ناصری سلاوی، سلیمان بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ناصری (ابهام زدایی)' به 'ناصری (ابهام‌زدایی)') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ناصری ( | {{کاربردهای دیگر|ناصری (ابهام‌زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|سلاوی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|سلاوی (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|ناصری سلاوی ( | {{کاربردهای دیگر|ناصری سلاوی (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''سلیمان بن یوسف بن محمد بن محمد بن احمد''' (زنده در 1206ق/1792م). | '''سلیمان بن یوسف بن محمد بن محمد بن احمد''' (زنده در 1206ق/1792م). | ||
از زندگی او اطلاعی در دست نیست.<ref>یوسفی اشکوری، حسن، ج5، ص 16</ref> | از زندگی او اطلاعی در دست نیست.<ref>یوسفی اشکوری، حسن، ج5، ص 16</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۶
| ابن یوسف، سلیمان | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سلیمان بن یوسف بن محمد بن محمد بن احمد |
| نام پدر | یوسف |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | اتحاف الخل |
سلیمان بن یوسف بن محمد بن محمد بن احمد (زنده در 1206ق/1792م). از زندگی او اطلاعی در دست نیست.[۱]
خاندان
وی از خاندان ابن ناصر است. ابن ناصر، عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان شاذلی و فقیهان مالکی سده‌های 10-13ق/16-19م در مغرب است. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از حجاز به مصر رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفته‌ی سلاوی که خود از این خاندان است، نسب آنان به عبداللّه بن جعفر بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند، چنانکه به دَرعی نیز مشهورند، زیرا غالب آنان در درعه، شهری در نزدیکی سجلماسه می‌زیستند. شخصیتهای متأخر این خاندان بیشتر به سلاوی شهرت دارند. [۲].
آثار
اتحاف الخل المعاصر باسانید ابی‌المحاسن یوسف بن محمد بن ناصر اثر منتسب به نویسنده درباره سیره و زندگی پدرش ابوالمحاسن یوسف است. این کتاب در 1206ق نوشته شده و نسخه‌ای از آن در رباط موجود است. [۳]
پانویس
منابع مقاله
یوسفی اشکوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.