ابن خزیمه، محمد بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'شيخ‌الإسلام (ابهام زدایی)' به 'شيخ‌الإسلام (ابهام‌زدایی)')
     
    (۴۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    | data-type="authorOtherNames" |ابن خزيمه، محمد بن اسحاق
    | data-type="authorOtherNames" |ابن خزيمه، محمد بن اسحاق


    اب‍ن‌ خ‍زي‍م‍ه‌، اب‍و ب‍ک‍ر م‍ح‍م‍د
    اب‍ن خ‍زي‍م‍ه‌، اب‍و ب‍ک‍ر م‍ح‍م‍د


    س‍ل‍م‍ي‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ اس‍ح‍اق
    س‍ل‍م‍ي‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن اس‍ح‍اق


    س‍ل‍م‍ي‌ ن‍ي‍ش‍اب‍وري‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ اس‍ح‍اق‌
    س‍ل‍م‍ي ن‍ي‍ش‍اب‍وري‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن اس‍ح‍اق‌


    Ibn Khuzaymah
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    خط ۲۲: خط ۲۳:
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |نیشابور
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |پنجم ذی‎قعده سال 311ق  
    | data-type="authorDeathDate" |پنجم ذ‌ی‌قعده سال 311ق  
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    خط ۳۶: خط ۳۷:
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جل]]
    | data-type="authorWritings" |[[كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جل]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|شيخ‌الإسلام (ابهام‌زدایی)}}


    '''شیخ‎الاسلام ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه ''' (223 – 311ق)، از عالمان مسلمان بود. وی را به‎خاطر کثرت شاگردان، امام‎الائمه لقب داده‎اند. ابن خزیمه از علم کلام بیزار بود و شاگردانش را از وقوع در مباحث کلامی و آموزش چنین مباحثی برحذر می‎داشت.
    '''ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه''' (223 – 311ق)، شیخ‌الاسلام، فقیه، محدث، مفسر سلفی مذهب. وی را به‌خاطر کثرت شاگردان، امام‌الائمه لقب داده‌اند. ابن خزیمه از علم کلام بیزار بود و شاگردانش را از وقوع در مباحث کلامی و آموزش چنین مباحثی برحذر می‌داشت.


    او صاحب تألیفات فراوانی است که اگر تنها کتاب‎هایش را در نظر بگیریم، از یک‎صدوچهل اثر تجاوز می‎کند.
    او صاحب تألیفات فراوانی است که اگر تنها کتاب‌هایش را در نظر بگیریم، از یک‎صدوچهل اثر تجاوز می‌کند.


    «كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جلّ»، از جمله آثار اوست. محمد بن اسحاق، سلفی‎مذهب بود و به جلوس خدا در بالای آسمان‎های هفت‎گانه اعتقاد داشت. از نظر وی، کسی که به مخلوق بودن قرآن اعتقاد دارد، کافر است و باید توبه کند.
    «كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عزوجلّ»، از جمله آثار اوست. محمد بن اسحاق، سلفی‌مذهب بود و به جلوس خدا در بالای آسمان‌های هفت‌گانه اعتقاد داشت. از نظر وی، کسی که به مخلوق بودن قرآن اعتقاد دارد، کافر است و باید توبه کند.


    ==ولادت و وفات==
    ==ولادت و وفات==
    وی در سال 223ق، به دنیا آمد<ref>ر.ک: ابن خزیمه، ص22</ref> و به گزارش شاگردش [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابن حبان]]، ابن خزیمه 88 سال عمر کرد. وی در شب شنبه، پنجم ذی‎قعده سال 311ق، پس از نماز عشاء از دنیا رفت و روز شنبه، به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>.
    وی در سال 223ق، به دنیا آمد<ref>ر.ک: ابن خزیمه، ص22</ref> و به گزارش شاگردش [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابن حبان]]، ابن خزیمه 88 سال عمر کرد. وی در شب شنبه، پنجم ذ‌ی‌قعده سال 311ق، پس از نماز عشاء از دنیا رفت و روز شنبه، به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>.


