ظفرنامه، قسم الاسلامیة (حمدالله مستوفی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'شاه‌نامه' به 'شاهنامه')
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR11181J1.jpg
| تصویر =NUR11181J1.jpg
| عنوان =ظفرنامه، قسم الاسلامیه (حمدالله مستوفی)
| عنوان =ظفرنامه، قسم الاسلاميه (حمدالله مستوفی)
| عنوان‌های دیگر =ظفرنامه
| عنوان‌های دیگر =ظفرنامه
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[شریف زاده، منصوره]] (مصحح)
[[شریف زاده، منصوره]] (مصحح)


[[مستوفی، حمدالله]] (نويسنده)
[[مستوفی، حمدالله]] (نویسنده)


[[مداینی، مهدی]] (مصحح)
[[مداینی، مهدی]] (مصحح)
خط ۳۲: خط ۳۱:
| چاپ =1
| چاپ =1
| شابک =964-426-154-2
| شابک =964-426-154-2
| تعداد جلد =3
| تعداد جلد =3
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17662
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11181
| کتابخوان همراه نور =11181
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|ظفرنامه (ابهام‌زدایی)}}
'''ظفرنامه (قسم الاسلامیه)'''، نوشته [[مستوفی، حمدالله|حمد الله مستوفى]]، تصحیح مهدى مداینى (ج 1)، [[باقری اهرنجانی، پروین|پروین باقرى اهرنجانى]] (ج 2) و [[شریف زاده، منصوره|منصوره شریف‌زاده]] (ج 3)


 
یازده کتاب فارسى، «ظفرنامه» نام گرفته و چنین خوانده شده‌اند:
'''ظفرنامه (قسم الاسلاميه)'''، نوشته [[مستوفی، حمدالله|حمد الله مستوفى]]، تصحيح مهدى مداينى (ج 1)، پروين باقرى اهرنجانى (ج 2) و [[شریف زاده، منصوره|منصوره شريف‌زاده]] (ج 3)
{{ستون-شروع|2}}
 
يازده كتاب فارسى، «ظفرنامه» نام گرفته و چنين خوانده شده‌اند:
 
# ظفرنامه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]؛
# ظفرنامه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]؛
# ظفرنامه نظام‌الدين شاهى؛
# ظفرنامه نظام‌الدين شاهى؛
خط ۵۵: خط ۵۶:
# ظفرنامه گوبند سنگه؛
# ظفرنامه گوبند سنگه؛
# ظفرنامه [[مستوفی، حمدالله|حمد الله مستوفى]].
# ظفرنامه [[مستوفی، حمدالله|حمد الله مستوفى]].
{{پایان}}


البته برخى از پژوهش‌گران، ظفرنامه ناصرى را نيز بدين فهرست افزوده‌اند. ترجمه كهن‌ترين ظفرنامه، به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] (428 - 380) منسوب است. ظفرنامه مستوفى، تاريخ منظومى به شمار مى‌آيد كه در 850 هجرى، به طرز شاهنامه فردوسى و در 75000 بيت سامان يافته است. اين مثنوى بلند، تاريخ ايران را از فتح ايران به دست عربان (نيمه نخست سده هشتم هجرى) تا روزگار نويسنده بازگو مى‌كند. اين كتاب را دنباله اثر فردوسى مى‌توان برشمرد؛ زيرا او به شاهنامه بسيار علاقه‌مند بود و شش سال در سامان‌دهى نسخه‌اى منقح و جامع از اين كتاب زمان صرف كرد و كتاب خود را در 735 هجرى نوشت. انگيزه او را در سرودن اين منظومه، پاسخ گويى به درخواست دوستانش براى سامان دادن منظومه‌اى به تقليد از فردوسى بوده است. وى براى اين كار پانزده سال زمان صرف كرد.  
البته برخى از پژوهش‌گران، ظفرنامه ناصرى را نیز بدین فهرست افزوده‌اند. ترجمه کهن‌ترین ظفرنامه، به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] (428 - 380) منسوب است. ظفرنامه مستوفى، تاریخ منظومى به شمار مى‌آید که در 850 هجرى، به طرز شاهنامه فردوسى و در 75000 بیت سامان یافته است. این مثنوى بلند، تاریخ ایران را از فتح ایران به دست عربان (نیمه نخست سده هشتم هجرى) تا روزگار نویسنده بازگو مى‌کند. این کتاب را دنباله اثر فردوسى مى‌توان برشمرد؛ زیرا او به شاهنامه بسیار علاقه‌مند بود و شش سال در سامان‌دهى نسخه‌اى منقح و جامع از این کتاب زمان صرف کرد و کتاب خود را در 735 هجرى نوشت. انگیزه او را در سرودن این منظومه، پاسخ گویى به درخواست دوستانش براى سامان دادن منظومه‌اى به تقلید از فردوسى بوده است. وى براى این کار پانزده سال زمان صرف کرد.  


