۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز (+رده) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابیطالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12948 | ||
| کتابخوان همراه نور =12948 | | کتابخوان همراه نور =12948 | ||
| کد پدیدآور =7058 | | کد پدیدآور =7058 | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|دیوان اشعار (ابهامزدایی)}} | |||
'''دیوان اشعار منسوب به حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) '''، ترجمه منظوم مولانا شوقی شاعر قرن نهم هجری، از اشعار منسوب به [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] است. این اثر از سلسله آثاری است که به مناسبت همایش بینالمللی قرطبه و اصفهان دو مکتب فلسفه اسلامی در شرق و غرب، با مقدمه، تصحیح و تعلیقه سیده مریم روضاتیان منتشر شده است. | {{کاربردهای دیگر|دیوان امام علی(ع) (ابهامزدایی)}} | ||
'''دیوان اشعار منسوب به حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)'''، ترجمه منظوم مولانا شوقی شاعر قرن نهم هجری، از اشعار منسوب به [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] است. این اثر از سلسله آثاری است که به مناسبت همایش بینالمللی قرطبه و اصفهان دو مکتب فلسفه اسلامی در شرق و غرب، با مقدمه، تصحیح و تعلیقه سیده مریم روضاتیان منتشر شده است. | |||
در ابتدای این اثر دو پیشگفتار به قلم [[محقق، مهدی|مهدی محقق]] و مصحح و سپس مقدمهای تحقیقی در بیش از سی صفحه ارائه شده است. | در ابتدای این اثر دو پیشگفتار به قلم [[محقق، مهدی|مهدی محقق]] و مصحح و سپس مقدمهای تحقیقی در بیش از سی صفحه ارائه شده است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۳: | ||
مولانا شوقی، شاعر قرن نهم هجری است که دیوان اشعار منسوب به [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] را در سال 875ق، به نظم فارسی ترجمه کرده است. وی در مقدمه دیوان از «صدر زمان حضرت برهان دین» نام میبرد که احتمالاً خواجه برهانالدین عبدالحمید کرمانی وزیر سلطان ابوسعید تیموری است. آنچنانکه شوقی در مقدمه دیوان ذکر کرده است، برای کسب علم و دانش راهی سفر میشود و مدتی در بغداد اقامت میکند: {{شعر}}{{ب|''چون شدم آگاه ز فضل خدای''|2='' بر سفر افتاد مرا عزم و رای''}}{{ب|''چند گه از خدمت ارباب جود''|2=''مسکن من خطه بغداد بود''}}{{پایان شعر}} | مولانا شوقی، شاعر قرن نهم هجری است که دیوان اشعار منسوب به [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] را در سال 875ق، به نظم فارسی ترجمه کرده است. وی در مقدمه دیوان از «صدر زمان حضرت برهان دین» نام میبرد که احتمالاً خواجه برهانالدین عبدالحمید کرمانی وزیر سلطان ابوسعید تیموری است. آنچنانکه شوقی در مقدمه دیوان ذکر کرده است، برای کسب علم و دانش راهی سفر میشود و مدتی در بغداد اقامت میکند: {{شعر}}{{ب|''چون شدم آگاه ز فضل خدای''|2='' بر سفر افتاد مرا عزم و رای''}}{{ب|''چند گه از خدمت ارباب جود''|2=''مسکن من خطه بغداد بود''}}{{پایان شعر}} | ||
روزی در هنگام مطالعه دیوان اشعار [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]، وجد و حال به او دست میدهد. سپس افسوس میخورد که چرا عجمیگویان نمیتوانند از این گوهرهای غیبی بهرهای ببرند. پس بر آن میشود تا دیوان را به نظم فارسی ترجمه کند. برای آنکه در ترجمه خویش دچار لغزش نشود، از افراد آگاه نیز یاری میگیرد تا معانی لغات را چنانکه شایسته است بهدرستی ترجمه کند. صدر زمان حضرت برهانالدین نیز از این امر استقبال میکند و چون مرشدی روحانی، با همت خود به یاری شوقی میشتابد. در این هنگام واقعهای نیز میبیند که عزم او را استوارتر میسازد و سرانجام به سال 