند متعال بوده و این امر، از نقش کلیدی اصل خداشناسی در دین حکایت می‌کند. ازاین‌رو نویسنده بر آن است تا جرعه‌های ناب خداشناسی را از اقیانوس بیکران و زلال علوی برگیرد، زیرا معتقد است قلب پاک علوی، تجلیگاه اراده و علم ربوبی است[۱].
وی با نگرش ژرف عقلی و نقلی به سخنان و بیانات امیرمؤمنان(ع)، دریچه‌ای غنی و ناب از معارف توحیدی را فراروی خداجویان و تشنهکامان ساحت ربوبی مهیا نموده که آدمی را بیش‌ازپیش و به طور عمیق، با خالق و مالک هستی آشنا نموده و از سوی دیگر، شبهات موجود در این حوزه را با تبحر و ظرافت مثال‌زدنی، پاسخ داده است[۲].
نویسنده معتقد است سید رضی، از نگاه ادیبانه خویش، مجموعه سخنان حضرت علی(ع) را «نهج‌البلاغه» نامید، چرا که آموزنده آیین و روش سخنوری و بلاغت است. به باور وی، ویژگی کتاب و انسان جامع، چنین است که جامع کمالات‌اند و هرکسی از جهتی به آن عشق می‌ورزد، وگرنه نهج‌البلاغه را می‌توان مجموعه‌ای از نهج‌العرفان، نهج‌التوحید، نهج‌النبوة و الإمامة، نهج‌الحرب، نهج‌التربیة و... هم دانست. وی ضمن بحث‌وبررسی نهج‌البلاغه، معارف توحیدی (بخش اثبات صانع) را مورد بررسی و دقت قرار داده و ده راه را برای وصول به خداوند متعال، استخراج نموده و به بحث مفصل پیرامون هریک، از آن‌ها، پرداخته است که عبارت‌اند از:
- حدوث: در نهج‌البلاغه، گاه به‌صراحت کلمه «حدوث خلقت» به‌کاررفته و گاه نامی از آن به میان نیامده، ولی قرائنی فراروی بیننده گذاشته می‌شود که بر «حدوث جهان خلقت» راهنماست[۳].
- نظم: نهج‌البلاغه، بر نظم هستی چشم دوخته تا دیدگان آدمی، خدای هستی را دریابد[۴].
- هدایت غریزی: از دیدگاه نهج‌البلاغه، از دیگر راه‌هایی که می‌توان از آن مدد جست و با آن به اثبات وجود خداوند برخاست، اندیشه در هدایت غریزی انسان و حیوان است[۵].
- نقصان‌پذری پدیده‌ها[۶].
- حقیقت وجود[۷].
- هدف نهایی تکاملی[۸].
- فطرت[۹].
- دعا، نیاز روح[۱۰].
- فسخ عزم و تصمیم[۱۱].
- تجلی الله در قرآن[۱۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.