المجموع الرائق من أزهار الحدائق: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR112603J1.jpg | عنوان = المجموع الرائق من أزهار الحدائق | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = موسوی، هبةالله بن حسن (نويسنده) درگاهی، حسین (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 3م8م 182/3 BP | موضوع =فقه جعفری -...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المجموع الرائق من أزهار الحدائق'''، اثر سید هبةالله بن ابی‌محمد حسن موسوی (قرن هشتم هجری)، کتابی است شامل روایات متعدد در موضوعات گوناگون اعتقادی، فقهی و احراز و ادعیه، که با تحقیق حسین | '''المجموع الرائق من أزهار الحدائق'''، اثر [[موسوی، هبةالله بن حسن|سید هبةالله بن ابی‌محمد حسن موسوی]] (قرن هشتم هجری)، کتابی است شامل روایات متعدد در موضوعات گوناگون اعتقادی، فقهی و احراز و ادعیه، که با تحقیق [[درگاهی، حسین|حسین درگاهی]]، منتشر شده است. | ||
این کتاب، حاوی روایاتی ناب در موضوعات مختلف از زیارات و دعا و خطبه‌های کمتر شنیده‌شده امیرالمومنین(ع) مانند لؤلؤئیه و تطنجیه و مسائل فقهی است که به‌عنوان نمونه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود. آن حضرت پس از خطبه معروف به «تطنجیه» دعاى ذیل را بیان فرمود: «تَحَصَّنْتُ بِالْمَلِك الْحَي الَّذي لا يمُوتُ وَ اعْتَصَمْتُ بِذِي الْعِزَّةِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ اسْتَعَنْتُ بِذِي الْعَظَمَةِ وَ الْقُدْرَةِ وَ الْمَلَكوتِ مِنْ كلِّ ما أَخافُهُ وَ أَحْذَرُهُ» (خود را در دژ محکم پادشاهى که هرگز نمىمیرد قرار داده و مصون می‌سازم و به (ذیل عنایت) خداوندى که داراى عزت، عدل و جبروت است، چنگ می‌زنم و از خدایى که صاحب، عظمت، قدرت و ملکوت است یارى می‌طلبم، از براى هر چیزى که از آن بیم دارم و مىترسم). آنگاه حضرتش فرمود: «ما ذكر أحدكم هذه الكلمات عند نازلة أو شدّة إلّا أزاحها اللَّه عزّوجلّ عنه إلّا الموت» (هرکس این کلمات را در هنگام نزول هر بلا یا شدت و سختى - جز مرگ – بخواند، خداوند متعال آن بلا یا شدت و سختى را از او برطرف مىکند. جابر به امام(ع) عرض کرد: اى امیر مؤمنان! فقط این دعا را بخواند؟ حضرت(ع) فرمود: سیزده اسم نیز به آن اضافه مىکنم و این اشاره به اسم مبارک پیامبر(ص) و اسم مبارک حضرتش(ع) و اسامى فرزندانش(ع) که آخرین آنان حضرت حجت بن الحسن(ع) است، مىباشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص452</ref>. | این کتاب، حاوی روایاتی ناب در موضوعات مختلف از زیارات و دعا و خطبه‌های کمتر شنیده‌شده [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]] مانند لؤلؤئیه و تطنجیه و مسائل فقهی است که به‌عنوان نمونه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود. آن حضرت پس از خطبه معروف به «تطنجیه» دعاى ذیل را بیان فرمود: «تَحَصَّنْتُ بِالْمَلِك الْحَي الَّذي لا يمُوتُ وَ اعْتَصَمْتُ بِذِي الْعِزَّةِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ اسْتَعَنْتُ بِذِي الْعَظَمَةِ وَ الْقُدْرَةِ وَ الْمَلَكوتِ مِنْ كلِّ ما أَخافُهُ وَ أَحْذَرُهُ» (خود را در دژ محکم پادشاهى که هرگز نمىمیرد قرار داده و مصون می‌سازم و به (ذیل عنایت) خداوندى که داراى عزت، عدل و جبروت است، چنگ می‌زنم و از خدایى که صاحب، عظمت، قدرت و ملکوت است یارى می‌طلبم، از براى هر چیزى که از آن بیم دارم و مىترسم). آنگاه حضرتش فرمود: «ما ذكر أحدكم هذه الكلمات عند نازلة أو شدّة إلّا أزاحها اللَّه عزّوجلّ عنه إلّا الموت» (هرکس این کلمات را در هنگام نزول هر بلا یا شدت و سختى - جز مرگ – بخواند، خداوند متعال آن بلا یا شدت و سختى را از او برطرف مىکند. جابر به امام(ع) عرض کرد: اى امیر مؤمنان! فقط این دعا را بخواند؟ حضرت(ع) فرمود: سیزده اسم نیز به آن اضافه مىکنم و این اشاره به اسم مبارک پیامبر(ص) و اسم مبارک حضرتش(ع) و اسامى فرزندانش(ع) که آخرین آنان حضرت حجت بن الحسن(ع) است، مىباشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص452</ref>. | ||
