زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا عليه‌السلام): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR129319J1.jpg | | تصویر =NUR129319J1.jpg | ||
| عنوان = زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا | | عنوان = زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا علیه‌السلام) | ||
| عنوان‌های دیگر = عیون اخبار الرضا(ع). شرح | | عنوان‌های دیگر = عیون اخبار الرضا(ع). شرح | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[حسینی عاملی قزوینی، محمد شفیع بن بهاء الدین]] (نويسنده) | [[حسینی عاملی قزوینی، محمد شفیع بن بهاء الدین]] (نويسنده) | ||
[[عرب‌پور، ابراهیم ]] (مصحح) | [[عرب‌پور، ابراهیم]] (مصحح) | ||
[[ابن‌بابویه، محمد بن علی]] ( نويسنده) | [[ابن‌بابویه، محمد بن علی]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا(ع))'''، اثر سید محمدشفیع حسینی عاملی | '''زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا(ع))'''، اثر [[حسینی عاملی قزوینی، سید محمدشفیع|سید محمدشفیع حسینی عاملی قزوینی]]، شرحی است بر کتاب «[[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی)|عيون أخبار الرضا(ع)]]» تألیف [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (ح 305-381/ ح 917-991م) که با مقدمه، تصحیح و تعلیقات [[عرب‌پور، ابراهیم|ابراهیم عرب‌پور]]، منتشر شده است. | ||
این کتاب، ترجمه و شرح برخی از روایات | این کتاب، ترجمه و شرح برخی از روایات «[[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی)|عيون أخبار الرضا(ع)]]» است. مقدمه مؤلف در سبب تألیف کتاب و شرح حال مختصری از صاحب بن عباد است. سپس با عناوین «ترجمه» و «شرح»، به توضیح و شرح کتاب پرداخته شده است. همچنین مؤلف عنوان‌های هر مبحث را در حاشیه مرقوم فرموده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص21</ref>. | ||
نثر کتاب حاضر، پخته و دلربا است، اما در مواردی که به ترجمه و نقل حوادث می‌پردازد، متن، ساده و روان و بی‌پیرایه می‌گردد. اما نثر ستایشی او مصنوع بسیار عالی است و قدرت ادبی مؤلف و احاطه او به لغت، شعر و ادب فارسی و عربی را نشان می‌دهد و تسلط وی را به دانش‌های مختلف آن روزگار چون تفسیر، حدیث، علوم غریبه، نجوم و... می‌رساند و پیروی او از سنت رایج آن روزگار را روشن می‌کند. وی کتاب را به آرایه‌های ادبی مزین کرده است. قصد او نگارش شرحی به طرز محدثان است با احساسات لطیف، به زبان آهنگین و ادیبانه؛ بدین جهت در آن از صنایع سجع، جناس، تشبیه و استعاره، به‌‌فراوانی، اما به‌استادی، بهره برده و ظاهر سخن را با صنایع ادبی به‌زیبایی آراسته و آهنگین و ادیبانه نموده است. تشبیه و استعاره مایه‌های تخیلی و شاعرانه به کلام او بخشیده است. باوجود این محاسن، بعضی جمله‌ها متکلفانه یا طولانی است و گاهی تشبیهات یا اصطلاحات و تعبیراتی استفاده شده که پسند ذایقه سخن‌سنجان و ادیبان امروزی نمی‌باشد؛ به‌ویژه در بخش ترجمه متن. به‌هرحال اگر سبک نگارش کتاب، در حد عالی نیست، از لطف هم خالی نیست. مؤلف در جای‌جای متن به آیات و احادیث و اقوال محدثان و مفسران شیعی و اشعار نغز و حکیمانه فارسی و عربی و ضرب‌المثل‌ها، استشهاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص23-24</ref>. | نثر کتاب حاضر، پخته و دلربا است، اما در مواردی که به ترجمه و نقل حوادث می‌پردازد، متن، ساده و روان و بی‌پیرایه می‌گردد. اما نثر ستایشی او مصنوع بسیار عالی است و قدرت ادبی مؤلف و احاطه او به لغت، شعر و ادب فارسی و عربی را نشان می‌دهد و تسلط وی را به دانش‌های مختلف آن روزگار چون تفسیر، حدیث، علوم غریبه، نجوم و... می‌رساند و پیروی او از سنت رایج آن روزگار را روشن می‌کند. وی کتاب را به آرایه‌های ادبی مزین کرده است. قصد او نگارش شرحی به طرز محدثان است با احساسات لطیف، به زبان آهنگین و ادیبانه؛ بدین جهت در آن از صنایع سجع، جناس، تشبیه و استعاره، به‌‌فراوانی، اما