مهیج الأحزان و مثیر الأشجان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۲: خط ۳۲:


    به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است
    به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است
     
    {{شعر}}
    '''و لقد بكيت لقتل آل محمد'''
    {{ب|''و لقد بكيت لقتل آل محمد''|2=''باللطف حتی كل عضو مدمع''}}
    باللطف حتی كل عضو مدمع
    {{ب|''عقرت بنات الأعوجية هل درت''|2=''ما يستباح بها و ماذا يصنع''}}
    '''عقرت بنات الأعوجية هل درت'''
    {{ب|''وحريم آل محمد بين العدا''|2=''نهب تقاسمه اللئام الوضع''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>}}
    ما يستباح بها و ماذا يصنع
    '''وحريم آل محمد بين العدا'''
    نهب تقاسمه اللئام الوضع'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.'''


    در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:
    در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:
     
    {{شعر}}
    '''أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا'''
    {{ب|''أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا''|2=''و قد مات عطشانا بشط فرات''}}
    و قد مات عطشانا بشط فرات
    {{ب|''إذا للطمت الخد فاطم عنده''|2=''و أجريت دمع العين في الوجنات''}}
    '''إذا للطمت الخد فاطم عنده'''
    {{ب|''أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي''|2=''نجوم سماوات بأرض فلات''<ref>ر.ک: همان، ص30-36</ref>}}
    و أجريت دمع العين في الوجنات
    {{پایان شعر}}
    '''أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي'''
    نجوم سماوات بأرض فلات'''<ref>ر.ک: همان، ص30-36</ref>.'''
     
    در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «[[الاحتجاج]]» [[طبرسی، فضل بن حسن|شیخ طبرسی]] از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
    در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «[[الاحتجاج]]» [[طبرسی، فضل بن حسن|شیخ طبرسی]] از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.


    خط ۶۲: خط ۵۶:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:کلیات]]
    [[رده:داستان‌های دینی، قصه‌های مذهبی، مقاله‌ها و سخنرانی‌ها، مجالس و منابر، متون وعظ و خطابه]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۲

    مهیج الأحزان و مثیر الأشجان
    مهیج الأحزان و مثیر الأشجان
    پدیدآورانشبر، عبدالله (نويسنده) عبدالرضا، کریم (محقق)
    ناشرباقيات ** علی مولا
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1428ق - 2007م
    چاپ1
    شابک978-964-6168-65-7
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ش2م9 10/5 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مهيج الأحزان و مثير الأشجان، اثر سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى (1188-1242ق)، کتابی است در بیان مدایح و مصایب اهل‌بیت(ع) که با تحقیق کریم عبدالرضا، منتشر شده است.

    کتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز شده است. در مقدمه ناشر، به شرح حال نسبتا کاملی از مؤلف پرداخته شده[۱] و در مقدمه مؤلف، به‌صورت کوتاه و مختصر، به موضوع کتاب، اشاره شده است[۲].

    کتاب، مشتمل بر 29 مجلس در ذکر مدایح و مصایب اهل‏بیت(ع) است که در مناسبت‌های شهادت و وفات هریک از معصومین (از پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) تا امام حسن عسکری(ع) بیان گردیده است. در این مجالس، به‌منظور بیان مصایب و مدایح اهل‌بیت(ع)، از روایات و اشعار شعرای عرب، در مدح و رثای ایشان، استفاده شده است.

    به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است

    در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:

    و لقد بكيت لقتل آل محمدباللطف حتی كل عضو مدمع
    عقرت بنات الأعوجية هل درتما يستباح بها و ماذا يصنع
    وحريم آل محمد بين العدانهب تقاسمه اللئام الوضع[۳]
    أ فاطم لو خلت الحسين مجدلاو قد مات عطشانا بشط فرات
    إذا للطمت الخد فاطم عندهو أجريت دمع العين في الوجنات
    أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبينجوم سماوات بأرض فلات[۴]

    در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «الاحتجاج» شیخ طبرسی از امام حسن عسکری(ع) در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 13
    2. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص17
    3. ر.ک: متن کتاب، ص19
    4. ر.ک: همان، ص30-36
    5. ر.ک: همان، ص41

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها