ریتر، هلموت: تفاوت میان نسخه‌ها

هلموت، زبان‌های لاتینی و یونانی را در دبیرستان آموخت و پس از پایان این دوره، از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳م، مدتی در هاله پیش [[بروکلمان، کارل|کارل بروکلمان]] و [[پاول‌کاله]] و یک چند در استراسبورگ نزد [[کارل‌ هاینریش بکر]] به تحصیل شرق‌شناسی پرداخت. در اشتراسبورگ، نیم‌سالی را نیز از محضر [[نولدکه، تئودور|تئودور نولدکه]] استفاده کرد.

در سال ۱۹۲۷م، نماینده و رئیس «انجمن آلمانی تحقیقات شرق‌شناسی»، شعبه استانبول، شد و چندی بعد به مرتبه استادی زبان‌های فارسی و عربی دانشگاه استانبول نایل آمد و تا پایان جنگ جهانی دوم (۱۹۴۹م) خاک ترکیه را ترک نگفت. در این سال به مقام استادی موقت کرسی شرق‌شناسی دانشگاه فرانکفورت رسید و در ۱۹۵۳م استاد تمام‌وقت این کرسی شد. پس از سه سال، از طرف یونسکو مأمور گردآوری و تهیه فهرست نسخ خطی دیوان‌های فارسی موجود در کتابخانه ملی استانبول شد. هربرت دودا از اتریش و احمد آتش از ترکیه او را در این مهم کمک می‌کردند. از بدو این مأموریت، تدریس زبان‌شناسی شرقی نیز در دانشگاه استانبول به او محول شد.

[[پاتانجلی]]

[[الهی نامه]]

[[غایة الحکیم في الإرصاد الفلکیة و الطلاسم الروحیة و التنجیم]]

[[دریای جان:  سیری در آراء و احوال شیخ فریدالدین عطار نیشابوری]]

[[مقالات إسلامیین و إختلاف المصلین]]

[[رده:خاورشناسان]]

[[رده:اردیبهشت (1400)]]