نائینی، عبرت: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ عبرت نائینی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به نائینی، عبرت منتقل کرد)
    جز (جایگزینی متن - 'نائینی (ابهام زدایی)' به 'نائینی (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |میرزا عبدالخالق


    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |
    | data-type="authorbirthDate" |۱۲۴۵ش
     


    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان


    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |
    | data-type="authorDeathDate" |۱۳۲۱ش
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |شیخ مهدی اعمی
     
    میرزا محمدعلی نائینی
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |
    | data-type="authorWritings" |[[دیوان کامل عبرت نائینی]]
     
    [[تذکره انجمن قدس]]


    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    خط ۳۶: خط ۳۹:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|نائینی (ابهام‌زدایی)}}
    '''محمدعلی مصاحبی نائینی '''(۱۲۴۵ - ۱۳۲۱ش)، متخلص به «عبرت» و ملقب به «عارف‌علی» از شاعران و ادبای برجسته معاصر ایران است. دیوان اشعار و مدينة الأدب از جمله آثار اوست. وی در سال 1321 درگذشت و در ابن‌ بابویه به خاک سپرده شد.


    ==ولادت==
    محمدعلی فرزند میرزا عبدالخالق، در ماه رمضان 1245ش، در شهر اصفهان پا به عرصه وجود گذاشت. نسبش به مرحوم مصاحب نائینی می‌رسد که شاعری خوش‌سخن و ظریف‌طبع بوده و در آتشکده آذر و سایر کتب تذکره مذکور است. پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1240ق، در دیه محمدیه از قراء نائین تولد یافت. مادرش دختر ملا میرزا محمد شهشهانی است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص3</ref>‏.


    '''محمدعلی مصاحبی نائینی'''، متخلص به «عبرت» و ملقب به «عارفعلی» از شاعران و ادبای برجسته معاصر ایران است. دیوان اشعار و مدينة الأدب از جمله آثار اوست. وی در سال 1321 درگذشت و در ابن بابویه به خاک سپرده شد.  
    == تحصیلات ==
    چون عبرت به حد رشد و تمییز رسید، فارسی را نزد عمه فاضله خویش خوانده، آنگاه در محضر شیخ مهدی اعمی به قوانین نحو و صرف به‌نحو کامل بصیر گشت. قواعد خط نسخ را در خدمت میرزا محمدعلی معروف به نائینی فراگرفت. سپس از حضرت فاضل علامه ملا محمد کاشانی معانی و بیان و بدیع و منطق و مبادی فلسفه آموخت<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>‏.


    ==زادروز، زادگاه و تبار==
    وی به بیشتر نقاط ایران سفر کرد و از مشایخ صوفیه بهره برد؛ «چون پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1304 داعی حق را لبیک گفت، استاد را داعیه درونی و جاذبه نهانی آشکار و شوق طلب دامن‌گیر آمد و به سیر انفس و آفاق روی نهاد و هفده سال پیاپی گاهی چون ماه به شب راه می‌پیمود و زمانی چون خورشید به روز گرد جهان برمی‌آمد. خلاصه آنکه بیشتر نقاط ایران را به پای طلب بپیمود تا از سعی حصول و در سلوک وصول روی نمود و به خدمت بسیاری از مشایخ سلسله خاکسار... و پیشروان طبقات دیگر صوفیه رسید و آنچه می‌خواست یافت»<ref>ر.ک: بی‌نام، ص514</ref>‏.
    محمدعلی فرزند میرزا عبدالخالق، در ماه رمضان 1283/1245ش، در شهر اصفهان پا به عرصه وجود گذاشت. نسبش به مرحوم مصاحب نائینی میرسد که شاعری خوشسخن و ظریفطبع بوده و در آتشکده آذر و سایر کتب تذکره مذکور است. پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1240ق، در دیه محمدیه از قراء نائین تولد یافت. مادرش دختر ملا میرزا محمد شهشهانی است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص3</ref>‏.  


    چون عبرت به حد رشد و تمییز رسید، فارسی را نزد عمه فاضله خویش خوانده، آنگاه در محضر شیخ مهدی اعمی به قوانین نحو و صرف بهنحو کامل بصیر گشت. قواعد خط نسخ را در خدمت میرزا محمدعلی معروف به نائینی فراگرفت. سپس از حضرت فاضل علامه ملا محمد کاشانی معانی و بیان و بدیع و منطق و مبادی فلسفه آموخت<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>‏.  
    وی سال‌ها در تهران زندگی می‌کرده است و زندگی خصوصی خود را با بی‌نیازی و فقر ادامه داده است. یک بار ازدواج کرده و یک پسر و یک دختر داشته است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص4</ref>‏.


