۱۴۴٬۸۲۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'رجایی، سید مهدی' به 'رجایی، مهدی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رجایی، سید مهدی' به 'رجایی، مهدی') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران =[[مرعشی، شهابالدین]] (مقدمهنویس) | | پدیدآوران =[[مرعشی، شهابالدین]] (مقدمهنویس) | ||
[[رجایی، | [[رجایی، مهدی]] (محقق) | ||
[[مرعشی، محمود]] (اشراف) | [[مرعشی، محمود]] (اشراف) | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[بیهقی، علی بن زید]] (نویسنده) | [[بیهقی، علی بن زید]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ب9ل2 1385 / 53/7 BP | | کد کنگره =/ب9ل2 1385 / 53/7 BP | ||
| موضوع =سادات - نسب نامه | | موضوع =سادات - نسب نامه | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مکتبة آية الله العظمي المرعشي النجفي (ره) | | ناشر =مکتبة آية الله العظمي المرعشي النجفي(ره) | ||
| مکان نشر =ايران - قم | | مکان نشر =ايران - قم | ||
| سال نشر =1428ق. = 2007م. = 1385ش. | | سال نشر =1428ق. = 2007م. = 1385ش. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| شابک =964-8179-14-x | | شابک =964-8179-14-x | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11998 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =01041-00147-02403-06104 | | کد پدیدآور =01041-00147-02403-06104 | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
}} | }} | ||
'''لباب الأنساب والألقاب والأعقاب'''، تألیف [[بیهقی، علی بن زید|علی بن ابوالقاسم بن زید بیهقی]] (متوفی 565ق) مشهور به [[بیهقی، علی بن زید|ابن فندق]]، از آثار مهم در موضوع علم انساب است. کتاب به زبان عربی با مقدمه مرحوم [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتاللهالعظمی مرعشی نجفی]] و تحقیق [[رجایی، | '''لباب الأنساب والألقاب والأعقاب'''، تألیف [[بیهقی، علی بن زید|علی بن ابوالقاسم بن زید بیهقی]] (متوفی 565ق) مشهور به [[بیهقی، علی بن زید|ابن فندق]]، از آثار مهم در موضوع علم انساب است. کتاب به زبان عربی با مقدمه مرحوم [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتاللهالعظمی مرعشی نجفی]] و تحقیق [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] در دو جلد منتشر شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
[[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] در مقدمهاش بر کتاب، علم انساب را از بزرگترین و شریفترین علوم دانسته است. سپس به آثاری چون «[[الفخري في أنساب الطالبيين]]» [[مروزی علوی، اسماعیل بن حسین|ابوطالب مروزی]]، «[[الشجرة المباركة في أنساب الطالبية|الشجرة المباركة]]» [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]]، «[[سراج الأنساب]]» [[کیاء گیلانی، احمد بن محمد|سید جمالالدین گیلانی]] و مانند آن اشاره کرده که توسط ایشان منتشر شده است. سپس «لباب الأنساب» را از مفیدترین آثار در این زمینه دانسته که حاوی مطالبی منحصربهفرد است که در دیگر آثار یافت نمیشود. سپس اشاره میکند که متأسفانه نسخههای این تألیف ارزشمند بهشدت اندک است که علاقهمندان به این علم امکان دستیابی به آن را ندارند و در کتابخانهها خاک میخورد. البته همین نسخههای اندک نیز مملو از غلطهای روشن و اشتباهات فراوان است. بدینسبب در نسخه حاضر انتشار این اثر ارزشمند به اهتمام سید محمود مرعشی و تحقیق و تصحیح [[رجایی، | [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] در