به‌استادی، بهره برده و ظاهر سخن را با صنایع ادبی به‌زیبایی آراسته و آهنگین و ادیبانه نموده است. تشبیه و استعاره مایه‌های تخیلی و شاعرانه به کلام او بخشیده است. باوجود این محاسن، بعضی جمله‌ها متکلفانه یا طولانی است و گاهی تشبیهات یا اصطلاحات و تعبیراتی استفاده شده که پسند ذایقه سخن‌سنجان و ادیبان امروزی نمی‌باشد؛ به‌ویژه در بخش ترجمه متن. به‌هرحال اگر سبک نگارش کتاب، در حد عالی نیست، از لطف هم خالی نیست. مؤلف در جای‌جای متن به آیات و احادیث و اقوال محدثان و مفسران شیعی و اشعار نغز و حکیمانه فارسی و عربی و ضرب‌المثل‌ها، استشهاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص23-24</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:احادیث شیعه]] | [[رده:احادیث شیعه]] | ||
[[رده:احادیث شیعه امامیه اثنا عشریه (قرن 4)]] | [[رده:احادیث شیعه امامیه اثنا عشریه (قرن 4)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۶
| زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا علیه‌السلام) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی عاملی قزوینی، محمد شفیع بن بهاء الدین (نويسنده)
عرب‌پور، ابراهیم (مصحح) ابن‌بابویه، محمد بن علی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | عیون اخبار الرضا(ع). شرح |
| ناشر | آستان قدس رضوی. بنياد پژوهشهای اسلامى |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-971-888-0 |
| موضوع | علی بن موسی(ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. - احادیث - ابن بابویه، محمد بن علی، 311 - 381ق. عیون أخبار الرضا(ع) -- نقد و تفسیر - احادیث شیعه - قرن 4ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1393 904213ع2الف 129 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زلال العيون (شرح عيون أخبار الرضا(ع))، اثر سید محمدشفیع حسینی عاملی قزوینی، شرحی است بر کتاب «عيون أخبار الرضا(ع)» تألیف شیخ صدوق (ح 305-381/ ح 917-991م) که با مقدمه، تصحیح و تعلیقات ابراهیم عرب‌پور، منتشر شده است.
این کتاب، ترجمه و شرح برخی از روایات «عيون أخبار الرضا(ع)» است. مقدمه مؤلف در سبب تألیف کتاب و شرح حال مختصری از صاحب بن عباد است. سپس با عناوین «ترجمه» و «شرح»، به توضیح و شرح کتاب پرداخته شده است. همچنین مؤلف عنوان‌های هر مبحث را در حاشیه مرقوم فرموده است[۱].
نثر کتاب حاضر، پخته و دلربا است، اما در مواردی که به ترجمه و نقل حوادث می‌پردازد، متن، ساده و روان و بی‌پیرایه می‌گردد. اما نثر ستایشی او مصنوع بسیار عالی است و قدرت ادبی مؤلف و احاطه او به لغت، شعر و ادب فارسی و عربی را نشان می‌دهد و تسلط وی را به دانش‌های مختلف آن روزگار چون تفسیر، حدیث، علوم غریبه، نجوم و... می‌رساند و پیروی او از سنت رایج آن روزگار را روشن می‌کند. وی کتاب را به آرایه‌های ادبی مزین کرده است. قصد او نگارش شرحی به طرز محدثان است با احساسات لطیف، به زبان آهنگین و ادیبانه؛ بدین جهت در آن از صنایع سجع، جناس، تشبیه و استعاره، به‌‌فراوانی، اما به‌استادی، بهره برده و ظاهر سخن را با صنایع ادبی به‌زیبایی آراسته و آهنگین و ادیبانه نموده است. تشبیه و استعاره مایه‌های تخیلی و شاعرانه به کلام او بخشیده است. باوجود این محاسن، بعضی جمله‌ها متکلفانه یا طولانی است و گاهی تشبیهات یا اصطلاحات و تعبیراتی استفاده شده که پسند ذایقه سخن‌سنجان و ادیبان امروزی نمی‌باشد؛ به‌ویژه در بخش ترجمه متن. به‌هرحال اگر سبک نگارش کتاب، در حد عالی نیست، از لطف هم خالی نیست. مؤلف در جای‌جای متن به آیات و احادیث و اقوال محدثان و مفسران شیعی و اشعار نغز و حکیمانه فارسی و عربی و ضرب‌المثل‌ها، استشهاد کرده است[۲].
در مقدمه مفصل و مفیدی که مصحح به ابتدای کتاب افزوده، ابتدا شرح حال مفصلی از شارح (با عنوان مؤلف کتاب) ارائه گردیده و سپس، ویژگی‌های نگارشی کتاب، بیان شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح.