كشف التعمية في حکم التسمية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی'
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق')
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی')
برچسب: واگردانی دستی
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR14091J1.jpg
| تصویر =NUR14091J1.jpg
خط ۷: خط ۶:
[[فتلاوی، مهدی حمد]] (محقق)
[[فتلاوی، مهدی حمد]] (محقق)


[[حر عاملی، محمد بن حسن]] (نويسنده)
[[حر عاملی، محمد بن حسن]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏51‎‏/‎‏35‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏4‎‏ک‎‏5*
| کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏51‎‏/‎‏35‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏4‎‏ک‎‏5*
خط ۱۹: خط ۱۸:
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14091AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14091AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =18035
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14091
| کتابخوان همراه نور =14091
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}


'''كشف التعمية في حکم التسمية، بحث روائي بجواز التصریح باسم المهدي في عصر الغیبة'''، اثر [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ محمدحسن حر عاملى]]، به بررسى و تحقيق پيرامون حكم شرعى تصريح به نام و كنيه امام زمان(عج) در عصر غيبت، پرداخته است.
'''كشف التعمية في حکم التسمية، بحث روائي بجواز التصریح باسم المهدي في عصر الغیبة'''، اثر [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ محمدحسن حر عاملى]]، به بررسى و تحقيق پيرامون حكم شرعى تصريح به نام و كنيه امام زمان(عج) در عصر غيبت، پرداخته است.
كتاب به زبان عربى و در سال 1077ق نوشته شده است.
كتاب به زبان عربى و در سال 1077ق نوشته شده است.


انگيزه تأليف، پاسخ به ادعاى سيد [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در كتاب «شرعه التسميه حول حرمت التسميه» مبنى بر حرمت تصريح به نام امام زمان(عج) در عصر غيبت و انتظار بوده است.
انگيزه تأليف، پاسخ به ادعاى سيد [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در كتاب «شرعه التسميه حول حرمت التسميه» مبنى بر حرمت تصريح به نام امام زمان(عج) در عصر غيبت و انتظار بوده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در دوازده فصل ارائه گرديده است.
كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در دوازده فصل ارائه گرديده است.


در ابتداى مباحث، احاديثى كه دلالت بر جواز تسميه و تصريح به نام امام زمان(عج) دارند، به همراه كيفيه استدلال به آن‌ها ذكر شده، سپس احاديث دال بر نهى، به همراه تأويل آن‌ها بررسى شده است. در ادامه كلام و استدلالات سيد [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] مطرح و پاسخ داده شده است.
در ابتداى مباحث، احاديثى كه دلالت بر جواز تسميه و تصريح به نام امام زمان(عج) دارند، به همراه كيفيه استدلال به آن‌ها ذكر شده، سپس احاديث دال بر نهى، به همراه تأويل آن‌ها بررسى شده است. در ادامه كلام و استدلالات سيد [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] مطرح و پاسخ داده شده است.


فصل‌بندى عناوين توسط محقق كتاب، شيخ مهدى حمد فتلاوى انجام گرفته و براى تسهيل در قرائت، بعضى عناوين و توضيحات توسط وى به مطالب اصلى، افزوده شده است.
فصل‌بندى عناوين توسط محقق كتاب، شيخ مهدى حمد فتلاوى انجام گرفته و براى تسهيل در قرائت، بعضى عناوين و توضيحات توسط وى به مطالب اصلى، افزوده شده است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
 
محقق در مقدمه خود، ضمن ارائه مشخصاتى از مؤلف و بيان مراحل تحقيق، به سبب پرداختن به اين كتاب اشاره كرده است. وى پس از مشاهده كتاب، تصميم به نوشتن كتابى در رد آن مى‌گيرد؛ اما با ديدن اين كتاب، متوجه مى‌شود كه تمام دلايل [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در آن مطرح و ابطال گرديده، لذا تصميم به تحقيق در آن و ارائه آن گرفته است.
 
محقق در مقدمه خود، ضمن ارائه مشخصاتى از مؤلف و بيان مراحل تحقيق، به سبب پرداختن به اين كتاب اشاره كرده است. وى پس از مشاهده كتاب، تصميم به نوشتن كتابى در رد آن مى‌گيرد؛ اما با ديدن اين كتاب، متوجه مى‌شود كه تمام دلايل [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در آن مطرح و ابطال گرديده، لذا تصميم به تحقيق در آن و ارائه آن گرفته است.


