شهرستانی، سید محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

[[پرونده:NUR07927.jpg|بندانگشتی|شهرستانی، محمد حسین بن محمد علی]]

! نام!! data-type="authorName" |شهرستانی، محمد حسین بن محمد علی

|نام‎های دیگر  

| data-type="authorOtherNames" | آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ ش‍ه‍رس‍ت‍ان‍ی‌

| data-type="authorfatherName" |سيد محمدعلى شهرستانى

| data-type="authorbirthDate" | 15 شوال سال 1255ق 

| data-type="authorBirthPlace" |کرمانشاه

| data-type="authorDeathDate" |سوم شوال سال ۱۳۱۵ق

| data-type="authorTeachers" |آيت‌الله سيد محمدعلى شهرستانى

 

| data-type="authorWritings" |[[غاية المسئول في علم الأصول]]  

[[اشک روان بر امیر کاروان: ترجمه الخصائص الحسینیه = دمع الحسین علی خصائص الحسین(ع)]]  

|- class="articleCode"

|کد مؤلف

| data-type="authorCode" |AUTHORCODE07927AUTHORCODE

== ولادت ==

او فرزند سيد محمدعلى شهرستانى در سال  15 شوال سال 1255ق، در کرمانشاه، به دنيا آمد. وى، از كودكى، علوم دينى و اسلامى را به خوبى فراگرفت و در جوانى به درجه‌ى اجتهاد رسيد. وى، از دوازده سالگى شروع به تأليف نمود.

پدرش، از سادات عظام خاندان مرعشى و نسب شريفش به [[امام سجاد(ع)|حضرت سجاد(ع)]] منتهى مى‌شود و مادرش نوه [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] است.  

از اوايل كودكى و نوجوانى به دنبال تحصيل دانش‌هاى دينى و اسلامى بود و سال‌ها از اساتيد متعدد در عتبات عاليات برخوردار گشت، ولى بيشتر از محضر [[فاضل اردکانی|علامه اردكانى]] استفاده كرد و سرانجام يكى از اساتيد بزرگ عراق گرديد كه شهرت و آوازه تدريس او به همه‌جا پيچيد.

آيت‌اللّه سيد محمدحسين شهرستانى تحصيلات را از همان زادگاه خود آغاز نمود. وى پس از اتمام مقدمات عازم كربلاى معلا شد و دروس سطح را در آن حوزه به اتمام رساند. وى پس از آن، از محضر درس پدرش آيت‌الله سيد محمدعلى شهرستانى و [[اردکانی، محمدحسین|فاضل اردكانى]] بهره برد. او تقريرات درس استاد خود، [[اردکانی، محمدحسین|فاضل اردكانى]] را در كتابى به نام: [[غاية المسئول في علم الأصول|غاية المسئول]] و [[نهاية المأمول في شرح كفاية الأصول|نهاية المأمول]] فى علم الأصول نگاشته است. اين كتاب بسيار مورد توجه استاد ايشان قرار گرفته و از آن تقدير فراوانى به عمل آورد.

اهل علم، سال‌ها در نجف اشرف، از حوزه درس او بهره‌ها بردند و از خرمن وجودش خوشه‌هاى مختلف چيدند و اكثر صاحب تراجم علما، در اوصافش قلم‌فرسايى‌ها نمودند. اين عالم ربانى در اواخر عمر، پس از سفرى كه به مشهد و تهران داشت، راهى كربلا گرديد و در آن ديار مقدس، مرجعيت جمعى از شیعیان را بر عهده گرفت.

سرانجام، در 59 سالگى در سوم شوال سال ۱۳۱۵ق در كربلا درگذشت و در رواق حسينى به خاک سپرده شد.

#غاية المسئول در اصول فقه؛

#لباب الاجتهاد در تحقيق ادله؛

#جنة النعيم در اثبات امام منتظر؛

#تلخيص و تلويح؛

#تذكرة النفس؛ و...

[[غاية المسئول في علم الأصول]]  

[[اشک روان بر امير کاروان: ترجمه الخصائص الحسينية (دمع الحسين علي خصائص الحسين‌ عليه‌السلام)]]