875ق، ترجمه دیوان را به انجام میرساند: {{شعر}}{{ب|''واقعه هم دیدم و گشتم دلیر ''|2='' پای در این بیشه نهادم چو شیر''}}{{ب|''ساختم اندر ره عشق و طلب ''|2='' این هزج از قول امیر عرب''}}{{ب|''سال شده هشتصد و هفتاد و پنج ''|2='' کز کرمش یافتم این طرفه گنج'' | روزی در هنگام مطالعه دیوان اشعار [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]، وجد و حال به او دست میدهد. سپس افسوس میخورد که چرا عجمیگویان نمیتوانند از این گوهرهای غیبی بهرهای ببرند. پس بر آن میشود تا دیوان را به نظم فارسی ترجمه کند. برای آنکه در ترجمه خویش دچار لغزش نشود، از افراد آگاه نیز یاری میگیرد تا معانی لغات را چنانکه شایسته است بهدرستی ترجمه کند. صدر زمان حضرت برهانالدین نیز از این امر استقبال میکند و چون مرشدی روحانی، با همت خود به یاری شوقی میشتابد. در این هنگام واقعهای نیز میبیند که عزم او را استوارتر میسازد و سرانجام به سال 875ق، ترجمه دیوان را به انجام میرساند: {{شعر}}{{ب|''واقعه هم دیدم و گشتم دلیر ''|2='' پای در این بیشه نهادم چو شیر''}}{{ب|''ساختم اندر ره عشق و طلب ''|2='' این هزج از قول امیر عرب''}}{{ب|''سال شده هشتصد و هفتاد و پنج ''|2='' کز کرمش یافتم این طرفه گنج''<ref>ر.ک: همان، صفحه چهلوشش تا چهلوهشت</ref>}}{{پایان شعر}}. | ||
برای آگاهی از میزان قدرت شاعری شوقی، باید دیوان او را به دو بخش مجزا تقسیم نمود. بخش اول، یعنی سیوهشت بیت آغاز کتاب که یادآور سبک سخنوری نظامی در «مخزن الأسرار» دارای ابیاتی روان، خوشآهنگ و خیالانگیز است. بخش دوم شامل ترجمه منظوم است که 360 قطعه را در بر میگیرد. وی در مقابل هر بیت عربی یک بیت فارسی سروده است. ابیاتش ساده و روان و نزدیک به کلام منثور است و در پارهای موارد سست به نظر میرسد و همان طور که در مقدمه دیوان آمده، ابیات را لفظ به لفظ و بیدخل و تصرف ترجمه کرده است. سادگی کلام شوقی در این بخش از دیوان، گذشته از آنکه سبک رایج عصر اوست، از ترجمه مستقیم وی از شعر عربی نیز سرچسمه میگیرد. شوقی بر آن بوده تا ابیات عر بی را بهگونهای به نظم فارسی ترجمه کند که به اصل عربی نزدیک باشد. بنابراین رعایت وزن و قافیه و مقید بودن به ترجمه لفظ به لفظ، شوقی را در چهارچوبی قرار داده که وی را تا حد زیادی از بهکار بردن صنایع ادبی بازمیدارد<ref>ر.ک: همان، صفحه چهلوهشت تا پنجاه</ref>. | برای آگاهی از میزان قدرت شاعری شوقی، باید دیوان او را به دو بخش مجزا تقسیم نمود. بخش اول، یعنی سیوهشت بیت آغاز کتاب که یادآور سبک سخنوری نظامی در «مخزن الأسرار» دارای ابیاتی روان، خوشآهنگ و خیالانگیز است. بخش دوم شامل ترجمه منظوم است که 360 قطعه را در بر میگیرد. وی در مقابل هر بیت عربی یک بیت فارسی سروده است. ابیاتش ساده و روان و نزدیک به کلام منثور است و در پارهای موارد سست به نظر میرسد و همان طور که در مقدمه دیوان آمده، ابیات را لفظ به لفظ و بیدخل و تصرف ترجمه کرده است. سادگی کلام شوقی در این بخش از دیوان، گذشته از آنکه سبک رایج عصر اوست، از ترجمه مستقیم وی از شعر عربی نیز سرچسمه میگیرد. شوقی بر آن بوده تا ابیات عر بی را بهگونهای به نظم فارسی ترجمه کند که به اصل عربی نزدیک باشد. بنابراین رعایت وزن و قافیه و مقید بودن به ترجمه لفظ به لفظ، شوقی را در چهارچوبی قرار داده که وی را تا حد زیادی از بهکار بردن صنایع ادبی بازمیدارد<ref>ر.ک: همان، صفحه چهلوهشت تا پنجاه</ref>. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۵: | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
{{شعر و شاعری}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهماالسلام]] | |||
[[دیوان امام علی علیهالسلام]] | [[دیوان امام علی علیهالسلام]] | ||