شرح اوائل مثنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرح اوایل مثنوی'''، تألیف علاء‌الدین علی بن محمد شاهرودی بسطامی، مشهور به مصنّفک (875-803ق)، شرحی فارسی بر مثنوی معنوی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی (604-672ق) است. این اثر با مقدمه، تحقیق و تصحیح زهیر طیب منتشر شده است.

مثنوی معنوی یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین منظومه‌های عرفانی است و از دیرباز عرفا، ادبا و اندیشمندان سعی در شناخت و تبیین اندیشه‌های مولانا داشته‌اند. تاکنون بیش از 70 شرح و حاشیه بر مثنوی نوشته شده است. در این بین، شرح شیخ علی بن مجدالدین شاهرودی بسطامی، متخلص به مصنفک، از این حیث که جزو نخستین شروح مثنوی است و شارح در شرح ابیات، به آیات و احادیث، حکایاتی از عرفا و بزرگان دینی و ابیاتی از غزلیات شمس یا اشعار برخی از شعرای دیگر، مانند: عطار و سنایی استناد داده است، از اهمیت بسزایی برخوردار است<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-10</ref>‏.

شرح مصنفک از بیت آغازین مثنوی «بشنو از نی چون حکایت می‌کند» شروع می‌شود و تا بیت «سرّ من از ناله من دور نیست» ادامه می‌یابد. بسطامی ابتدا در این خصوص که چرا مولانا مثنوی را با عبارت «بسم الله الرحمن الرحيم» و ذکر نام خدا شروع نکرده است، توضیح مفصلی ارائه می‌دهد. سپس درباره رموز نهفته در «نی» صحبت می‌کند و شواهد و مثال‌های فراوانی از غزلیات شمس ذکر می‌کند. وی در شرح ابیات نی‌نامه، حدود 90 بار به آیات قرآنی استشهاد کرده، در موارد بسیاری از احادیث نبوی(ص) بهره برده است. همچنین نویسنده، غالباً در شرح هر بیت، حکایتی متناسب با موضوع آن بیت از عرفای بزرگ مانند: بایزید بسطامی، حسین بن منصور حلاج، فریدالدین عطار و غیره ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]