طایر فرخپی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابی طالب' به 'ابیطالب') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:امام علی(ع)' به 'رده:علی بن ابیطالب(ع)') برچسب: برگرداندهشده |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده: | [[رده:علی بن ابیطالب(ع)]] | ||
[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] |
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۹
طایر فرخپی | |
---|---|
پدیدآوران | دلشاد تهرانی، مصطفی (نويسنده) امام علی علیهالسلام (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | کمالات انسانی در نهجالبلاغه |
ناشر | دريا |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1390ش |
چاپ | 3 |
شابک | 978-964-9275-37-6 |
موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - اخلاق - علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - نقد و تفسیر - علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - شرح |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /د8الف3 38/9 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طایر فرخپی اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهجالبلاغه پرداختهشده است.
نویسنده «طایر فرخ پی» را عنوانی دانسته است برای گشودن دریچهای به راه اتصاف به کمالات انسانی که بالاترین کمال آدمی است و آن کمالی است که انسان، به ادب حق مؤدب شود و کمالات انسانی در او ظهور یابد و فطرت کمال خواهش به کمال مطلوب برسد و تا آنجا که میتواند، آنگونه شود که منشأ خیرات گردد[۱].
وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده[۲] و وجودی است که تربیتشده پیامبر(ص) رحمت و عدالت است و جلوه کامل ادب کمالی، یعنی امیر کمالات انسان، حضرت علی(ع). وی بر این باور است که این دو وجود جداییناپذیر، بیانگر افق کمال انسانی و بهترین نمونه عینی حقیقت آدمی در بالاترین مرتبه وجودیاند[۳].
وی با اشاره به کلمات ابن ابیالحدید درباره حضرت علی(ع) که گفته است: «در فضایل و کمالاتِ شایسته و مجد و عظمت، هیچکس به پایه او نرسیده است و هرکس پس از وی در علم و فضیلت به مقامی رسیده، علوم و فضایل خود را از او کسب کرده است و از وی پیروی نموده و به روش او، رفتار کرده است و از این لحاظ، همگی رهین منت اویند»، به این نکته تأکید دارد که انسان به مربی الهی نیاز دارد تا با تأسی به او، راه مکارم اخلاق را سلوک کند و به محاسن اخلاق، آراسته شود و حضرت علی(ع) کسی که باوجود خود و با سلوک و رهنمود خود، این را گشوده و انسانها را به کمالات انسانی، فراخوانده است[۴].
وی بر این باور است که راه خروج از پستیها و دستیابی به کمالات، تأسی به نمونههای عالی کمال انسانی است و امیرمؤمنان(ع)، مردمان را بدین سو، فراخوانده است[۵]. ازاینروی در اثر حاضر، با استفاده از سخنان آن حضرت در نهجالبلاغه، به بحث پیرامون کمالات انسانی همچون حریت[۶]، حکمت[۷]، رحمت[۸]، نزاهت[۹]، صداقت[۱۰]، عدالت[۱۱]، عبودیت[۱۲]، سماحت[۱۳]، قناعت[۱۴]، شجاعت[۱۵]، استقامت[۱۶]، علو همت[۱۷] و پایبندی به تعهدات[۱۸]، پرداختهشده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.