کچکول نامه: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR148964J1.jpg | عنوان = کچکول نامه | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = داهری، مخدوم ابوالحسن (نويسنده) قاسمی، غلام مصطفی (محقق) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = 1344 3ک 6248 PIR | موضوع =شعر فارس...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''کچکولنامه'''، از آثار شاعر سندی و صوفی طریقت نقشبندیه قرن دوازدهم هجری قمری، [[مخدوم ابوالحسن داهری نقشبندی]] (متوفای 1181ق) مجموعه اشعاری است که دیدگاههای کلامی، فلسفی و عرفانی سراینده را توضیح میدهد. این کتاب را پژوهشگر معاصر [[غلاممصطفی قاسمی]]، تحقیق و تصحیح کرده و شخصیت پدیدآورنده و اثر حاضر را همدلانه و طرفدارانه معرفی کرده است. | '''کچکولنامه'''، از آثار شاعر سندی و صوفی طریقت نقشبندیه قرن دوازدهم هجری قمری، [[داهری، مخدوم ابوالحسن|مخدوم ابوالحسن داهری نقشبندی]] (متوفای 1181ق) مجموعه اشعاری است که دیدگاههای کلامی، فلسفی و عرفانی سراینده را توضیح میدهد. این کتاب را پژوهشگر معاصر [[قاسمی، غلام مصطفی|غلاممصطفی قاسمی]]، تحقیق و تصحیح کرده و شخصیت پدیدآورنده و اثر حاضر را همدلانه و طرفدارانه معرفی کرده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[غلاممصطفی قاسمی]]، اثر حاضر را کمبرگ، ولی پُربار شمرده و افزوده است: | * [[قاسمی، غلام مصطفی|غلاممصطفی قاسمی]]، اثر حاضر را کمبرگ، ولی پُربار شمرده و افزوده است: | ||
# این رساله سرشار از مسائل کلامی و اصطلاحات معرفتی است و سرایندهاش از روش فلسفی بیزار شده و به قانون شریعت روی کرده است و اعتقاد اسلامی را توضیح میدهد که آن را سواد اعظم (اهلسنت) انتخاب کردهاند. | # این رساله سرشار از مسائل کلامی و اصطلاحات معرفتی است و سرایندهاش از روش فلسفی بیزار شده و به قانون شریعت روی کرده است و اعتقاد اسلامی را توضیح میدهد که آن را سواد اعظم (اهلسنت) انتخاب کردهاند. | ||
# [[داهری نقشبندی]] بعد از مناجات به درگاه مجیب الدعوات، سبیل الله را ذکر میکند که نجاتدهنده از جمیع مهلکات است....<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-10</ref>. | # [[داهری، مخدوم ابوالحسن|داهری نقشبندی]] بعد از مناجات به درگاه مجیب الدعوات، سبیل الله را ذکر میکند که نجاتدهنده از جمیع مهلکات است....<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-10</ref>. | ||
سراینده اشعار خودش را چنین معرفی کرده است: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''بگوید بوالحسن کاین خوشنمیقه''|2=''نوشتم در معانی بس دقیقه''}} | {{ب|''بگوید بوالحسن کاین خوشنمیقه''|2=''نوشتم در معانی بس دقیقه''}} | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''چو یک الله گفتی در بدایت''|2=''بگفتی نامهایش بینهایت''}} | {{ب|''چو یک الله گفتی در بدایت''|2=''بگفتی نامهایش بینهایت''}} | ||
{{ب|''هزاران حمد ربّ العالمین را''|2=''که اول نور احمد کرد پیدا''<ref>ر.ک: همان، ص1</ref> }} {{پایان شعر}} | {{ب|''هزاران حمد ربّ العالمین را''|2=''که اول نور احمد کرد پیدا''<ref>ر.ک: همان، ص1</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|''به الفاظی نکوهیده قبیحه''|2=''همین سازند الفاظ فضیحه''}} | {{ب|''به الفاظی نکوهیده قبیحه''|2=''همین سازند الفاظ فضیحه''}} | ||
{{ب|''ببین دیوان شیرازی ز حافظ''|2=''نه الفاظش بگوید هیچ لافظ''<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> }} {{پایان شعر}} | {{ب|''ببین دیوان شیرازی ز حافظ''|2=''نه الفاظش بگوید هیچ لافظ''<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|''یکی خالق نکوکار است یزدان''|2=''دگر بدکار خالق اهرمن دان''}} | {{ب|''یکی خالق نکوکار است یزدان''|2=''دگر بدکار خالق اهرمن دان''}} | ||
{{ب|''همین گفتارشان شرک شدید است''|2=''مذاهب فلسفه جمله پلید است''<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>}} {{پایان شعر}} | {{ب|''همین گفتارشان شرک شدید است''|2=''مذاهب فلسفه جمله پلید است''<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|''شده ختمش بفضل الله افضل''|2=''الهی کن نصیبم راه افضل''}} | {{ب|''شده ختمش بفضل الله افضل''|2=''الهی کن نصیبم راه افضل''}} | ||