مقدمهاش بر کتاب، علم انساب را از بزرگترین و شریفترین علوم دانسته است. سپس به آثاری چون «[[الفخري في أنساب الطالبيين]]» [[مروزی علوی، اسماعیل بن حسین|ابوطالب مروزی]]، «[[الشجرة المباركة في أنساب الطالبية|الشجرة المباركة]]» [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]]، «[[سراج الأنساب]]» [[کیاء گیلانی، سید احمد بن محمد|سید جمالالدین گیلانی]] و مانند آن اشاره کرده که توسط ایشان منتشر شده است. سپس «لباب الأنساب» را از مفیدترین آثار در این زمینه دانسته که حاوی مطالبی منحصربهفرد است که در دیگر آثار یافت نمیشود. سپس اشاره میکند که متأسفانه نسخههای این تألیف ارزشمند بهشدت اندک است که علاقهمندان به این علم امکان دستیابی به آن را ندارند و در کتابخانهها خاک میخورد. البته همین نسخههای اندک نیز مملو از غلطهای روشن و اشتباهات فراوان است. بدینسبب در نسخه حاضر انتشار این اثر ارزشمند به اهتمام سید محمود مرعشی و تحقیق و تصحیح [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] به انجام رسیده است<ref>ر.ک: مقدمه آیتالله مرعشی نجفی، ص8-7</ref>. | ||
«كشف الارتياب في ترجمة صاحب لباب الأنساب»، رساله مفصلی به قلم [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] است که آن را در ادامه مقدمهاش ارائه کرده است. وی در این رساله ابتدا برای اثبات جلالت علم انساب از دویست تن از مشاهیر و بزرگان این علم بهترتیب زمانی از قرن اول تا قرن پانزدهم با توضیحی متوسط یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص143-9</ref>. سپس به شرح حال نویسنده و عقاید و مذهب و اساتید او پرداخته و 76 اثر او را لیست کرده است<ref>ر.ک: همان، ص157-145</ref>. | «كشف الارتياب في ترجمة صاحب لباب الأنساب»، رساله مفصلی به قلم [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] است که آن را در ادامه مقدمهاش ارائه کرده است. وی در این رساله ابتدا برای اثبات جلالت علم انساب از دویست تن از مشاهیر و بزرگان این علم بهترتیب زمانی از قرن اول تا قرن پانزدهم با توضیحی متوسط یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص143-9</ref>. سپس به شرح حال نویسنده و عقاید و مذهب و اساتید او پرداخته و 76 اثر او را لیست کرده است<ref>ر.ک: همان، ص157-145</ref>. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[بیهقی، علی بن زید|بیهقی]] در ابتدای کتاب، فصلی را به ذکر اسامی نویسندگان در علم انساب اختصاص داده است. سید ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل ملقب به طباطبا، ابوالغنائم دمشقی، حسن بن علی بن محمد ملقب به عینالزمان مؤلف کتاب «الدوحه» و ابوعبدالله حسین بن علی بن داعی علوی ساکن نیشابور از مشهورترین علمای ثقه در این رشته بودهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص185-181</ref>. | [[بیهقی، علی بن زید|بیهقی]] در ابتدای کتاب، فصلی را به ذکر اسامی نویسندگان در علم انساب اختصاص داده است. سید ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل ملقب به طباطبا، ابوالغنائم دمشقی، حسن بن علی بن محمد ملقب به عینالزمان مؤلف کتاب «الدوحه» و ابوعبدالله حسین بن علی بن داعی علوی ساکن نیشابور از مشهورترین علمای ثقه در این رشته بودهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص185-181</ref>. | ||
در فصلی دیگر، قرابت بین قریش و بنیتمیم مطرح شده است. [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب]] در | در فصلی دیگر، قرابت بین قریش و بنیتمیم مطرح شده است. [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب]] در نهجالبلاغه به این قرابت اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص190</ref>. | ||
