کتاب الأربعين علی مذهب المتحققين من الصوفية: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کتاب الاربعین علی مذهب المحققین من الصوفیه''' نوشته [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم احمد بن عبدالله بن احمد اصفهانی]](336- 430ق) فقیه، صوفی و از حافظان حدیث شافعی مذهب است. <ref> سبكى، عبد الوهاب بن على ، ج‏4، ص 18</ref>پیرامون مبانی مذاهب و طرق صوفیه و سلوک آنان که توسط [[بدر، بدر بن عبدالله|بدر بن عبدالله بدر]] تحقیق شده است.

عمده مطالب، ذکر احوال و صفاتی با تکیه بر احادیثی از پیامبر اکرم (ص) است که برای هر صفت یک حدیث یا بیشتر اختصاص یافته است. علی رغم اینکه نویسنده این صفات را در راستای دفاع از تفکر و روش صوفیانه خود ذکر کرده با این وجود آن‌ها را مختص به اهل تصوف ندانسته و برای تمام مسلمانان در نظر داشته است. <ref> تنبیهات ص 132 </ref>

جهاد با نفس، مراقبت، رعایت حقوق، ایثار بر نفس، انفاق و بذل و بخشش، مصاحبت اولیاء، پرهیز از رفاه طلبی، قناعت، پرهیز از همنیشنی با اغنیا، اهتمام به نوافل و دهها صفت دیگر از مطالب ذکر شده است. نویسنده بدون هیچ شرح  تنها به ذکر احادیث پرداخته جز اینکه در برخی موارد به ارزش‌گذاری احادیث نیز اقدام کرده است.  

ذیل اثر یاد شده بخش پنجم از کتاب الاربعین فی فضل الدعاء و الداعین  نوشته [[مقدسی، شرف‌الدین ابوالحسن علی|شرف‌الدین ابوالحسن علی بن مفضل مقدسی]]( 544- 611ق) محدث، حافظ و فقیه، مالکی مذهب است. <ref> اللجنه العلمیه فی مؤسسة الامام الصادق(ع). ج7، ص 179 </ref>  کتاب یاد شده مشتمل بر روایاتی از پیامبر(ص) در خصوص دعا، حالات و اوقات آن در ضمن چهل باب است که در این اثر ده باب آن تحت عناوین مختلف آمده است. و مشتمل بر احادیثی ازپیامبر اکرم(ص) در فضیلت دعا است از جمله دعا هنگام فراغت از غذا خوردن، خروج از منزل، وداع با مسافر، درآمدن به قبرستان و صلوات بر نبی اکر(م) و.... دعاهای مستحب دیگر است. نویسنده علاوه بر ذکر احادیث گاهی نیز به حدیث شناسی پرداخته است.<ref> . متن، ص 205-204</ref>