مقتل امام‌ حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب نقل و بررسی حوادث منجر به «حادثهٔ عاشورا» را از لحظهٔ مرگ معاویه و جانشینی فرزندش یزید آغاز می‌کند و سپس ماجرای عدم بیعت امام(ع)، دعوت مردم کوفه، پیمان‌شکنی آنان، ماجرای حُرّ بن یزید ریاحی (ره)، حوادث شب عاشورا، ظهر عاشورا و سرانجام حرکت پیامبرگونهٔ [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] و حضرت زینب(س)، پس از حادثهٔ ظهر عاشورا را بادقت علمی بسیار نقل و بررسی می‌کند.

کتاب «مقتل الحسین» علیه السلام حاوی مقدمه ای به قلم [[آیت‌الله محمدعلی جاودان]] در باب زندگی [[عسکری، سید مرتضی|علامه عسکری]] و خدمات و آثار ایشان است.

طراحی‌هنری‌ جلد کتاب، ۵ دایره ، اشاره به پنج تن آل عبا و نیزه هایی هم در حاشیه جلد تصویر شده که جهت نیزها متوجه مرکز دایره ۵ لایه جلد هستند. (به گفته ابومخنف [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در هنگام شهادت ۳۳ جای زخم نیزه و شمشیر به تن داشت.)

««حسین (ع) که چنین دید، برافروخت و گفت: «یابن‌الزرقاءِ! تو مرا می‌کشی یا او؟ به‌خدا قسم که دروغ گفتی و به گناه افتادی!»

در تاریخ ابن‌اعثم، [[مقتل الحسين عليه‌السلام (خوارزمی)|مقتل الحسین(ع) خوارزمی]]، [[مثير الأحزان|مثیرالأحزان]] و [[الملهوف علی قتلی الطفوف|اللهوف]] است که یزید به ولید نامه‌ای نوشت و چنین فرمانش داد که از همه‌ی مردم مدینه بیعت عمومی بگیرد و از حسین (ع) بیعت خصوصی؛ و چنین به او پیام داده بود: «اگر نپذیرفت گردنش را بزن!» تا آنجا که نقل می‌کنند که حسین (ع) به خشم آمد و به مروان گفت: «وای بر تو ای یابن‌الزّرقاء! تو دستور زدن گردن مرا می‌دهی؟ دروغ گفتی و به گناه افتادی. ما اهل‌بیت نبوّت و معدن رسالت هستیم؛ در حالی که یزید، فاسق، شراب‌خوار و آدم‌کش است و مثل منی با مثل او بیعت نمی‌کند.»

روز بعد مروان به [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] رسید و گفت: «سخنم را بشنو تا رستگار شوی!» حسین (ع) فرمود: «بگو.» مروان گفت: «با امیرالمؤمنین یزید!!! بیعت کن که این برای تو در هر دو جهان بهتر است!» و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] گفت: «انّا لله و انّا الیه راجعون! دیگر با اسلام باید وداع کرد که امّت را حاکمی چون یزید آمد!» امّا ابن‌زبیر را تحت فشار قرار دادند و او بهانه تراشید و پیش ولید نرفت.