اصول کافی (ترجمه انصاریان): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[کلینی، محمد بن یعقوب]] (نويسنده) | [[کلینی، محمد بن یعقوب]] (نويسنده) | ||
[[انصاریان، حسین ]] (مترجم) | [[انصاریان، حسین ]] (مترجم) | ||
[[جعفری، بهراد ]] ( محقق) | [[جعفری، بهراد]] ( محقق) | ||
[[غضنفری، علی ]] ( محقق) | [[غضنفری، سید علی]] ( محقق) | ||
[[صابریان، محمدجواد]] ( محقق) | [[صابریان، محمدجواد]] ( محقق) | ||
|زبان | |زبان |
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۶
اصول کافی(کلینی، محمد بن یعقوب) | |
---|---|
پدیدآوران | کلینی، محمد بن یعقوب (نويسنده)
انصاریان، حسین (مترجم) جعفری، بهراد ( محقق) غضنفری، سید علی ( محقق) صابریان، محمدجواد ( محقق) |
عنوانهای دیگر | الکافی. اصول. فارسی - عربی |
ناشر | دار العرفان |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1402ش |
چاپ | 4 |
شابک | 978-600-6737-37-9 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 4ق. |
زبان | عربی - فارسی |
تعداد جلد | 5 |
کد کنگره | 1402 22041ک8ک 129 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اصول کافی (ترجمه حسین انصاریان)، ترجمه فارسی کتاب «اصول کافی» اثر محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی (متوفای 329ق) است، به قلم شیخ حسین انصاریان (متولد 1323ش) که با تحقیق بهراد جعفری، سید علی غضنفری و محمدجواد صابریان، منتشر شده است.
کتاب شریف کافی، در طول تاریخ تشیع، مرجع مهمی برای محققان و عالمان دین، بهخصوص فقها و محدثان بوده و همواره بهعنوان یکی از کتب اربعه شیعه، مورد استناد قرار گرفته است[۱]. نظر به اهمیت و جامعیت کافی و توجه گسترده علاقهمندان به مکتب اهلبیت(ع)، تاکنون مترجمین فراوانی اقدام به ترجمه آن به زبان فارسی نمودهاند[۲] که ترجمه حاضر، از جمله آنها میباشد.
برخی از مهمترین ویژگیهای این ترجمه، عبارت است از:
- در این ترجمه، از کتابهای «مرآة العقول» علامه مجلسی، «شرح اصول کافی» ملا صالح مازندرانی و «شرح اصول کافی» صدرالمتألهین شیرازی، استفاده شده است؛ البته از شرح ملاصدرا برای دریافت مفاهیم معنوی روایات و از شرح ملا صالح مازندرانی در بازکردن گرهها و مشکلات در فهم روایات کمک گرفته شد که این کار، سبب گردید تا در مجموع، ترجمه روایات بسیار پیچیده و مشکل، از پیچیدگی خارج شده و با زبان مخاطب امروزی، مأنوس باشد.
- مراجعه مستمر مترجم به کتب لغت کهن مانند «العين» فراهیدی (متوفی 175ق) که همزمان با عصر صدور روایات از معصوم(ع) و همعصر با دوره تدوین کتاب است و همچنین ترجمه لغات مشکل به کمک لغتنامههایی مانند «مصباح المنير» و کتابهای جدیدی مانند «فرهنگ معاصر عربی - فارسی» آذرنوش، معنا شده و به صلابت و اتقان و روانی متن ترجمه، کمک نموده است. گاهی در دورههای زمانی، معنای الفاظ به معنای دیگر انتقال یافته که در این ترجمه، تلاش شده معانی انتخابی، با معانی قدیم و جدید آن، بیارتباط نباشد.
- ادبیات زبان مقصد، مطابق با «فرهنگ معین» هماهنگ شده است؛ بهعنوان نمونه، ترجمه «الذين» با «أولئك» تفکیک شده؛ چراکه در فارسی «آنان» برای اشخاص و «آنها» برای اشیا بهکار میرود. نقطه قوت این نوشتار که خیلی به روانسازی ترجمه کمک کرده است، فضای ارتباط مترجم با جامعه مقصد است؛ زیرا ترجمه زمانی موفق خواهد بود که مترجم، جامعه پیش رویش را شناخته باشد تا بتواند ترجمهای تأثیرگذار ارائه نماید[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه ناشر.