المباحث الفقهية، أحكام أوقات الصلاة: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR114528J1.jpg | عنوان = المباحث الفقهية | عنوانهای دیگر = أحكام أوقات الصلاة | پدیدآورندگان | پدیدآوران = فیاض، محمد اسحاق (نويسنده) هاشم، عادل (نویسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = [بی...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۲
المباحث الفقهية | |
---|---|
پدیدآوران | فیاض، محمد اسحاق (نويسنده) هاشم، عادل (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | أحكام أوقات الصلاة |
ناشر | [بی نا] |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المباحث الفقهية، أحكام أوقات الصلاة، تقریر مباحث درس خارج فقه محمداسحاق فیاض (1348ق)، پیرامون احکام اوقات نماز است که توسط عادل هاشم، به رشته تحریر، درآمده است. اثر حاضر، که پیرامون احکام اوقات نماز است، جزء هشتم از مجموعه «المباحث الفقهية» را تشکیل میدهد. یکی از مزایای کتاب حاضر، این است که میتواند منبعی ارزشمند برای دریافت تطبیقات اصولی مهم در فرایند استنباط احکام شرعی و مطالعه و بررسی آن، تمرینی برای فرایند صدور فتوا باشد. همچنین، تعلیقات روایی، رجالی و فقهی که نویسنده در توضیح و تشریح مباحث، به مطالب تقریرشده، افزوده است، بسیار ارزشمند بوده و باعث اهمیت کتاب شده است[۱].
از جمله ویژگیهای مهم مشهود در کتاب، آن است که استاد فیاض، در ارائه مطالب و مباحث و تبیین آنها، تلاش بسیار نموده و تمام تحقیقات و نظرات را، مطالعه و مشاهدات ارزشمند و رهنمودهای صحیح خویش را بیان کرده و نویسنده نیز بهخوبی به مباحث توجه نموده و به درج صحیح آنها، همت گمارده است[۲].
ازآنجاکه متن مباحث خارج استاد فیاض، عروه مرحوم یزدی بوده است، مقرر در هر مبحث، ابتدا، بخشی از متن عروه را در بالای صفحه، بهصورت جداگانه و با خط درشتتر آورده و سپس، به دنبال آن، مطالب و توضیحات استاد را ذکر کرده است؛ بهعنوان نمونه، بهمنظور آشنایی بیشتر با محتوای کتاب، به بخشی از آن، اشاره میشود: در مسئله شماره یک کتاب، ماتن گفته است: «خواندن نماز، قبل از دخول وقت آن، جایز نیست، ولذا اگر کسی قبل از آن نماز بخواند، حتی اگر جزیی از آن قبل از وقت باشد، نماز او باطل است؛ بنابراین علم به دخول وقت نماز هنگام شروع به آن، واجب بوده و صرف ظن و گمان به آن برای کسی که عذری ندارد، کفایتکننده نیست. آری بنا بر اقوی، اعتماد بر شهادت دو فرد عادل، جایز است»[۳]. استاد این بحث را در سه جهت زیر، مورد بررسی قرار داده است:
- معنای شرطیت وقت نماز؛
- وقت از ابتدا تا انتهای نماز شرط صحت آن است؛
- نشانهها و امارات قابل اعتماد در تشخیص دخول وقت نماز[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.