مشارب الاذواق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
    جز (جایگزینی متن - 'کاشانی، عبدالرزاق' به 'عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‌الدین')
     
    (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR10277J1.jpg
    | تصویر =NUR10277J1.jpg
    | عنوان =مشارب الاذواق : شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت
    | عنوان =مشارب الاذواق: شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت
    | عنوان‌های دیگر =قصيده خمريه . شرح  
    | عنوان‌های دیگر =قصيده خمريه. شرح  
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران = [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین]] (نویسنده)
    | پدیدآوران = [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین]] (نویسنده)


    [[ابن فارض، عمر بن علی]] (نویسنده)
    [[ابن فارض، عمر بن علی]] (نویسنده)
    خط ۱۲: خط ۱۲:
    | زبان =فارسی   
    | زبان =فارسی   
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏ق‎‏6‎‏ه‎‏8 / 4244 ‏PJA‎‏  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏ق‎‏6‎‏ه‎‏8 / 4244 ‏PJA‎‏  
    | موضوع = ابن فارض، عمر بن علي، 576 - 632ق. قصيده خمريه - نقد و تفسير
    | موضوع = ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. قصيده خمريه - نقد و تفسير


    شعر عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد
    شعر عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =10277
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =03386-04577-00791
    | کد پدیدآور =03386-04577-00791
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    }}
    }}
       
       
    '''مشارب الاذواق''' شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|میر سید علی همدانی]] ملقب به [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|علی ثانی]] با مقدمه و تصحیح [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] به زبان فارسی.
    '''مشارب الاذواق''' شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] ملقب به [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|علی ثانی]] با مقدمه و تصحیح [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] به زبان فارسی.


    [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> بر آن قصیده، شرحهای گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ [[کاشانی، عبدالرزاق|عبدالرزاق کاشانی]]، شرح رکن‌الدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان [[سعیدالدین فرغانی]] از جمله این شروح هستند.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>
    [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> بر آن قصیده، شرح‌های گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‌الدین|عبدالرزاق کاشانی]]، شرح رکن‌الدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان [[سعیدالدین فرغانی]] از جمله این شروح هستند.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>


    اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتابها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|میر سید علی همدانی]] و دیگری [[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)|لوامع]] [[جامی، عبدالرحمن|ملا عبدالرحمن جامی]] است. [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالیترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>
    اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتاب‌ها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق ا[[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|میر سید علی همدانی]] و دیگری [[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)|لوامع]] [[جامی، عبدالرحمن|ملا عبدالرحمن جامی]] است. [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالی‌ترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>


    در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود... .<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>
    در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود....<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>


    اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کاملتر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.<ref>ر.ک: همان، ص37-38</ref>
    اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کامل‌تر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.<ref>ر.ک: همان، ص37-38</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه کتاب.
    مقدمه کتاب.


    خط ۶۴: خط ۶۴:
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۹

    مشارب الاذواق: شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت
    مشارب الاذواق
    پدیدآورانهمدانی، سید علی بن شهاب‌الدین (نویسنده)

    ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده)

    خواجوی، محمد (مصحح)
    عنوان‌های دیگرقصيده خمريه. شرح
    ناشرمولي
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1404ق. = 1362ش.
    چاپچاپ يکم
    موضوعابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. قصيده خمريه - نقد و تفسير

    شعر عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد

    شعر عرفاني عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ق‎‏6‎‏ه‎‏8 / 4244 ‏PJA‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مشارب الاذواق شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری امیر سید علی همدانی ملقب به علی ثانی با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی به زبان فارسی.

    ابن فارض را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. ابن فارض در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.[۱] بر آن قصیده، شرح‌های گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ عبدالرزاق کاشانی، شرح رکن‌الدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان سعیدالدین فرغانی از جمله این شروح هستند.[۲]

    اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتاب‌ها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق امیر سید علی همدانی و دیگری لوامع ملا عبدالرحمن جامی است. امیر سید علی همدانی مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالی‌ترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.[۳]

    در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود....[۴]

    اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کامل‌تر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.[۵]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص11
    2. ر.ک: همان، ص12
    3. ر.ک: همان، ص12-13
    4. ر.ک: همان، ص35
    5. ر.ک: همان، ص37-38

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها