۱۱۳٬۱۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ناصری (ابهام زدایی)' به 'ناصری (ابهامزدایی)') |
||
(۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR18450.jpg|بندانگشتی|ناصری کاشانی، حسن]] | [[پرونده:NUR18450.jpg|بندانگشتی|ناصری کاشانی، حسن]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ناصری کاشانی، حسن | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمدکاظم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | 1222ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کاشان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | 1316ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[دیوان ناصری کاشانی]] | ||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |کد مؤلف | ||
|کد | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE18450AUTHORCODE | ||
|data-type= | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|ناصری (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|کاشانی (ابهام زدایی)}} | |||
'''میرزا حسن ناصری کاشانی'''، فرزند محمدکاظم، از معاریف و شاعران اواخر قرن سیزدهم و نیمه اول قرن چهاردهم کاشان است. از وی دیوان اشعاری | '''میرزا حسن ناصری کاشانی''' (1122-1316ش)، فرزند محمدکاظم، از معاریف و شاعران اواخر قرن سیزدهم و نیمه اول قرن چهاردهم کاشان است. از وی دیوان اشعاری بهجای مانده است که به تصحیح و توضیح علیاصغر صائم رسیده. از انواع شعر، طبع ناصری به سرودن قصیده و مسمط گرایش و در ساختن قصاید به سبک خراسانی تبحر خاصی داشت. از جمله همنشینان و دوستان او میتوان شاعر گلپایگانی متخلص به پریشان، میرزا همایون غفاری، حسن نراقی و میر سید رضاخان صانعی کاشانی و آیتالله شیخ محمد غروی را نام برد. [[نراقی، حسن|حسن نراقی]] و حسینعلی منشی از شاگردانش بودهاند. | ||
== | ==ولادت== | ||
حسن ناصری کاشانی، فرزند محمدکاظم در حدود 1260ق، در کاشان به دنیا آمد. | حسن ناصری کاشانی، فرزند محمدکاظم در حدود 1260ق، در کاشان به دنیا آمد. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
او علوم | او علوم ادبی را نزد اساتید زمان خود در زادگاهش فراگرفت و بخشی از روزگار جوانی خود را نیز در تهران سپری کرد. از انواع شعر، طبع ناصری به سرودن قصیده و مسمط گرایش داشت<ref>ر.ک: صائم کاشانی، سید علیاصغر، صفحه هفت</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
==توانایی در شعر، روحیات== | ==توانایی در شعر، روحیات== | ||
حسن نراقی در «آثار تاریخی کاشان و نطنز» درباره میرزا حسن | [[نراقی، حسن|حسن نراقی]] در «آثار تاریخی کاشان و نطنز» درباره میرزا حسن اینگونه نوشته است: | ||
«میرزا حسن ناصری از جمله گویندگان اوایل سده چهاردهم هجری کاشان است که علاوه بر دارا بودن قریحه سرشار ادبی و فنون شعر و ادب، ترسل، انشا و خوشنویسی، | |||
«میرزا حسن ناصری از جمله گویندگان اوایل سده چهاردهم هجری کاشان است که علاوه بر دارا بودن قریحه سرشار ادبی و فنون شعر و ادب، ترسل، انشا و خوشنویسی، بهواسطه قدرت حافظه و محفوظات زیاد، بسیار حاضرالذهن بود. بهمناسبت هر موضوعی که در محفل وی مطرح میگردید بیدرنگ اشعار مناسب و شیرین و داستانهای جالبی ایراد مینمود. ازاینرو محضر دلپذیرش همواره مطبوع و مورد پسند خاطر صاحبدلان بود. در شاعری با ساختن قصاید به سبک خراسانی توانا و دارای حسن تتبع بود...»<ref>همان</ref>. | |||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
«مؤلف کتاب آثار تاریخی کاشان (حسن نراقی) | «مؤلف کتاب آثار تاریخی کاشان ([[نراقی، حسن|حسن نراقی]]) مینویسد: در چند سال اواخر عمر ناصری بر اثر مصاحبت و همراهی او در استفاده از فصل گل سرخ قمصر از محضر و همنشینی آموزندهاش بهرهمند بودهام. یکی از گویندگان متعددی که با استفاده از مکتب ادبی ناصری، خود به مرتبه استادی در شعر و ادب نایل گردید، خواهرزادهاش شادروان حسینعلی منشی، مؤسس و رئیس انجمن ادبی صبا میباشد که پس از درگذشت ناصری و علیمحمد ادیب بیضایی استاد و پیشوای شعرای کاشان بشمار میرفت»<ref>ر.ک: همان، صفحههای هفت و هشت</ref>. | ||
==همنشینان و دوستان== | |||
از جمله همنشینان و دوستان او میتوان شاعر گلپایگانی متخلص به پریشان، میرزا همایون غفاری، [[نراقی، حسن|حسن نراقی]] و میر سید رضاخان صانعی کاشانی و آیتالله شیخ محمد غروی را نام برد<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت</ref>. | |||
آیتالله غروی بهخاطر غیبت میرزا حسن ناصری و نیامدن به منزلش شعری بر سبیل تفنن برای او سروده که برخی ابیات آن چنین است: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|'' ای ناصری که مثل تو در روزگار نیست ''|2=''بس عیبت اینکه عهد و وفات استوار نیست''}} | |||
بس عیبت اینکه عهد و وفات استوار نیست'' | {{ب|'' یکباره ترک صحبت ما را نمودهای ''|2=''گویا که سور منزل ما خوشگوار نیست''}} | ||
{{ب|'' گر فارغی تو از من رنجور بینوا ''|2=''من چون کنم؟ که بی تو دلم را قرار نیست''}} | |||
گویا که سور منزل ما خوشگوار نیست'' | {{ب|'' گر صفحه ضمیر تو از نقش ما تهی است''|2=''این صفحه را به غیر تو نقش و نگار نیست''<ref>ر.ک: همان</ref>}}. | ||
{{پایان شعر}} | |||
من چون کنم؟ که بی تو دلم را قرار نیست'' | |||
این صفحه را به غیر تو نقش و نگار نیست | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
صائم کاشانی، سید | صائم کاشانی، سید علیاصغر، پیشگفتار «دیوان ناصری کاشانی»، اثر طبع حسن ناصری کاشانی، با تصحیح، توضیح و مقدمه سید علیاصغر صائم کاشانی، تالار کتاب، 1379ش. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[دیوان ناصری کاشانی]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده: | [[رده:شاعران]] | ||