در سفارش امام علی(ع) به ابن عباس حاکم بصره در مورد رعایت حال قبیله «بنیتمیم» آمده: «آنها [قبیله بنیتمیم] با ما پیوند خویشاوندى نزدیک و قرابت خاص دارند که ما نزد خداوند بهوسیله صله رحم نسبت به آنها مأجور خواهیم بود و با قطع آن مؤاخذه خواهیم شد». به اعتقاد مفسّرانِ | در سفارش امام علی(ع) به ابن عباس حاکم بصره در مورد رعایت حال قبیله «بنیتمیم» آمده: «آنها [قبیله بنیتمیم] با ما پیوند خویشاوندى نزدیک و قرابت خاص دارند که ما نزد خداوند بهوسیله صله رحم نسبت به آنها مأجور خواهیم بود و با قطع آن مؤاخذه خواهیم شد». به اعتقاد مفسّرانِ «نهجالبلاغه»، دلیل خویشاوندى بنىتمیم و بنىهاشم بهواسطه جد اعلایشان - «الیاس بن مضَر» - بوده است؛ هاشم با سیزده واسطه به الیاس مىرسید و بنىتمیم نیز با واسطههاى زیادى به او مىرسیدند، ولى ازآنجاکه مسئله خویشاوندى در اسلام بسیار اهمیت دارد، امام(ع) حتى با این مقدار واسطه باز هم آنها را خویشاوندِ نزدیک شمرده است<ref>ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، ص227</ref>. البته [[بیهقی، علی بن زید|بیهقی]] نسب هاشم به الیاس را با ده واسطه ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص190</ref>. | ||
اشاره به حدیثی از رسولالله(ص) که «من فرزند عواتک و فواطم هستم...» و تبیین معنای این حدیث، از دیگر مباحث کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص193-192</ref>. | اشاره به حدیثی از رسولالله(ص) که «من فرزند عواتک و فواطم هستم...» و تبیین معنای این حدیث، از دیگر مباحث کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص193-192</ref>. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
نسل برخی از طالبیین مقطوع بوده، ذکر نشده یا مورد اختلاف است که این موارد را نیز نویسنده گردآوری و لیست کرده است<ref>ر.ک: همان، ج2، ص472-439</ref>. | نسل برخی از طالبیین مقطوع بوده، ذکر نشده یا مورد اختلاف است که این موارد را نیز نویسنده گردآوری و لیست کرده است<ref>ر.ک: همان، ج2، ص472-439</ref>. | ||
نقابت، سازمانی در نظام دیوانسالاری جهان اسلام بود که برای نخستین بار خلفای عباسی به | نقابت، سازمانی در نظام دیوانسالاری جهان اسلام بود که برای نخستین بار خلفای عباسی به دلایلی آن را پدید آوردند و پس از سقوط خلافت همچنان ماند. نقیبان، شخصیتهای مطرح سادات بودند که بر اثر اهمیت وظایفشان، پیوسته در زمینههای گوناگون تأثیر میگذاردند<ref>ر.ک: کریمی، علیرضا، ص139</ref>. [[بیهقی، علی بن زید|بیهقی]] از «نقیب بغداد» احمد بن علی بن معمر با مدح و ثنای فراوان یاد کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص534</ref>. پس از آن از نقبای کوفه، بصره، اهواز، اصفهان و مانند آن یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص562-540</ref>. برای نقابت آدابی ششگانه ذکر شده، از جمله اینکه نقیب باید برای رعیت مانند پدری مهربان باشد<ref>ر.ک: همان، ص722</ref>. | ||
بخش عمدهای از جلد دوم کتاب را انساب فرزندان ائمه(ع) و سادات تشکیل داده که از آن جمله است: نسب بعضی سادات نیشابور<ref>ر.ک: همان، ص708</ref> و نسب سادات بیهق<ref>ر.ک: همان، ص710</ref>. | بخش عمدهای از جلد دوم کتاب را انساب فرزندان ائمه(ع) و سادات تشکیل داده که از آن جمله است: نسب بعضی سادات نیشابور<ref>ر.ک: همان، ص708</ref> و نسب سادات بیهق<ref>ر.ک: همان، ص710</ref>. | ||