سلطانالعلماء، محمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سلطانالعلماء (ابهام زدایی)' به 'سلطانالعلماء (ابهامزدایی)') |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01644AUTHORCODE | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01644AUTHORCODE<br> | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|سلطانالعلماء (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|اراکی (ابهامزدایی)}} | |||
'''محمد اراکى سلطانآبادى''' (1382 -1296ق)، معروف به سلطانالعلماء، عالم، فقیه اراکی، استاد حوزه | '''محمد اراکى سلطانآبادى''' (1382 -1296ق)، معروف به سلطانالعلماء، عالم، فقیه اراکی، استاد حوزه | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
تحصیلات مقدماتى را در «اراک» گذرانید. پس از آن براى ادامه تحصیلات به «اصفهان» رفت. سطح را در آنجا تکمیل نموده، سپس به عتبات رهسپار شد. در آنجا نزد [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|میرزا محمدتقى شیرازى]] و آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|ملا محمدکاظم خراسانى]]، تلمذ نمود. | تحصیلات مقدماتى را در «اراک» گذرانید. پس از آن براى ادامه تحصیلات به «اصفهان» رفت. سطح را در آنجا تکمیل نموده، سپس به عتبات رهسپار شد. در آنجا نزد [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|میرزا محمدتقى شیرازى]] و آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|ملا محمدکاظم خراسانى]]، تلمذ نمود. | ||
آیتالله حاج شیخ محمد سلطان بعد از کسب مدارج بالای علمی و درجه اجتهاد، در حدود سال 1330 هجری قمری (1288شمسی)، به موطن یعنی اراک بازگشتند. | |||
ایشان از مجتهدین به نام و با نفوذ در منطقه بودند و مردم جهت رفع حوائج و خواستههای دینی به ایشان رجوع میکردند. این عالم ربانی ملجا و پناهگاه مردم در تمام دوره مرجعیت بودند. بیشترین کمکهای ایشان به مردم شهر اراک و روستاهای اطراف هنگام بروز قحطی در دره جنگ جهانی اول بود. | |||
ایشان | ایشان نزدیک به 50 سال به تدریس در حوزههای علمیه اراک پرداختند. ایشان به پرورش شاگردان بزرگ و فاضلی همت گماردند که از جمله آنها میتوان به [[اراکی، محمدعلی|آیتالله محمدعلى اراکى]] اشاره کرد. | ||
ایشان هم زمان با پرورش شاگردان به تألیف و نگارش اشتغال داشتند. | |||
== وفات == | == وفات == | ||
سلطانالعلماء در 21 رمضان 1382ق، وفات یافت. | سلطانالعلماء در 21 رمضان 1382ق، وفات یافت. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۹: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
#نصیرى، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384ش. | #نصیرى، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384ش. | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[تعلیقة علی حاشیة الأستاد علی الفرائد]] | [[تعلیقة علی حاشیة الأستاد علی الفرائد]] | ||
[[ | [[الحاشية على كفاية الأصول]] | ||
[[الحاشية علی كفاية الأصول (سلطانالعلماء اراكي)]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۸
نام | سلطان العلماء، محمد |
---|---|
نامهای دیگر | شیخ محمد سلطان العلماء |
نام پدر | محمدعلى |
متولد | 1296ق |
محل تولد | اراک |
رحلت | 1382ق |
اساتید | میرزا محمدتقى شیرازى |
برخی آثار | تعلیقة علی حاشیة الأستاد علی الفرائد |
کد مؤلف | AUTHORCODE01644AUTHORCODE |
محمد اراکى سلطانآبادى (1382 -1296ق)، معروف به سلطانالعلماء، عالم، فقیه اراکی، استاد حوزه
ولادت
او فرزند «محمدعلى» در سال 1296ق، در «اراک» تولد یافت.
تحصیلات
تحصیلات مقدماتى را در «اراک» گذرانید. پس از آن براى ادامه تحصیلات به «اصفهان» رفت. سطح را در آنجا تکمیل نموده، سپس به عتبات رهسپار شد. در آنجا نزد میرزا محمدتقى شیرازى و آخوند ملا محمدکاظم خراسانى، تلمذ نمود.
آیتالله حاج شیخ محمد سلطان بعد از کسب مدارج بالای علمی و درجه اجتهاد، در حدود سال 1330 هجری قمری (1288شمسی)، به موطن یعنی اراک بازگشتند.
ایشان از مجتهدین به نام و با نفوذ در منطقه بودند و مردم جهت رفع حوائج و خواستههای دینی به ایشان رجوع میکردند. این عالم ربانی ملجا و پناهگاه مردم در تمام دوره مرجعیت بودند. بیشترین کمکهای ایشان به مردم شهر اراک و روستاهای اطراف هنگام بروز قحطی در دره جنگ جهانی اول بود.
ایشان نزدیک به 50 سال به تدریس در حوزههای علمیه اراک پرداختند. ایشان به پرورش شاگردان بزرگ و فاضلی همت گماردند که از جمله آنها میتوان به آیتالله محمدعلى اراکى اشاره کرد.
ایشان هم زمان با پرورش شاگردان به تألیف و نگارش اشتغال داشتند.
وفات
سلطانالعلماء در 21 رمضان 1382ق، وفات یافت.
آثار
از جمله آثار بهجامانده از وى «الحاشیة على کفایة الأصول» است[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: مرسلوند، حسن، ج1، ص117 و نصيرى، محمدرضا، ج3، ص235
منابع مقاله
- مرسلوند، حسن، زندگىنامه رجال و مشاهیر ایران، تهران، نشر الهام، چاپ دوم، 1376ش.
- نصیرى، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384ش.