مطالب کتاب، در دو جلد، در شش باب، تنظیم شده است؛ البته محقق، آن را دارای 12 باب، هر جلد شامل شش باب دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه، همان، ص10-11</ref>. | مطالب کتاب، در دو جلد، در شش باب، تنظیم شده است؛ البته محقق، آن را دارای 12 باب، هر جلد شامل شش باب دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه، همان، ص10-11</ref>. | ||
جلد نخست، دربردارنده باب اول تا چهارم است. در باب نخست، به منافع قرآن کریم و طب ائمه(ع)، اشاره شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص5</ref>. باب دوم، پیرامون اعتقادات و معرفی اموری است که شناخت آنها، بر مؤمن واجب است<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>. | جلد نخست، دربردارنده باب اول تا چهارم است. در باب نخست، به منافع قرآن کریم و طب ائمه(ع)، اشاره شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص5</ref>. باب دوم، پیرامون اعتقادات و معرفی اموری است که شناخت آنها، بر مؤمن واجب است<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۱
| المجموع الرائق من أزهار الحدائق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موسوی، هبةالله بن حسن (نويسنده) درگاهی، حسین (محقق) |
| ناشر | بنیاد دائرة المعارف اسلامی ** وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سازمان چاپ و انتشارات |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1417ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 8ق. - شیعه - عقاید - دعاها - فقه جعفری - رساله عملیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 3م8م 182/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المجموع الرائق من أزهار الحدائق، اثر سید هبةالله بن ابی‌محمد حسن موسوی (قرن هشتم هجری)، کتابی است شامل روایات متعدد در موضوعات گوناگون اعتقادی، فقهی و احراز و ادعیه، که با تحقیق حسین درگاهی، منتشر شده است.
این کتاب، حاوی روایاتی ناب در موضوعات مختلف از زیارات و دعا و خطبه‌های کمتر شنیده‌شده امیرالمومنین(ع) مانند لؤلؤئیه و تطنجیه و مسائل فقهی است که به‌عنوان نمونه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود. آن حضرت پس از خطبه معروف به «تطنجیه» دعاى ذیل را بیان فرمود: «تَحَصَّنْتُ بِالْمَلِك الْحَي الَّذي لا يمُوتُ وَ اعْتَصَمْتُ بِذِي الْعِزَّةِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ اسْتَعَنْتُ بِذِي الْعَظَمَةِ وَ الْقُدْرَةِ وَ الْمَلَكوتِ مِنْ كلِّ ما أَخافُهُ وَ أَحْذَرُهُ» (خود را در دژ محکم پادشاهى که هرگز نمىمیرد قرار داده و مصون می‌سازم و به (ذیل عنایت) خداوندى که داراى عزت، عدل و جبروت است، چنگ می‌زنم و از خدایى که صاحب، عظمت، قدرت و ملکوت است یارى می‌طلبم، از براى هر چیزى که از آن بیم دارم و مىترسم). آنگاه حضرتش فرمود: «ما ذكر أحدكم هذه الكلمات عند نازلة أو شدّة إلّا أزاحها اللَّه عزّوجلّ عنه إلّا الموت» (هرکس این کلمات را در هنگام نزول هر بلا یا شدت و سختى - جز مرگ – بخواند، خداوند متعال آن بلا یا شدت و سختى را از او برطرف مىکند. جابر به امام(ع) عرض کرد: اى امیر مؤمنان! فقط این دعا را بخواند؟ حضرت(ع) فرمود: سیزده اسم نیز به آن اضافه مىکنم و این اشاره به اسم مبارک پیامبر(ص) و اسم مبارک حضرتش(ع) و اسامى فرزندانش(ع) که آخرین آنان حضرت حجت بن الحسن(ع) است، مىباشد[۱].
مطالب کتاب، در دو جلد، در شش باب، تنظیم شده است؛ البته محقق، آن را دارای 12 باب، هر جلد شامل شش باب دانسته است[۲].
جلد نخست، دربردارنده باب اول تا چهارم است. در باب نخست، به منافع قرآن کریم و طب ائمه(ع)، اشاره شده است[۳]. باب دوم، پیرامون اعتقادات و معرفی اموری است که شناخت آنها، بر مؤمن واجب است[۴].
در باب سوم، به بیان مسائل فقهی، از كتاب الطهارة تا كتاب الزكاة، پرداخته شده[۵] و در باب چهارم، ادعیه و احراز منقول از پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) ذکر شده است که از جمله آنها، عبارتند از دعای سمات، صباح، افتتاح ماه رمضان، دعای سحر و...[۶].
در جلد دوم، باب پنجم، مباحث مربوط به امامت مطرح شده[۷] و در باب ششم، به ذکر مناقب اهل‌بیت(ع) پرداخته شده است[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.