الإستثناء في التراث النحوي و البلاغي: تفاوت میان نسخهها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33062J1.jpg | عنوان = الإستثناء في التراث النحوي و البلاغي | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = کاظم، کاظم ابراهيم (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ک2الف5 6151 PJ | موضوع =زبان عر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شریفالرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین') |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ک2الف5 6151 PJ | ||
| موضوع =زبان عربی - استثنا - زبان عربی - معانی و بیان | | موضوع =زبان عربی - استثنا - زبان عربی - معانی و بیان | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''الإستثناء فی التراث النحوی و البلاغی'''، نوشته [[کاظم ابراهیم کاظم]]، پژوهشی تخصصی در زمینه اصطلاح ادبی استثناء و انواع و کاربردهای آن در زبان و ادبیات عربی از نظر علم نحو و بلاغت است. نویسنده مطالبش را با توجه به آرای متقدمان (مانند سیبویه و فراء) و متأخّران (مثل سیرافی، جرجانی و سید رضی) نوشته و تحلیل کرده است. | '''الإستثناء فی التراث النحوی و البلاغی'''، نوشته [[کاظم ابراهیم کاظم]]، پژوهشی تخصصی در زمینه اصطلاح ادبی استثناء و انواع و کاربردهای آن در زبان و ادبیات عربی از نظر علم نحو و بلاغت است. نویسنده مطالبش را با توجه به آرای متقدمان (مانند [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] و [[فراء]]) و متأخّران (مثل [[سیرافی، حسن بن عبدالله|سیرافی]]، [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] و [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضی]]) نوشته و تحلیل کرده است. | ||
==روش نگارش== | ==روش نگارش== | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۵
الإستثناء في التراث النحوي و البلاغي | |
---|---|
پدیدآوران | کاظم، کاظم ابراهيم (نويسنده) |
ناشر | عالم الکتب |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | زبان عربی - استثنا - زبان عربی - معانی و بیان |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ک2الف5 6151 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإستثناء فی التراث النحوی و البلاغی، نوشته کاظم ابراهیم کاظم، پژوهشی تخصصی در زمینه اصطلاح ادبی استثناء و انواع و کاربردهای آن در زبان و ادبیات عربی از نظر علم نحو و بلاغت است. نویسنده مطالبش را با توجه به آرای متقدمان (مانند سیبویه و فراء) و متأخّران (مثل سیرافی، جرجانی و سید رضی) نوشته و تحلیل کرده است.
روش نگارش
نویسنده با بیان اینکه استثناء از موضوعات اختلافی و مورد توجه نحویان است، فصلهای چهارگانه کتابش را معرفی کرده و افزوده است: در این پژوهش به رهآوردهای نحویان و سایر ادیبان در این موضوع اعتماد کردم و بر اساس ترتیب تاریخی به تحلیل و نقد آرای آنان پرداختم و از نوشتههای خودشان استفاده کردم.[۱] او در ادامه، اسامی تعدادی از آثار مورد استفاده خودش را ذکر کرده که در نظر او از مهمترین کتابهای نحوی، پژوهشهای قرآنی، تفسیری، بلاغی، لغوی و آثار جدید ادبی است.[۲]
ساختار و گزارش محتوا
این کتاب از چهار فصل به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- پیدایش و تغییرات اصطلاح استثناء[۳]: به نظر نویسنده اصطلاحات مشهور این باب عبارت است از:
- ادوات استثناء: در این فصل، تعداد 27 مورد از ادوات استثناء در سه گروه حروف، افعال و اسامی توضیح داده شده است.[۶] نویسنده میگوید: هدف از «لیس غیر» تفاوتی با «لیس إلّا» ندارد و تأکید را میرساند و از باب قصر است.[۷]
- انواع استثناء: استثناءهای متصل، منقطع و مفرغ در این فصل بررسی شده است.[۸] نویسنده مینویسد: مفرغ استثناء نیست؛ بلکه نوعی حصر و قصر است و در برخی ادوات با استثناء اشتراک دارد.[۹]
- قضایای نحوی و ترکیبی در استثناء: در این فصل، عامل در مستثنی و تقدیم، تکرار و حدف آن و مفهوم استثناء توضیح داده شده است.[۱۰]
جدول و نمودار
نویسنده برای توضیح بهتر مباحث کتاب از چند نمودار و جدول نیز استفاده کرده است.[۱۱]
منابع نویسنده
نویسنده برای نگارش این اثر از 115 منبع (فقط کتابهای عربی در موضوعات علوم قرآنی، تفسیری، بلاغی، نحوی، لغوی، روایی و..) استفاده کرده است.[۱۲]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.