سنقری، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:آذر (99)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سنقری (ابهام زدایی)' به 'سنقری (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|سنقری (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|سنقری ( | |||
'''حسین بن علی سنقری''' (زنده در 1322ق)، از علمای سده چهاردهم | '''حسین بن علی سنقری''' (زنده در 1322ق)، از علمای سده چهاردهم | ||
| خط ۷۱: | خط ۶۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۰
| نام | سنقری، حسین |
|---|---|
| نامهای دیگر | سنقری، حسین بن علی |
| نام پدر | علی |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | زنده در 1322ق |
| اساتید | هادی تهرانی |
| برخی آثار | رسالة فی الغناء (للسنقری) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00126AUTHORCODE |
حسین بن علی سنقری (زنده در 1322ق)، از علمای سده چهاردهم
زندگی‌نامه
آگاهیهاى ما از حسین بن علی سنقری محدود به کتاب خود «رسالة فی الغناء» و مجموعه‌اى است که وى به خطّ خود نوشته است. در آغاز رساله فى الغناء نام مؤلف آن توسط کاتب چنین نوشته شده است:
رسالة فی الغناء لفرید الأیام، علاّمة العلماء العظام فخر الفضلاء و المتألّهین عماد الفقهاء و المجتهدین کهف الحاج، الشیخ حسین سنقری أدام[الله] فضله العالی.
این رساله فاقد تاریخ تألیف و کتابت است و مؤلف در آن هیچ اطلاعى از خود و تألیفاتش به دست نمى‌دهد.او در سه مورد از شیخ انصارى با تعبیر «استاد شیخنا العلاّم»،«استاد الأستاد» یاد کرده که چون شیخ انصارى استاد شیخ هادى تهرانی بوده و شیخ هادى هم استاد مؤلف، چنین تعبیرى به کار برده است.چنانکه گذشت از مؤلف، مجموعه‌اى که او به خطّ خود کتابت نموده موجود است.
این مجموعه در کتابخانۀ ملک تهران به شمارۀ 2850 نگهدارى مى‌شود[۱] و داراى سه رساله است بدین ترتیب:
- رسالة فی تحقیق ماهیة الوجود از شیخ محمد هادى تهرانى، استنساخ شده در ذى قعده 1323.
- رساله در اصول دین یا اثبات صانع و توحید از همان نویسنده، تحریر شده در رجب 1322 در نجف.
- رسالة فی الغناء، از همان نویسنده.[۲]
از این مجموعه چند نکته در مورد زندگى مؤلف روشن مى‌شود:
- مؤلف در سالهاى 1320 1322 مجموعه را استنساخ نموده و از علماى سده چهاردهم است.
- از رسالۀ دوم معلوم مى‌شود که مؤلف در سال 1322 قمرى در نجف به سر مى‌برده و به احتمال زیاد تحصیلات وى نیز در آنجا بوده است.
- هر سه کتاب مندرج در مجموعه از تألیفات شیخ هادى تهرانى(م 1321 ق) است و معلوم مى‌شود که مؤلف شاگرد وى بوده و عنایتى به تألیفات او داشته است.البتّه از رسالۀ غنائیّه نیز این مطلب به دست مى‌آید که اشاره خواهد شد.اطلاعات ما از مؤلف به همین چند مورد محدود مى‌گردد که وى اهل سنقر از توابع کرمانشاه بوده و در نجف نزد شیخ هادى تهرانى تحصیل نموده و وفاتش بعد از سال 1322ق اتّفاق افتاده است.
او همچنین به اخبار و احادیث آشنایى کامل داشته چنانچه این رساله گواه آن است.
نام مؤلف در هیچ یک از کتاب‌هاى تراجم محلى و عمومى به چشم نمى‌خورد. همچنان مشخص نیست وى غیر از این کتاب، تألیف دیگرى نیز داشته است یا نه.
پانویس
- ↑ فهرست نسخه‌هاى خطى کتابخانه ملک ج 6، ص 139-140 و همچنین در کتاب مداومت در اصول موسیقى ایران، نمونه‌اى از فهرست آثار دانشمندان ایرانى و اسلامى، محمدتقى دانش‌پژوه، ص 123 از همین رساله به نقل از فهرست ملک یاد شده است.
- ↑ در فهرست کتابخانه (ج 6، ص 139) رساله سوم مجموعه به مؤلف مورد بحث ما یعنى شیخ حسین سنقرى نسبت داده شده است که صحیح نیست بلکه این «رساله غنائیه» شیخ هادى تهرانى است