مستوفى بر اثر نشست و برخاست با مجامع بلند پايه علمى - ادبى دورانش و به انگيزه پاسداشت حكيم ابوالقاسم فردوسى و منظومه سترگ و جاودانه وى، به فراهم آوردن نسخه‌اى سودمند و پاكيزه (تحصيحى انتقادى) از آن دست گشود و در ميان كار، در انديشه سرودن ظفرنامه افتاد و آن را سامان داد.  
مستوفى بر اثر نشست و برخاست با مجامع بلند پایه علمى - ادبى دورانش و به انگیزه پاسداشت [[حكيم ابوالقاسم فردوسى|حکیم ابوالقاسم فردوسى]] و منظومه سترگ و جاودانه وى، به فراهم آوردن نسخه‌اى سودمند و پاکیزه (تحصیحى انتقادى) از آن دست گشود و در میان کار، در اندیشه سرودن ظفرنامه افتاد و آن را سامان داد.  


==ساختار ==
==ساختار ==


این کتاب داراى سه بخش (کتاب / قسم) است: اعراب و اسلام، ایرانیان و مغول. نویسنده درباره تاریخ اسلام، 25000 بیت، درباره تاریخ ایران، بیست هزار بیت و درباره تاریخ مغول، سى هزار بیت سروده است و از این رو، منظومه‌اش پانزده هزار بیت بیش از شاهنامه فردوسى (شصت هزار بیت) دارد و به رغم قالب شعرى‌اش، از کتاب‌هاى بسیار مهم و بسیار دقیق تاریخى به ویژه درباره تاریخ مغول به شمار مى‌رود؛ زیرا رویدادهاى خرد نیز در آن فرو گذار نشده‌اند. این کتاب سه بخش (قسم) به نام‌هاى «اسلامىه»، «احکامیه» و «سلطانیه» است که دوره‌اى سه جلدى، قسم اسلامىه آن را در بر دارد.


اين كتاب داراى سه بخش (كتاب / قسم) است: اعراب و اسلام، ايرانيان و مغول. نويسنده درباره تاريخ اسلام، 25000 بيت، درباره تاريخ ايران، بيست هزار بيت و درباره تاريخ مغول، سى هزار بيت سروده است و از اين رو، منظومه‌اش پانزده هزار بيت بيش از شاهنامه فردوسى (شصت هزار بيت) دارد و به رغم قالب شعرى‌اش، از كتاب‌هاى بسيار مهم و بسيار دقيق تاريخى به ويژه درباره تاريخ مغول به شمار مى‌رود؛ زيرا رويدادهاى خرد نيز در آن فرو گذار نشده‌اند. اين كتاب سه بخش (قسم) به نام‌هاى «اسلاميه»، «احكاميه» و «سلطانيه» است كه دوره‌اى سه جلدى، قسم اسلاميه آن را در بر دارد.
هر یک از گزارش‌هاى تاریخى منظوم این اثر، عنوان ویژه‌اى دارد و زمان حکومت هر یک از سلسله‌ها پیش از سروده شدن مثنوى درباره آنها آمده است.
 
هر يك از گزارش‌هاى تاريخى منظوم اين اثر، عنوان ويژه‌اى دارد و زمان حكومت هر يك از سلسله‌ها پيش از سروده شدن مثنوى درباره آنها آمده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
نویسنده این کتاب که تاریخ منظوم ایران را از ورود اسلام بدین کشور تا روزگار سلطان ابوسعید (آخرین ایلخان مغول) در بر دارد، به نیکى مى‌دانسته که شاهنامه فردوسى شصت هزار بیت دارد، اما در نسخه‌هاى خود به بیش از پنجاه هزار بیت از آن دسترس نداشته و بر حاشیه کتابش، بخش‌هاى مهمى از شاهنامه را آورده است. بخش نخست این کتاب (قسم الاسلامىه)، تاریخ عرب را در بر دارد و پس از اشارات کوتاهى در این باره، به رویدادهاى تاریخى زندگانى پیامبر گرامى اسلام (جلد نخست) و خلافت ابوبکر، عمر، عثمان، على، حسن، بنى امیه و بنى عباس مى‌پردازد.