{{ب|''صواب و حقّ نداند غیر مولی''|2=''نه هادی کس بود جز حقّ تعالی''<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> }} {{پایان شعر}} | {{ب|''صواب و حقّ نداند غیر مولی''|2=''نه هادی کس بود جز حقّ تعالی''<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | |||
==انتقاد== | ==انتقاد== | ||
* در اثر حاضر از نظر روشی و محتوایی (کلامی، فلسفی و عرفانی)، برجستگی خاصی مشاهده نمیشود، ولی پدیدآورنده که اثر خودش را با شیفتگی «خوشنمیقه» و دارای معانی «بس دقیقه» شمرده، ارزش والای [[دیوان لسانالغیب شیرازی]] را، که یکی از شاهکارهای ادبی و عرفانی جهان اسلام است، درنیافته است. | * در اثر حاضر از نظر روشی و محتوایی (کلامی، فلسفی و عرفانی)، برجستگی خاصی مشاهده نمیشود، ولی پدیدآورنده که اثر خودش را با شیفتگی «خوشنمیقه» و دارای معانی «بس دقیقه» شمرده، ارزش والای [[دیوان حافظ بر اساس نه نسخه کامل کهن مورخ به سالهای 813 تا 827 هجری قمری (چاپ دوم)|دیوان لسانالغیب شیرازی]] را، که یکی از شاهکارهای ادبی و عرفانی جهان اسلام است، درنیافته است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۶۹: | خط ۷۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۰
کچکول نامه | |
---|---|
پدیدآوران | داهری، مخدوم ابوالحسن (نويسنده) قاسمی، غلام مصطفی (محقق) |
ناشر | حواریون |
مکان نشر | پاکستان - حیدر آباد |
سال نشر | 1344ش - 1965م |
چاپ | 1 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 11ق. - شعر عرفانی - قرن 11ق. - نقشبندیه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1344 3ک 6248 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کچکولنامه، از آثار شاعر سندی و صوفی طریقت نقشبندیه قرن دوازدهم هجری قمری، مخدوم ابوالحسن داهری نقشبندی (متوفای 1181ق) مجموعه اشعاری است که دیدگاههای کلامی، فلسفی و عرفانی سراینده را توضیح میدهد. این کتاب را پژوهشگر معاصر غلاممصطفی قاسمی، تحقیق و تصحیح کرده و شخصیت پدیدآورنده و اثر حاضر را همدلانه و طرفدارانه معرفی کرده است.
هدف و روش
- غلاممصطفی قاسمی، اثر حاضر را کمبرگ، ولی پُربار شمرده و افزوده است:
- این رساله سرشار از مسائل کلامی و اصطلاحات معرفتی است و سرایندهاش از روش فلسفی بیزار شده و به قانون شریعت روی کرده است و اعتقاد اسلامی را توضیح میدهد که آن را سواد اعظم (اهلسنت) انتخاب کردهاند.
- داهری نقشبندی بعد از مناجات به درگاه مجیب الدعوات، سبیل الله را ذکر میکند که نجاتدهنده از جمیع مهلکات است....[۱].
سراینده اشعار خودش را چنین معرفی کرده است:
بگوید بوالحسن کاین خوشنمیقه | نوشتم در معانی بس دقیقه | |
نهادم نام او کچکولنامه | بود کچکولنامه بهر عامه[۲] |
.
ساختار و محتوا
- در این مجموعه اشعار، برخی از مسائل مورد توجه عبارت است از: نفرت از روش فلسفی، فرقه ناجیه، سلوک و قرب فرائض و قرب نوافل، حقیقت تصوف، وحدت وجود، حضرات خمس، توبه، أنا الحقّ و شطحیات.
نمونه مباحث
چو یک الله گفتی در بدایت | بگفتی نامهایش بینهایت | |
هزاران حمد ربّ العالمین را | که اول نور احمد کرد پیدا[۳] |
به الفاظی نکوهیده قبیحه | همین سازند الفاظ فضیحه | |
ببین دیوان شیرازی ز حافظ | نه الفاظش بگوید هیچ لافظ[۴] |
یکی خالق نکوکار است یزدان | دگر بدکار خالق اهرمن دان | |
همین گفتارشان شرک شدید است | مذاهب فلسفه جمله پلید است[۵] |
شده ختمش بفضل الله افضل | الهی کن نصیبم راه افضل | |
صواب و حقّ نداند غیر مولی | نه هادی کس بود جز حقّ تعالی[۶] |
انتقاد
- در اثر حاضر از نظر روشی و محتوایی (کلامی، فلسفی و عرفانی)، برجستگی خاصی مشاهده نمیشود، ولی پدیدآورنده که اثر خودش را با شیفتگی «خوشنمیقه» و دارای معانی «بس دقیقه» شمرده، ارزش والای دیوان لسانالغیب شیرازی را، که یکی از شاهکارهای ادبی و عرفانی جهان اسلام است، درنیافته است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.