نائینی، عبرت: تفاوت میان نسخه‌ها

| data-type="authorfatherName" |میرزا عبدالخالق

| data-type="authorbirthDate" |۱۲۴۵ش

| data-type="authorBirthPlace" |اصفهان

| data-type="authorDeathDate" |۱۳۲۱ش

| data-type="authorTeachers" |شیخ مهدی اعمی

 

| data-type="authorWritings" |[[دیوان کامل عبرت نائینی]]

 

چون عبرت به حد رشد و تمییز رسید، فارسی را نزد عمه فاضله خویش خوانده، آنگاه در محضر شیخ مهدی اعمی به قوانین نحو و صرف به‌نحو کامل بصیر گشت. قواعد خط نسخ را در خدمت میرزا محمدعلی معروف به نائینی فراگرفت. سپس از حضرت فاضل علامه ملا محمد کاشانی معانی و بیان و بدیع و منطق و مبادی فلسفه آموخت<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>‏.

وی به بیشتر نقاط ایران سفر کرد و از مشایخ صوفیه بهره برد؛ «چون پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1304 داعی حق را لبیک گفت، استاد را داعیه درونی و جاذبه نهانی آشکار و شوق طلب دامن‌گیر آمد و به سیر انفس و آفاق روی نهاد و هفده سال پیاپی گاهی چون ماه به شب راه می‌پیمود و زمانی چون خورشید به روز گرد جهان برمی‌آمد. خلاصه آنکه بیشتر نقاط ایران را به پای طلب بپیمود تا از سعی حصول و در سلوک وصول روی نمود و به خدمت بسیاری از مشایخ سلسله خاکسار... و پیشروان طبقات دیگر صوفیه رسید و آنچه می‌خواست یافت»<ref>ر.ک: بی‌نام، ص514</ref>‏.

وی سال‌ها در تهران زندگی می‌کرده است و زندگی خصوصی خود را با بی‌نیازی و فقر ادامه داده است. یک بار ازدواج کرده و یک پسر و یک دختر داشته است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص4</ref>‏.

در انجمن ادبی مورداحترام همگان بود، دفتر غزلش را در بغل داشت. وقتی نوبت به او می‌رسید غزلی می‌خواند و مورد تحسین بسیار واقع می‌شد. بی‌اینکه از نظر لفظ و معنی انتقادی بشود؛ یعنی شعرش بی‌عیب و نقص بود<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص116</ref>‏.

بهترین تألیف او علاوه بر دیوان اشعارش، کتاب مدينة الأدب می‌باشد که به خط خوش خویش آن را در شرح‌حال شعرای معاصر نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.

عبرت در سال 1321ش، در سن 76 سالگی در تهران درگذشت. مزارش در سمت غربی امامزاده عبدالله تهران نزدیک مزار استاد سخن وحید دستگردی است<ref>ر.ک: همان، آل داود، سید علی، ص117</ref>‏. در مقدمه دیوان عبرت به نقل از شرح رجال ایران مهدی بامداد تاریخ درگذشت عبرت 1421 خورشیدی ذکر شده که به نظر می‌رسد که اشتباه تایپی باشد؛

<references />

# مقدمه «دیوان کامل عبرت نائینی»، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران، انتشارات سنائی، چاپ اول، 1376.

#[[:noormags:697784|بی‌نام، «استاد عبرت نائینی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ماهنامه ارمغان، مهر 1313، دوره پانزدهم، شماره 7، ص513 تا 517]].

#[[:noormags:1435634|آل داود، سید علی، «عبرت نائینی به روایت حبیب یغمائی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پیام بهارستان، دوره دوم، زمستان 1388، شماره 6، ص113 تا 118]].

[[رده:شاعران]]