سمعانی، احمد بن منصور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سمعانی (ابهام زدایی)' به 'سمعانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|سمعانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی''' (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|ابوسعد عبدالکریم سمعانی]] بود. | '''شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی''' (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|ابوسعد عبدالکریم سمعانی]] بود. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده: | [[رده:اسفند(1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۵
| نام | سمعانی، احمد بن محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | سمعاني، شهابالدين ابوالقاسم احمد
شهابالدين احمد شهابالدين احمد (سمعاني) |
| نام پدر | منصور |
| متولد | 487ق |
| محل تولد | مرو |
| رحلت | 534ق |
| اساتید | ابومحمد کامکار بن عبدالرزاق |
| برخی آثار | روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح |
| کد مؤلف | AUTHORCODE20887AUTHORCODE |
شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد ابوسعد عبدالکریم سمعانی بود.
احمد سمعانی، یکی از دانشیان و سخنوران خاندان سمعانی است، خاندانی که به قول سبکی بیشترین مردان آن به فضل و کمال، امام و دلیل روزگار خود بودند و بر همه امامان و بزرگان زمان خود به‌لحاظ فضل و دانش پیشی داشتند، نه با بخشش مال و اعمال زور[۱].
ولادت
ابوالقاسم احمد بن ابومظفر منصور سمعانی در مرو به سال 487ق زاده شد.
تحصیلات
او نزد پدرش فقه آموخت و حدیث را نیز نزد ابومحمد کامکار بن عبدالرزاق ادیب و ابونصر محمد بن محمد بن محمد ماهانی و برادرش ابوبکر محمد بن منصور سمعانی، فراگرفت، سپس همراه عبدالکریم سمعانی به سرخس و در سال 529 برای خواندن صحیح مسلم به نیشابور رفت.
وفات
وی در سال 534 در مرو وفات کرد[۲].
آثار
از جمله آثار او، «روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح» است.
پانویس
منابع مقاله
- عروج‌نیا، پروانه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1394ش.
- مایل هروی نجیب، مقدمه کتاب «روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح»، تألیف احمد بن منصور سمعانی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، 1384ش.