زبدة الأصول (شيخ بهايي): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهايى' به 'شيخ بهايى') |
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR11904J1.jpg|بندانگشتی|زبدة الأصول ( شیخ بهایی، محمد بن حسین )]] | [[پرونده:NUR11904J1.jpg|بندانگشتی|زبدة الأصول ( شیخ بهایی، محمد بن حسین)]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | | |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type='bookName'|زبدة الأصول ( شیخ بهایی، محمد بن حسین ) | ! نام کتاب!! data-type='bookName'|زبدة الأصول ( شیخ بهایی، محمد بن حسین) | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۱۴
| نام کتاب | زبدة الأصول ( شیخ بهایی، محمد بن حسین) |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | شیخ بهایی، محمد بن حسین (نويسنده)
کریم، فارس حسون (محقق) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 158/87 /ش9ز2 1381 |
| موضوع | اصول فقه شیعه - قرن 11ق. |
| ناشر | مرصاد |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1423 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11904AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«زبده الاصول» اثر شيخ بهايى، شامل كتاب زبده الاصول و حاشيه بر آن است. اين اثر به نظر مؤلف متنى است بدون حشو و زوايد و اطاله كلام و متضمن خلاصه‌اى از علم اصول است و لذا آن را «زبده» ناميده است..
ساختار:
كتاب از پنج بخش كلى با عنوان منهج تشكيل شده است كه هر منهج نيز مشتمل بر فصولى است.
گزارش محتوا:
منهج اول:
مقدمات در ابتداى كتاب، شامل سه مطلب است، مطلب اول احوال و مبادى منطقى و در نه فصل از جمله فصولى در تعريف علم اصول، در جزيى و كلى و نيز در ذاتى و عرضى و در احكام قضايا و قياس استثنائى مى‌باشد.
مطلب دوم در مبادى لغوى در شش فصل تنظيم شده است كه احوال معنا،اشتراك و ترادف، حقيقت و مجاز و مشتق از آن جمله است.
مطلب سوم در مبادى احكام بوده و شامل فصول و مسايل متعدد از قبيل حد حكم، حسن و قبح، حد واجب، واجب كفايى و مخير، صحيح، باطل و مباح مى‌باشد.
منهج دوم:
با عنوان ادله شرعيه شامل چهار مطلب است: كتاب، سنت، اجماع و استصحاب. برخى از عناوين فصول اين بخش عبارتند از:
فصلى در تواتر قرآن، تعبدبه آن، خبر واحد، در تزكيه راوى،و سرانجام تذنيب در قياس.
منهج سوم:
اين بخش از كتاب با عنوان مشتركات كتاب و سنت در هفت مطلب آمده است: مطلب اول در امر و نهى و شامل فصل مره و تكرار، وفور و تراخى
مطلب دوم در عام و خاص و شامل چهارده فصل از جمله تخصيص و اقسام آن، تخصيص كتاب و سنت، تنافى عام و خاص و استثناء
چهار مطلب بعدى، مطلق و مقيد، مجمل و مبين، ظاهر و مأول، منطوق و مفهوم است و مطلب آخر در سنخ مى‌باشد.
منهج چهارم:
در اجتهاد و تقليد و در چهار فصل اجتهاد نبى، تصويب و تخطئه و تقليد در اصول دين تدوين است.
منهج پنجم:
آخرين منهج كتاب در ترجيحات است و ترجيح به متن و مدلول را مورد واكاوى قرار داده است
وضعيت كتاب:
فهارس آيات، احاديث، آثار و اقوال،اعلام، فرق و طوائف و مذاهب،امكنه،بقاع و بلدان، مصادر تحقيق و موضوعات در انتهاى اثر آمده است.
منابع مقاله:
مقدمه و متن كتاب