    وی به بیشتر نقاط ایران سفر کرد و از مشایخ صوفیه بهره برد؛ «چون پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1304 داعی حق را لبیک گفت، استاد را داعیه درونی و جاذبه نهانی آشکار و شوق طلب دامنگیر آمد و به سیر انفس و آفاق روی نهاد و هفده سال پیاپی گاهی چون ماه به شب راه میپیمود و زمانی چون خورشید به روز گرد جهان برمیآمد. خلاصه آنکه بیشتر نقاط ایران را به پای طلب بپیمود تا از سعی حصول و در سلوک وصول روی نمود و به خدمت بسیاری از مشایخ سلسله خاکسار... و پیشروان طبقات دیگر صوفیه رسید و آنچه میخواست یافت»<ref>ر.ک: بینام، ص514</ref>‏.
    در انجمن ادبی مورداحترام همگان بود، دفتر غزلش را در بغل داشت. وقتی نوبت به او می‌رسید غزلی می‌خواند و مورد تحسین بسیار واقع می‌شد. بی‌اینکه از نظر لفظ و معنی انتقادی بشود؛ یعنی شعرش بی‌عیب و نقص بود<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص116</ref>‏.


    استاد محمدعلی ناصح او را یکی از دو استاد شعر فارسی می‌داند که سرآمد شعرای زمانند. وی در سال 1315ش، شرح‌حال کاملی بر مقدمه دیوان عبرت نگاشته است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص5-4</ref>‏.


    وی سالها در تهران زندگی میکرده است و زندگی خصوصی خود را با بینیازی و فقر ادامه داده است. یک بار ازدواج کرده و یک پسر و یک دختر داشته است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص4</ref>‏.  
    بهترین تألیف او علاوه بر دیوان اشعارش، کتاب مدينة الأدب می‌باشد که به خط خوش خویش آن را در شرح‌حال شعرای معاصر نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.


    در انجمن ادبی مورد احترام همگان بود، دفتر غزلش را در بغل داشت. وقتی نوبت به او میرسید غزلی میخواند و مورد تحسین بسیار واقع میشد. بیاینکه از نظر لفظ و معنی انتقادی بشود؛ یعنی شعرش بیعیب و نقص بود<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص116</ref>‏.  
    == وفات ==
     
    عبرت در سال 1321ش، در سن 76 سالگی در تهران درگذشت. مزارش در سمت غربی امامزاده عبدالله تهران نزدیک مزار استاد سخن وحید دستگردی است<ref>ر.ک: همان، آل داود، سید علی، ص117</ref>‏. در مقدمه دیوان عبرت به نقل از شرح رجال ایران مهدی بامداد تاریخ درگذشت عبرت 1421 خورشیدی ذکر شده که به نظر می‌رسد که اشتباه تایپی باشد؛
    استاد محمدعلی ناصح او را یکی از دو استاد شعر فارسی میداند که سرآمد شعرای زمانند. وی در سال 1315ش، شرح حال کاملی بر مقدمه دیوان عبرت نگاشته است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص5-4</ref>‏.
     
    بهترین تألیف او علاوه بر دیوان اشعارش، کتاب مدينة الأدب میباشد که به خط خوش خویش آن را در شرح حال شعرای معاصر نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.
     
    در مقدمه دیوان عبرت به نقل از شرح رجال ایران مهدی بامداد تاریخ درگذشت عبرت 1421 خورشیدی ذکر شده که به نظر میرسد که اشتباه تایپی باشد؛ عبرت در سال 1321ش، در سن 76 سالگی در تهران درگذشت. مزارش در سمت غربی امامزاده عبدالله تهران نزدیک مزار استاد سخن وحید دستگردی است<ref>ر.ک: همان، آل داود، سید علی، ص117</ref>‏.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه «دیوان کامل عبرت نائینی»، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران، انتشارات سنائی، چاپ اول، 1376.  
    # مقدمه «دیوان کامل عبرت نائینی»، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران، انتشارات سنائی، چاپ اول، 1376.
    # بینام، «استاد عبرت نائینی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ماهنامه ارمغان، مهر 1313، دوره پانزدهم، شماره 7، ص513 تا 517، به آدرس اینترنتی:
    #[[:noormags:697784|بی‌نام، «استاد عبرت نائینی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ماهنامه ارمغان، مهر 1313، دوره پانزدهم، شماره 7، ص513 تا 517]].
    #:https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/697784
    #[[:noormags:1435634|آل داود، سید علی، «عبرت نائینی به روایت حبیب یغمائی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پیام بهارستان، دوره دوم، زمستان 1388، شماره 6، ص113 تا 118]].
    # آل داود، سید علی، «عبرت نائینی به روایت حبیب یغمائی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پیام بهارستان، دوره دوم، زمستان 1388، شماره 6 ، ص113 تا 118، به آدرس اینترنتی:
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1435634


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}




    ==وابسته‌ها==
    [[دیوان کامل عبرت نائینی]]


    [[تذکره انجمن قدس]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
     
    [[رده:شاعران]]
    [[رده:آپلود شهریور]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۹

    NUR09100.jpg
    نام
    نام‌های دیگر
    نام پدر میرزا عبدالخالق
    متولد ۱۲۴۵ش
    محل تولد اصفهان
    رحلت ۱۳۲۱ش
    اساتید شیخ مهدی اعمی

    میرزا محمدعلی نائینی

    برخی آثار دیوان کامل عبرت نائینی

    تذکره انجمن قدس

    کد مؤلف AUTHORCODE09100AUTHORCODE
    برای دیگر کاربردها، نائینی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

    محمدعلی مصاحبی نائینی (۱۲۴۵ - ۱۳۲۱ش)، متخلص به «عبرت» و ملقب به «عارف‌علی» از شاعران و ادبای برجسته معاصر ایران است. دیوان اشعار و مدينة الأدب از جمله آثار اوست. وی در سال 1321 درگذشت و در ابن‌ بابویه به خاک سپرده شد.

