پرش به محتوا

بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
|-
|-
|نام‎های دیگر  
|نام‎های دیگر  
| data-type="authorOtherNames" |آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهاني
| data-type="authorOtherNames" |آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهانی


آل‌آقا، محمدجعفر بن محمدعلي  
آل‌آقا، محمدجعفر بن محمدعلي  
خط ۲۹: خط ۲۹:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[فضايح الصوفية ؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين]]
| data-type="authorWritings" |[[فضايح الصوفية؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۵: خط ۳۵:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|بهبهانی (ابهام‌زدایی)}}
'''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية.


'''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178 – 1259ق) از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضایح الصوفیة.
==ولادت==
 
محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم آیت‌الله محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد.
==خانواده، تولد و وفات==
او فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی بود و در شب چهارشنبه 26 جمادی الآخر 1178 هجری در کربلا متولد شد.<ref>ر.ک: بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، مقدمه کتاب، ص7</ref>  و در 1259 در کرمانشاه از دنیا رفت. او در آرامگاه خانوادگی آل آقا در مسیر زائران کربلا مدفون است.<ref>ر.ک: همان</ref>


==اساتید==
==اساتید==
با پدرش به ایران رفت و مدتی در قم در خدمت [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی]] معروف به میرزای قمی و صاحب کتاب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین الاصول]]، شاگردی کرد.  
# پدر بزرگوارش؛
# [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی،]] معروف به میرزای قمی؛
# میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]].


پس از میرزا مدتی را نزد پدرش زانوی تلمذ بر زمین زد.
==روحیات==
 
ترجمه‌نویسانی مانند محدث قمی، آقابزرگ تهرانی و... بر دو نکته دربارۀ او اتفاق و اجماع دارند: یکی حسن معاشرت و اخلاق پسندیده و دیگری احاطۀ او به علوم متداول عصر به‌ویژه فقاهت و دقت نظر در مسائل فقهی که این مسئله از کثرت تألیفات ایشان نیز به‌خوبی استفاده می‌شود. بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت.
مدتی هم از درس میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] بهره برد<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>


==روحیات==
==وفات==
برادرش احمد کرمانشاهی(آل آقا) صاحب کتاب مرآة الاحوال درباره وی می‌نویسد:


امامت جمعه و جماعت و اجرای حدود و امورات شرعیه به خدمتش مرجوع و به آئین شایسته به انجام می‌رسانند، و بسیار گوشه‌گیر و عزلت طلبند، و در مجلس تا به حد ضرورت نرسد لب به سخن نمی‌گشایند، ادنی تلمیذش اگر با او دعوی همسری بلکه برتری کند اصلا ملول و رنجور نمی‌شوند، و بسیار است که در عالی مجلسش شاگردان لب به افاده گشوده‌اند و آن بزرگوار از جمله مستمعان است، غضب را گاهی در مزاجش راهی نیست، هرکه با او بدی کند به جز احسان چیزی نمی‌یابد.
وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت و در آرامگاه خانوادگی آل‌آقا مدفون گردید.


بعد از والد بزرگوار هرکه اندک سواد عربی داشت، علم علم را برافروخت و کوس لمن الملک را نواخت، به جز آن یگانه آفاق، با آنکه مجتهد علی الاطلاق بود با احدی _به طوری که شیوه علمای دنیادار است_ سوء رفتار ننمود، بلکه می‌دیدم که در دل بسیار خوش بود که شاید این حرکات معین انزوا و گوشه‌گیری او شود، و لکن (ابی الله الا ان یتم نوره.)<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>
==آثار==
==آثار==
صفحه 10 و 11 فضایح الصوفیه. حجم مقاله 350 شد.
با وجود اینکه کتابخانۀ این عالم بزرگ نزدیک صدسال بعد از وفاتش در سال 1352 قمری طعمۀ حریق شد و به‌یقین آثاری از ایشان نیز به شهادت کتاب‌های نیمه‌سوختۀ موجود نابود گردید، ولی باز هم بیش از سی اثر از ایشان برجای مانده است.
# فضائح الصوفیه؛
# أنیس الطلاب؛
# تحفة الأبرار؛
# حاشیه بر وافية الأصول؛
# رساله ارث و...<ref>ر.ک: مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع مقاله==
==منابع مقاله==
بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، به ضمیمه تنبیه الغافلین و ایقاظ الراقدین تألیف محمود بن محمدعلی، انصاریان، قم، 1413 ق.
مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی بر کتاب «فضائح الصوفية، به‌ضمیمه تنبيه الغافلين و إيقاظ الراقدين»، تألیف آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلی و محمود بن محمدعلی، انتشارات انصاریان، قم، 1413ق.




خط ۶۷: خط ۷۱:
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}


[[فضايح الصوفية؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين]]


[[فضايح الصوفية]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
[[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]