الهداية إلي فرائض القلوب و التنبيه إلی لوازم الضمائر: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BM ۷۲۳/الف۲/هـ۴ | ||
| موضوع = | | موضوع =عرفان یهودی,حسیدیسم,قباله (عرفان یهودی) | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دار أبي رقراق | | ناشر = دار أبي رقراق | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
علیجعفری، حسین؛ حاجابراهیمی، طاهره، «اندیشههای عرفانی - اخلاقی ابن پاقودا و غزالی با تأکید بر دو اثر الهداية إلی فرائض القلوب و إحياء علوم الدين»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهشنامه ادیان، بهار و تابستان 1400-شماره | [[:noormags:1828329|علیجعفری، حسین؛ حاجابراهیمی، طاهره، «اندیشههای عرفانی - اخلاقی ابن پاقودا و غزالی با تأکید بر دو اثر الهداية إلی فرائض القلوب و إحياء علوم الدين»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهشنامه ادیان، بهار و تابستان 1400-شماره 29]]. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:یهودیت]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۱
| الهداية إلي فرائض القلوب و التنبيه إلی لوازم الضمائر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن باقودا، بحیی بن یوسف (نويسنده) شحلان، احمد (محقق) |
| ناشر | دار أبي رقراق |
| مکان نشر | مغرب - رباط |
| سال نشر | 2010م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | عرفان یهودی,حسیدیسم,قباله (عرفان یهودی) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BM ۷۲۳/الف۲/هـ۴ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الهداية إلی فرائض القلوب و التنبيه إلی لوازم الضمائر، اثر بحیا بن یوسف بن باقودا سرقسطی اندلسی (متوفای حدود 551ق)، اولین اثر عرفانی نوشتهشده در اندلس است که با تحقیق احمد شحلان، منتشر شده است.
الهدایه، حاصل تلاقی معارف مسلمانان با یهودیان، بهخصوص الهیات سعدیا گائون و ابن گبیرول بوده و بحیا با استفاده از نوشتههای کسانی همچون ابوطالب مکی و محمد غزالی، طرحی برای اعتلای اخلاقی و معنوی ریخته است. وی فلسفه نوافلاطونی را بهواسطه آثاری همچون رسائل اخوان الصفا درک کرده و به دلیل انتساب برخی کتابهای فلوطین به ارسطو، ارسطویی نیز بشمار آمده است. بحیا از وارثان سنت یهودی - عربی بشمار میآید که در آن یهودیت ربانی تلمودی با خردگرایی کلام اسلامی درهم آمیخته و در آثار سعدیا گائون به اوج خود میرسد. هنگامی که مرحله جدیدی از عرفان یهودی در اسپانیا آغاز شد، بحیا چهرهای شاخص در همزیستی یهودی - عربی بود. درحالیکه او اشارهای به نام صوفیان نمیکند، استفاده از واژگان، نشاندهنده آشنایی او با ادبیات دست اول اندیشه اسلامی است[۱].
اندیشه بحیا در الهدایه، بهسان پلی با رویکردی عقلگرایانه راه را برای ادغام فلسفه و معنویت، در ذهن اندیشهورزان پس از خود، همچون موسی بن میمون باز میکند[۲].
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و ده باب است. محور توجه بحیا در مقدمه، تبیین وظایف قلوب است. بحیا با تبعیت از دوگانه سنتی موجود در ادبیات عرفانی یهودی، وظایف بشری را دو تقسیم میکند: وظایف جوارح که شامل کنشهای آشکار، مناسک، اعمال واجب و حدود شرعی است و وظایف قلب که متشکل از احساسات و مسئولیتهای درونی یا همان ذات، روح، مغز شریعت و دین بوده و مبتنی بر اصل اساسی ایمان است. مقوله نخست شامل ممارست مرتبط با آداب، رسوم و اخلاقیاتی است که تورات بر آنها تأکید دارد و آیینهای عبادی روز شنبه، نماز و خیرات را شامل میشود. نوع دوم از باورهایی مانند وحدانیت پروردگار تشکیل شده است؛ در این میان باید نسبت به خداوند خوف و رجا داشت، توبه کرد و شئونات اخلاقی را رعایت نمود[۳].
پانویس
منابع مقاله