    ولادت

    محمدعلی فرزند میرزا عبدالخالق، در ماه رمضان 1245ش، در شهر اصفهان پا به عرصه وجود گذاشت. نسبش به مرحوم مصاحب نائینی می‌رسد که شاعری خوش‌سخن و ظریف‌طبع بوده و در آتشکده آذر و سایر کتب تذکره مذکور است. پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1240ق، در دیه محمدیه از قراء نائین تولد یافت. مادرش دختر ملا میرزا محمد شهشهانی است[۱]‏.

    تحصیلات

    چون عبرت به حد رشد و تمییز رسید، فارسی را نزد عمه فاضله خویش خوانده، آنگاه در محضر شیخ مهدی اعمی به قوانین نحو و صرف به‌نحو کامل بصیر گشت. قواعد خط نسخ را در خدمت میرزا محمدعلی معروف به نائینی فراگرفت. سپس از حضرت فاضل علامه ملا محمد کاشانی معانی و بیان و بدیع و منطق و مبادی فلسفه آموخت[۲]‏.

    وی به بیشتر نقاط ایران سفر کرد و از مشایخ صوفیه بهره برد؛ «چون پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1304 داعی حق را لبیک گفت، استاد را داعیه درونی و جاذبه نهانی آشکار و شوق طلب دامن‌گیر آمد و به سیر انفس و آفاق روی نهاد و هفده سال پیاپی گاهی چون ماه به شب راه می‌پیمود و زمانی چون خورشید به روز گرد جهان برمی‌آمد. خلاصه آنکه بیشتر نقاط ایران را به پای طلب بپیمود تا از سعی حصول و در سلوک وصول روی نمود و به خدمت بسیاری از مشایخ سلسله خاکسار... و پیشروان طبقات دیگر صوفیه رسید و آنچه می‌خواست یافت»[۳]‏.

    وی سال‌ها در تهران زندگی می‌کرده است و زندگی خصوصی خود را با بی‌نیازی و فقر ادامه داده است. یک بار ازدواج کرده و یک پسر و یک دختر داشته است[۴]‏.

    در انجمن ادبی مورداحترام همگان بود، دفتر غزلش را در بغل داشت. وقتی نوبت به او می‌رسید غزلی می‌خواند و مورد تحسین بسیار واقع می‌شد. بی‌اینکه از نظر لفظ و معنی انتقادی بشود؛ یعنی شعرش بی‌عیب و نقص بود[۵]‏.

    استاد محمدعلی ناصح او را یکی از دو استاد شعر فارسی می‌داند که سرآمد شعرای زمانند. وی در سال 1315ش، شرح‌حال کاملی بر مقدمه دیوان عبرت نگاشته است[۶]‏.

    بهترین تألیف او علاوه بر دیوان اشعارش، کتاب مدينة الأدب می‌باشد که به خط خوش خویش آن را در شرح‌حال شعرای معاصر نوشته است[۷]‏.

    وفات

    عبرت در سال 1321ش، در سن 76 سالگی در تهران درگذشت. مزارش در سمت غربی امامزاده عبدالله تهران نزدیک مزار استاد سخن وحید دستگردی است[۸]‏. در مقدمه دیوان عبرت به نقل از شرح رجال ایران مهدی بامداد تاریخ درگذشت عبرت 1421 خورشیدی ذکر شده که به نظر می‌رسد که اشتباه تایپی باشد؛

    پانویس

    1. ↑ ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص3
    2. ↑ ر.ک: همان، ص6
    3. ↑ ر.ک: بی‌نام، ص514
    4. ↑ ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص4
    5. ↑ ر.ک: آل داود، سید علی، ص116
    6. ↑ ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص5-4
    7. ↑ ر.ک: همان، ص4
    8. ↑ ر.ک: همان، آل داود، سید علی، ص117

    منابع مقاله

    1. مقدمه «دیوان کامل عبرت نائینی»، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران، انتشارات سنائی، چاپ اول، 1376.
    2. بی‌نام، «استاد عبرت نائینی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ماهنامه ارمغان، مهر 1313، دوره پانزدهم، شماره 7، ص513 تا 517.
    3. آل داود، سید علی، «عبرت نائینی به روایت حبیب یغمائی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پیام بهارستان، دوره دوم، زمستان 1388، شماره 6، ص113 تا 118.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=نائینی،_عبرت&oldid=763972»