مقدمه مؤلف، به بيان انگيزه تأليف و اشاره به فصول كتاب اخصاص دارد.
مقدمه مؤلف، به بيان انگيزه تأليف و اشاره به فصول كتاب اخصاص دارد.


در فصل اول، به احاديثى كه دلالت بر جواز تصريح به نام امام منتظر(عج) دارند، اشاره و به متن كامل برخى از آن‌ها تصريح شده است. اين احاديث بيشتر از كتاب‌هاى «كمال‌الدين و تمام‌النعمه، عيون‌الأخبار، امالى و من لايحضره الفقيه» [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]]، «اعلام‌الورى، الغيبه و امالى» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، «كشف‌الغمه» على بن عيسى، «الغيبه» نعمانى، «[[الخرائج و الجرائح]]» راوندى، «مشارق أنواراليقين» رجب البرسى، «كشف‌الغمه فى معرفه‌الائمه» عيسى [[اربلی، علی بن عیسی|اربلى]]، «مفتاح الفلاح» شيخ بهاءالدين، «مهج الدعوات» [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و «مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول» كمال‌الدين محمد بن طلحه مى‌باشد.
در فصل اول، به احاديثى كه دلالت بر جواز تصريح به نام امام منتظر(عج) دارند، اشاره و به متن كامل برخى از آن‌ها تصريح شده است. اين احاديث بيشتر از كتاب‌هاى «كمال‌الدين و تمام‌النعمه، عيون‌الأخبار، امالى و من لايحضره الفقيه» [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]]، «اعلام‌الورى، الغيبه و امالى» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، «كشف‌الغمه» على بن عيسى، «الغيبه» نعمانى، «[[الخرائج و الجرائح]]» راوندى، «مشارق أنواراليقين» رجب البرسى، «كشف‌الغمه فى معرفه‌الائمه» عيسى [[اربلی، علی بن عیسی|اربلى]]، «مفتاح الفلاح» شيخ بهاءالدين، «مهج الدعوات» [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] و «مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول» كمال‌الدين محمد بن طلحه مى‌باشد.


در دوم، به چهارده قرينه و دليل بر ثبوت احاديث مذكور و صحه نقل آن‌ها از معصوم(ع)، اشاره شده است. گر چه نويسنده امكان مناقشه در برخى از اين ادله را ممكن دانسته، ولى معتقد است تمامى آن‌ها را نمى‌شود، ناديده گرفته و رد كرد.
در دوم، به چهارده قرينه و دليل بر ثبوت احاديث مذكور و صحه نقل آن‌ها از معصوم(ع)، اشاره شده است. گر چه نویسنده امكان مناقشه در برخى از اين ادله را ممكن دانسته، ولى معتقد است تمامى آن‌ها را نمى‌شود، ناديده گرفته و رد كرد.


برخى از اين ادله عبارتند از:
برخى از اين ادله عبارتند از:
خط ۶۲: خط ۵۵:
# وجود در كتاب‌هاى معتبر از جمله كتب اربعه و...
# وجود در كتاب‌هاى معتبر از جمله كتب اربعه و...


كيفيت استدلال بر جواز تصريح به اسم مبارك ولى عصر(عج)، توسط هر يك از اين احاديث در سوم، بيان شده است.
کیفیت استدلال بر جواز تصريح به اسم مبارک ولى عصر(عج)، توسط هر يك از اين احاديث در سوم، بيان شده است.


نويسنده معتقد است بيست و هشت حديث اول، صريح در جواز ذكر اسم بوده و حتى در برخى از آن‌ها، تسيمه به دليل تعليم و تعلم، واجب دانسته شده و حكم به كفر كسى كه علم به آن نام مبارك ندارد، شده است.
نویسنده معتقد است بيست و هشت حديث اول، صريح در جواز ذكر اسم بوده و حتى در برخى از آن‌ها، تسيمه به دليل تعليم و تعلم، واجب دانسته شده و حكم به كفر كسى كه علم به آن نام مبارک ندارد، شده است.


