مشارب الاذواق: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR10277J1.jpg | عنوان =مشارب الاذواق : شرح قصيده خمريه اب...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کاشانی، عبدالرزاق' به 'عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‌الدین') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR10277J1.jpg | | تصویر =NUR10277J1.jpg | ||
| عنوان =مشارب الاذواق : شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت | | عنوان =مشارب الاذواق: شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت | ||
| عنوان‌های دیگر =قصيده خمريه . شرح | | عنوان‌های دیگر =قصيده خمريه. شرح | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین]] (نویسنده) | | پدیدآوران = [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین]] (نویسنده) | ||
[[ابن فارض، عمر بن علی]] (نویسنده) | [[ابن فارض، عمر بن علی]] (نویسنده) | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[خواجوی، محمد]] (مصحح) | [[خواجوی، محمد]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =/ق6ه8 / 4244 PJA | | کد کنگره =/ق6ه8 / 4244 PJA | ||
| موضوع = ابن فارض، عمر بن | | موضوع = ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. قصيده خمريه - نقد و تفسير | ||
شعر عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد | شعر عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10277 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =03386-04577-00791 | | کد پدیدآور =03386-04577-00791 | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''مشارب الاذواق''' شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری | '''مشارب الاذواق''' شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] ملقب به [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|علی ثانی]] با مقدمه و تصحیح [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] به زبان فارسی. | ||
ابن فارض را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. ابن فارض در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> بر آن قصیده، | [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> بر آن قصیده، شرحهای گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‌الدین|عبدالرزاق کاشانی]]، شرح رکن‌الدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان [[سعیدالدین فرغانی]] از جمله این شروح هستند.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در | اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتابها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق ا[[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|میر سید علی همدانی]] و دیگری [[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)|لوامع]] [[جامی، عبدالرحمن|ملا عبدالرحمن جامی]] است. [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|امیر سید علی همدانی]] مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالیترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref> | ||
در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود... .<ref>ر.ک: همان، ص35</ref> | در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود....<ref>ر.ک: همان، ص35</ref> | ||
اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او | اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کاملتر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.<ref>ر.ک: همان، ص37-38</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه کتاب. | مقدمه کتاب. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات تیر 01 یقموری]] | [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۹
| مشارب الاذواق: شرح قصيده خمريه ابن فارض مصري در بيان شراب محبت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین (نویسنده)
ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده) خواجوی، محمد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | قصيده خمريه. شرح |
| ناشر | مولي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1404ق. = 1362ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. قصيده خمريه - نقد و تفسير
شعر عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد شعر عرفاني عربي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ق6ه8 / 4244 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مشارب الاذواق شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری امیر سید علی همدانی ملقب به علی ثانی با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی به زبان فارسی.
ابن فارض را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. ابن فارض در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.[۱] بر آن قصیده، شرحهای گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ عبدالرزاق کاشانی، شرح رکن‌الدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان سعیدالدین فرغانی از جمله این شروح هستند.[۲]
اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتابها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق امیر سید علی همدانی و دیگری لوامع ملا عبدالرحمن جامی است. امیر سید علی همدانی مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالیترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.[۳]
در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود....[۴]
اما محبت خلق حضرت صمدیت را، اگرچه جمعی از قصور نظر انکار آن روا داشته‌اند، اما نزد اهل کشف و تحقیق مقام محبت اشرف صفات و اتمّ کمالات بنده است، و چون اطلاق این اسم در نصّ کلام وارد است، و به دلیل عقلی و کشفی ثابت است که محبت ثمره معرفت است، و هرکه را معرفت به ذات معروف بیشتر، محبت او کاملتر و اسباب محبت پنج است: اول محبت نفس و بقا و کمال آن، دوم محبت محسن، سوم محبت صاحب کمال، چهارم محبت جمیل، پنجم محبت حاصله از تعارف روحانی.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.