    ==مذهب==
    ==مذهب==
    او سلفی‎مذهب بود. حاکم از قول محمد بن صالح بن هانی می‎نویسد: از ابن خزیمه شنیدم که می‎گفت: هرکه به نشستن خدا بر عرش، در بالای آسمان‎های هفت‎گانه، اقرار نکند، کافر و مهدور الدم و مالش بر مسلمانان حلال است. حسان بن محمد فقیه هم نقل می‎کند که ابن خزیمه، قرآن را کلام الهی می‎دانست و هرکه را به مخلوق بودن آن اقرار داشت، کافری می‎دانست که اگر توبه نکند، باید وی را کشت و حق دفن در قبرستان مسلمانان نیز از جنازه‎اش سلب می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>.
    او سلفی‌مذهب بود. حاکم از قول محمد بن صالح بن هانی می‌نویسد: از ابن خزیمه شنیدم که می‌گفت: هرکه به نشستن خدا بر عرش، در بالای آسمان‌های هفت‌گانه، اقرار نکند، کافر و مهدور الدم و مالش بر مسلمانان حلال است. حسان بن محمد فقیه هم نقل می‌کند که ابن خزیمه، قرآن را کلام الهی می‌دانست و هرکه را به مخلوق بودن آن اقرار داشت، کافری می‌دانست که اگر توبه نکند، باید وی را کشت و حق دفن در قبرستان مسلمانان نیز از جنازه‌اش سلب می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>.


    ابن خزیمه، از علم کلام بدش می‎آمد. منصور بن یحیای طوسی و ابوعبدالرحمن واعظ قدری (که هر دو از مخالفان ابن خزیمه بودند) گفته‎اند: «هذا إمام لا يسرع في الكلام و ينهی أصحابه عن التنازع في الكلام و تعليمه»؛ «او امامی است که با تأنی حرف می‎زند و اصحابش را از مباحث کلامی و آموزش آن، بازمی‎دارد»<ref>ر.ک: همان</ref>.
    ابن خزیمه، از علم کلام بدش می‌آمد. منصور بن یحیای طوسی و ابوعبدالرحمن واعظ قدری (که هر دو از مخالفان ابن خزیمه بودند) گفته‌اند: «هذا إمام لا يسرع في الكلام و ينهی أصحابه عن التنازع في الكلام و تعليمه»؛ «او امامی است که با تأنی حرف می‌زند و اصحابش را از مباحث کلامی و آموزش آن، بازمی‌دارد»<ref>ر.ک: همان</ref>.


    ==گفتار وی درباره خویش==
    ==گفتار وی درباره خویش==
    ابوعثمان حیری می‎نویسد: ابن خزیمه به من گفت: هرگاه اراده نوشتن چیزی می‎کردم، نماز استخاره می‎خواندم تا خدا خیر را برای من در آن قرار دهد و سپس شروع به نوشتن می‎کردم<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. ابوبکر محمد بن جعفر از وی نقل می‎کند: در پاسخ به سؤال کسی که از وی پرسید این علم را از کجا به دست آورده‎ای؟ گفت: پیامبر خدا(ص) فرموده: «ماء زمزم لما شرب له» و من چون از آن نوشیدم، از خداوند علم نافع خواستم<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>.
    ابوعثمان حیری می‌نویسد: ابن خزیمه به من گفت: هرگاه اراده نوشتن چیزی می‌کردم، نماز استخاره می‌خواندم تا خدا خیر را برای من در آن قرار دهد و سپس شروع به نوشتن می‌کردم<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. ابوبکر محمد بن جعفر از وی نقل می‌کند: در پاسخ به سؤال کسی که از وی پرسید این علم را از کجا به دست آورده‌ای؟ گفت: پیامبر خدا(ص) فرموده: «ماء زمزم لما شرب له» و من چون از آن نوشیدم، از خداوند علم نافع خواستم<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>.


    ==اساتید==
    ==اساتید==
    خط ۶۷: خط ۶۸:


    ==شاگردان==
    ==شاگردان==
    {{ستون-شروع|2}}
    # [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]]؛
    # [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]]؛
    # محمد بن مسلم؛
    # محمد بن مسلم؛
    خط ۸۰: خط ۸۳:
    # محمد بن فضل بن محمد؛
    # محمد بن فضل بن محمد؛
    و...<ref>ر.ک: همان</ref>.
    و...<ref>ر.ک: همان</ref>.
     
    {{پایان}}
    ==آثار==
    ==آثار==
    [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]]، در «علوم الحدیث» می‎نویسد: مصنفات ابن خزیمه (به‎جز مسائلش که در صد جزء نوشته و تنها «فقه حدیث بریره» وی سه جزء دارد)، از یک‎صدوچهل کتاب تجاوز می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>.
    [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]]، در «علوم الحدیث» می‌نویسد: مصنفات ابن خزیمه (به‌جز مسائلش که در صد جزء نوشته و تنها «فقه حدیث بریره» وی سه جزء دارد)، از یک‎صدوچهل کتاب تجاوز می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    خط ۹۱: خط ۹۴:


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    [[صحیح ابن خزیمة]]
    [[صحيح ابن خزیمة]]


    [[كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جل]]
    [[كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جل]]


    [[مختصر المختصر من المسند الصحيح عن النبي صلى الله عليه وسلم]]
    [[المختصر من المسند الصحيح عن النبي صلى الله عليه وسلم]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده: تیر(98)]]
    [[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۸

    محمد بن اسحاق بن خزیمه
    نام محمد بن اسحاق بن خزیمه
    نام‌های دیگر ابن خزيمه، محمد بن اسحاق

    اب‍ن خ‍زي‍م‍ه‌، اب‍و ب‍ک‍ر م‍ح‍م‍د

    س‍ل‍م‍ي‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن اس‍ح‍اق

    س‍ل‍م‍ي ن‍ي‍ش‍اب‍وري‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن اس‍ح‍اق‌

    Ibn Khuzaymah

    نام پدر اسحاق
    متولد 223ق
    محل تولد نیشابور
    رحلت پنجم ذ‌ی‌قعده سال 311ق
    اساتید اسحاق بن راهویه

    محمد بن حمید

    محمود بن غیلان

    برخی آثار كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جل
    کد مؤلف AUTHORCODE13871AUTHORCODE

    ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه (223 – 311ق)، شیخ‌الاسلام، فقیه، محدث، مفسر سلفی مذهب. وی را به‌خاطر کثرت شاگردان، امام‌الائمه لقب داده‌اند. ابن خزیمه از علم کلام بیزار بود و شاگردانش را از وقوع در مباحث کلامی و آموزش چنین مباحثی برحذر می‌داشت.

    او صاحب تألیفات فراوانی است که اگر تنها کتاب‌هایش را در نظر بگیریم، از یک‎صدوچهل اثر تجاوز می‌کند.

    «كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عزوجلّ»، از جمله آثار اوست. محمد بن اسحاق، سلفی‌مذهب بود و به جلوس خدا در بالای آسمان‌های هفت‌گانه اعتقاد داشت. از نظر وی، کسی که به مخلوق بودن قرآن اعتقاد دارد، کافر است و باید توبه کند.

    ولادت و وفات

    وی در سال 223ق، به دنیا آمد[۱] و به گزارش شاگردش ابن حبان، ابن خزیمه 88 سال عمر کرد. وی در شب شنبه، پنجم ذ‌ی‌قعده سال 311ق، پس از نماز عشاء از دنیا رفت و روز شنبه، به خاک سپرده شد[۲].

    مذهب

    او سلفی‌مذهب بود. حاکم از قول محمد بن صالح بن هانی می‌نویسد: از ابن خزیمه شنیدم که می‌گفت: هرکه به نشستن خدا بر عرش، در بالای آسمان‌های هفت‌گانه، اقرار نکند، کافر و مهدور الدم و مالش بر مسلمانان حلال است. حسان بن محمد فقیه هم نقل می‌کند که ابن خزیمه، قرآن را کلام الهی می‌دانست و هرکه را به مخلوق بودن آن اقرار داشت، کافری می‌دانست که اگر توبه نکند، باید وی را کشت و حق دفن در قبرستان مسلمانان نیز از جنازه‌اش سلب می‌شود[۳].

    ابن خزیمه، از علم کلام بدش می‌آمد. منصور بن یحیای طوسی و ابوعبدالرحمن واعظ قدری (که هر دو از مخالفان ابن خزیمه بودند) گفته‌اند: «هذا إمام لا يسرع في الكلام و ينهی أصحابه عن التنازع في الكلام و تعليمه»؛ «او امامی است که با تأنی حرف می‌زند و اصحابش را از مباحث کلامی و آموزش آن، بازمی‌دارد»[۴].

    گفتار وی درباره خویش

    ابوعثمان حیری می‌نویسد: ابن خزیمه به من گفت: هرگاه اراده نوشتن چیزی می‌کردم، نماز استخاره می‌خواندم تا خدا خیر را برای من در آن قرار دهد و سپس شروع به نوشتن می‌کردم[۵]. ابوبکر محمد بن جعفر از وی نقل می‌کند: در پاسخ به سؤال کسی که از وی پرسید این علم را از کجا به دست آورده‌ای؟ گفت: پیامبر خدا(ص) فرموده: «ماء زمزم لما شرب له» و من چون از آن نوشیدم، از خداوند علم نافع خواستم[۶].

    اساتید

    1. اسحاق بن راهویه؛
    2. محمد بن حمید؛
    3. محمود بن غیلان؛
    4. عتبة بن عبدالله حمدی مروزی[۷].

    شاگردان

    1. بخاری؛
    2. محمد بن مسلم؛
    3. محمد بن عبدالله بن عبدالحکم؛
    4. احمد بن مبارک مستملی؛
    5. ابراهیم بن ابوطالب؛
    6. ابوعلی نیشابوری؛
    7. اسحاق بن سعید نسوی؛
    8. ابوعمرو بن حمدان؛
    9. ابوحامد احمد بن محمد بن بالویه؛
    10. ابوبکر احمد بن مهران مقری؛
    11. محمد بن احمد بن بصیر؛
    12. محمد بن فضل بن محمد؛

    و...[۸].

    آثار

    حاکم، در «علوم الحدیث» می‌نویسد: مصنفات ابن خزیمه (به‌جز مسائلش که در صد جزء نوشته و تنها «فقه حدیث بریره» وی سه جزء دارد)، از یک‎صدوچهل کتاب تجاوز می‌کند[۹].

    پانویس

    1. ر.ک: ابن خزیمه، ص22
    2. ر.ک: همان، ص30
    3. ر.ک: همان، ص24-25
    4. ر.ک: همان
    5. ر.ک: همان، ص24
    6. ر.ک: همان، ص24
    7. ر.ک: همان، ص22
    8. ر.ک: همان
    9. ر.ک: همان، ص29

    منابع مقاله

    ابن خزیمه نیشابوری، ابوبکر محمد بن اسحاق، «كتاب التوحيد و إثبات صفات الرب عز و جلّ»، تحقیق و تخریج احادیث: ابومالک احمد بن علی بن مثنی بن عبدالله قفیلی ریاشی رادعی، بی جا، دار عبادالرحمن، چاپ سوم، 1431ق/2010م.

    وابسته‌ها