پيرامون اين مسئله كه نام آن حضرت بايد با حروف مقطعه نوشته شود، نويسنده چند اشكال را مطرح كرده است؛ از جمله اين كه:
پيرامون اين مسئله كه نام آن حضرت بايد با حروف مقطعه نوشته شود، نویسنده چند اشكال را مطرح كرده است؛ از جمله اين كه:


# در بسيارى از كتب، نام آن حضرت با حروف متصله نوشته شده و اين روايات چندان معتبر نيست.
# در بسيارى از كتب، نام آن حضرت با حروف متصله نوشته شده و اين روايات چندان معتبر نيست.
# هر چند كه حروف مقطعه نوشته شوند؛ اما به هر حال، در قرائت، متصله خوانده مى‌شوند و حداقل، در مورد قرائت آن‌ها، هر دو احتمال متصله و منقطعه وجود دارد و وجود اين احتمال، در عدم صلاحيت استدلال، كافى است.
# هر چند كه حروف مقطعه نوشته شوند؛ اما به هر حال، در قرائت، متصله خوانده مى‌شوند و حداقل، در مورد قرائت آن‌ها، هر دو احتمال متصله و منقطعه وجود دارد و وجود اين احتمال، در عدم صلاحيت استدلال، كافى است.
# لازمه آن كه اين حروف مقطعه خوانده شود، كذب است، زيرا نام مبارك آن حضرت «محمد» است نه ميم، حا، ميم، دال و در غير اين صورت، تغيير نام لازم مى‌آيد و...
# لازمه آن كه اين حروف مقطعه خوانده شود، كذب است، زيرا نام مبارک آن حضرت «محمد» است نه ميم، حا، ميم، دال و در غير اين صورت، تغيير نام لازم مى‌آيد و...


در چهارم، احاديثى كه از تصريح به نام نهى كرده‌اند، مورد بررسى قرار گرفته است.
در چهارم، احاديثى كه از تصريح به نام نهى كرده‌اند، مورد بررسى قرار گرفته است.


اين احاديث، به همان ترتيبى كه سيد [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در كتاب خويش آورده، ذكر شده‌اند، غير از اين كه از تكرار برخى احاديث و ذكر آن چه ارتباط چندانى به بحث ندارد، خوددارى شده است.
اين احاديث، به همان ترتيبى كه سيد [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] در كتاب خويش آورده، ذكر شده‌اند، غير از اين كه از تكرار برخى احاديث و ذكر آن چه ارتباط چندانى به بحث ندارد، خوددارى شده است.


پنجم، اختصاص دارد به تحقيق، بررسى و سپس مناقشه در سلسله سند احاديثى كه در آن‌ها از تصريح به نام نهى شده است.
پنجم، اختصاص دارد به تحقيق، بررسى و سپس مناقشه در سلسله سند احاديثى كه در آن‌ها از تصريح به نام نهى شده است.


در ششم، به رجهان احاديث دال بر جواز تسميه نسبت به رواياتى كه از آن نهى كرده‌اند، اشاره شده است. نويسنده پس از ذكر اين مطلب كه بايد احاديث نهى را تأويل كرد، نظر خويش را پيرامون اين احاديث چنين بيان كرده است:
در ششم، به رجهان احاديث دال بر جواز تسميه نسبت به رواياتى كه از آن نهى كرده‌اند، اشاره شده است. نویسنده پس از ذكر اين مطلب كه بايد احاديث نهى را تأويل كرد، نظر خويش را پيرامون اين احاديث چنين بيان كرده است:


# حديث هفتم و هشتم: دلالت دارند بر تخصيص نهى در زمان خوف و تقيه.
# حديث هفتم و هشتم: دلالت دارند بر تخصيص نهى در زمان خوف و تقيه.
خط ۹۱: خط ۸۴:
# اين احاديث به اوائل زمان غيبت مربوط باشد.
# اين احاديث به اوائل زمان غيبت مربوط باشد.
# نهى مربوط به اسم خاص باشد.
# نهى مربوط به اسم خاص باشد.
# منظور تعيين و دلالت بر شخص ايشان يا شيعيان باشد تا با آن‌ها مبارزه شود.
# منظور تعيين و دلالت بر شخص ايشان يا شیعیان باشد تا با آن‌ها مبارزه شود.
# حمل احاديث نهى به زمان غيبت و روايات جواز به زمان ظهور.
# حمل احاديث نهى به زمان غيبت و روايات جواز به زمان ظهور.
# احاديث جواز مخصوص امام و نهى مختص به شيعه باشد.
# احاديث جواز مخصوص امام و نهى مختص به شيعه باشد.
خط ۱۱۴: خط ۱۰۷:
مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




خط ۱۲۲: خط ۱۱۸:
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
[[رده:حالات فردی]]
[[رده:حالات فردی]]
[[رده:25 بهمن الی 24 اسفند]]
[[رده:امام مهدی(عج)]]