پرش به محتوا

رسائل الشيخ يوسف الإيرواني: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ا' به 'ن‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۳: خط ۱۳:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =52854
| کتابخوان همراه نور =52854
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۱: خط ۲۲:
'''رسائل الشيخ يوسف الإيرواني''' از جمله آثار [[ایروانی، یوسف|میرزا یوسف ایروانی]] (متوفی 1411ق) مشتمل بر احادیث و نوشته‌هایی در موضوعات مختلف اعتقادی، فقهی و اخلاقی است.
'''رسائل الشيخ يوسف الإيرواني''' از جمله آثار [[ایروانی، یوسف|میرزا یوسف ایروانی]] (متوفی 1411ق) مشتمل بر احادیث و نوشته‌هایی در موضوعات مختلف اعتقادی، فقهی و اخلاقی است.


نویسنده کتابش را با حدیثی از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] به نقل از [[امالی شيخ صدوق|امالی شیخ صدوق]] آغاز کرده است:
نویسنده کتابش را با حدیثی از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] به نقل از [[امالی شيخ صدوق|امالی شيخ صدوق]] آغاز کرده است:
«خداوند تبارک‎وتعالی فرموده است: رضایتش را در طاعتش پنهان کرده، پس هیچ طاعتی را کوچک نشمار، چراکه ممکن است رضایت خدا در همان باشد و تو ندانی؛ او خشم خود را در نافرمانی از خود مخفی کرده است، پس هیچ گناهی را کوچک نشمار، چراکه ممکن است خشم خدا در همان گناه باشد و تو ندانی؛ اجابت خود را در ادعیه پنهان کرده است، پس هیچ دعایی را کوچک نشمار، چراکه ممکن است اجابت در همان دعا باشد و تو ندانی؛ و دوست خود را در میان بندگان پنهان کرده است، پس هیچ بنده‌ای را از بندگان خدا کوچک نشمار، چه‌بسا همان کس دوست خدا باشد و تو ندانی»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref>.
«خداوند تبارک‎ و تعالی فرموده است: رضایتش را در طاعتش پنهان کرده، پس هیچ طاعتی را کوچک نشمار، چراکه ممکن است رضایت خدا در همان باشد و تو ندانی؛ او خشم خود را در نافرمانی از خود مخفی کرده است، پس هیچ گناهی را کوچک نشمار، چراکه ممکن است خشم خدا در همان گناه باشد و تو ندانی؛ اجابت خود را در ادعیه پنهان کرده است، پس هیچ دعایی را کوچک نشمار، چراکه ممکن است اجابت در همان دعا باشد و تو ندانی؛ و دوست خود را در میان بندگان پنهان کرده است، پس هیچ بنده‌ای را از بندگان خدا کوچک نشمار، چه‌بسا همان کس دوست خدا باشد و تو ندانی»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref>.


عصمت امام اولین موضوع کتاب است. در این موضوع دو روایت از [[الخصال|خصال]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نقل شده است. در روایت اول از محمد بن عمیر نقل شده که از هشام بن حکم در طول هم‎صحبتی با او چیزی بهتر از سخنی درباره عصمت امام(ع) نشنیدم. روزی از او پرسیدم که آیا امام معصوم است. گفت: بله..<ref>ر.ک: همان</ref>.
عصمت امام اولین موضوع کتاب است. در این موضوع دو روایت از [[الخصال|خصال]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نقل شده است. در روایت اول از محمد بن عمیر نقل شده که از هشام بن حکم در طول هم‎صحبتی با او چیزی بهتر از سخنی درباره عصمت امام(ع) نشنیدم. روزی از او پرسیدم که آیا امام معصوم است. گفت: بله..<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۴۳: خط ۴۴:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:25 مهر الی 24 آبان]]