بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[فضايح | | data-type="authorWritings" |[[فضايح الصوفية]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف |
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۵
نام | بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی |
---|---|
نامهای دیگر | آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهانی
آلآقا، محمدجعفر بن محمدعلي |
نام پدر | محمدعلی |
متولد | 1178ق |
محل تولد | کربلا |
رحلت | 1259ق در کرمانشاه |
اساتید | میرزا ابوالقاسم جابلاقی |
برخی آثار | فضايح الصوفية |
کد مؤلف | AUTHORCODE10981AUTHORCODE |
محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية.
ولادت
محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم آیتالله محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادیالآخر 1178ق در کربلا متولد شد.
اساتید
- پدر بزرگوارش؛
- میرزا ابوالقاسم جابلاقی، معروف به میرزای قمی؛
- میر سید علی طباطبایی.
روحیات
ترجمهنویسانی مانند محدث قمی، آقابزرگ تهرانی و ... بر دو نکته دربارۀ او اتفاق و اجماع دارند: یکی حسن معاشرت و اخلاق پسندیده و دیگری احاطۀ او به علوم متداول عصر بهویژه فقاهت و دقت نظر در مسائل فقهی که این مسئله از کثرت تألیفات ایشان نیز بهخوبی استفاده میشود. بسیار گوشهگیر و عزلتطلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمیرسید، لب به سخن نمیگشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت.
وفات
وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت و در آرامگاه خانوادگی آلآقا مدفون گردید.
آثار
با وجود اینکه کتابخانۀ این عالم بزرگ نزدیک صدسال بعد از وفاتش در سال 1352 قمری طعمۀ حریق شد و بهیقین آثاری از ایشان نیز به شهادت کتابهای نیمهسوختۀ موجود نابود گردید، ولی باز هم بیش از سی اثر از ایشان برجای مانده است.
- فضائح الصوفیه؛
- أنیس الطلاب؛
- تحفة الأبرار؛
- حاشیه بر وافية الأصول؛
- رساله ارث و...[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12
منابع مقاله
مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی بر کتاب «فضائح الصوفية، بهضمیمه تنبيه الغافلين و إيقاظ الراقدين»، تألیف آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلی و محمود بن محمدعلی، انتشارات انصاریان، قم، 1413ق.