قسم یا جلد دوم آن (احکامیه / الاحکامى / عجمى)، تاریخ پادشاهى سلسله‌هاى ایرانى؛ یعنى سامانیان، غزنویان، غوریان، دیلمیان، آل سلجوق، سلجوقیان روم، خوارزمشاهیان را تا مرگ سلطان جلال‌الدین و تاریخ اسماعیلیان (بنى فاطمه)، سلغوریان فارس و قراختائیان کرمان را در بر مى‌گیرد.


نويسنده اين كتاب كه تاريخ منظوم ايران را از ورود اسلام بدين كشور تا روزگار سلطان ابوسعيد (آخرين ايلخان مغول) در بر دارد، به نيكى مى‌دانسته كه شاهنامه فردوسى شصت هزار بيت دارد، اما در نسخه‌هاى خود به بيش از پنجاه هزار بيت از آن دست‌رس نداشته و بر حاشيه كتابش، بخش‌هاى مهمى از شاهنامه را آورده است. بخش نخست اين كتاب (قسم الاسلاميه)، تاريخ عرب را در بر دارد و پس از اشارات كوتاهى در اين باره، به رويدادهاى تاريخى زندگانى پيامبر گرامى اسلام (جلد نخست) و خلافت ابوبكر، عمر، عثمان، على، حسن، بنى اميه و بنى عباس مى‌پردازد.
مقدمه بخش سوم این منظومه (سلطانیه)، در بر دارنده تاریخ مغول و متنش درباره ترکان و مغولان پس از آغوزخان و تبار آنان و چنگیز خان اوکتاى، قاآن، توشى خان و جانشینانش در قپچاق و چغتاى خان و چانشینانش در توران، تولى خان، برکتاى خاتون، کیوک خان، منکوقاآن، تیمورقاآن و جانشینان وى، هولاکو، اباقاآن، احمد خان، ارغون خان، یخاتو، بایدو، غازان خان، اولجایتو سلطان، محمد ابوسعید و بهادر خان است.
 
قسم يا جلد دوم آن (احكاميه / الاحكامى / عجمى)، تاريخ پادشاهى سلسله‌هاى ايرانى؛ يعنى سامانيان، غزنويان، غوريان، ديلميان، آل سلجوق، سلجوقيان روم، خوارزمشاهيان را تا مرگ سلطان جلال‌الدين و تاريخ اسماعيليان (بنى فاطمه)، سلغوريان فارس و قراختائيان کرمان را در بر مى‌گيرد.
 
مقدمه بخش سوم اين منظومه (سلطانيه)، در بر دارنده تاريخ مغول و متنش درباره تركان و مغولان پس از آغوزخان و تبار آنان و چنگيز خان اوكتاى، قاآن، توشى خان و جانشينانش در قپچاق و چغتاى خان و چانشينانش در توران، تولى خان، بركتاى خاتون، كيوك خان، منكوقاآن، تيمورقاآن و جانشينان وى، هولاكو، اباقاآن، احمد خان، ارغون خان، يخاتو، بايدو، غازان خان، اولجايتو سلطان، محمد ابوسعيد و بهادر خان است.


ناظم در مقدمه اثر خود اشعارى در ستايش خرد، آفرينش كائنات و انسان و نعت سيد المرسلين محمد مصطفى(ع) و ياران بزرگوار (صحابه عظام) آن حضرت و نصحيت و نكوهش جهان مى‌سرايد و انگيزه سرايش اين كتاب را بازگو مى‌كند، آن‌گاه به شرح زندگانى پيامبر گرامى اسلام مى‌پردازد.
ناظم در مقدمه اثر خود اشعارى در ستایش خرد، آفرینش کائنات و انسان و نعت سید المرسلین محمد مصطفى(ع) و یاران بزرگوار (صحابه عظام) آن حضرت و نصحیت و نکوهش جهان مى‌سراید و انگیزه سرایش این کتاب را بازگو مى‌کند، آن‌گاه به شرح زندگانى پیامبر گرامى اسلام مى‌پردازد.


جلد نخست از دوره سه جلدى ظفرنامه كه قسم اسلاميه آن را در بر دارد، پس از مقدمه ياد شده آغاز مى‌شود و به احوال رسول‌الله پيش و پس از بعثت، ماجراى هجرت، جنگ‌ها و صلح‌ها و بيعت‌ها و نام و شمار زنان و دختران و خويشانش مانند مرتضى على، ماجراها و زمينه‌هاى نزول وحى بر او و شأن نزول و موضوع آيات، ازدواج دخترانش با خلفا و دعوت‌هاى پيامبر و غزوه‌ها و سرانجام كار ايشان و بيعت مسلمانان با ابوبكر پس از رحلت وى مى‌پردازد و در پايان درباره «حليه و صفت» و «خصايص» و سفرهاى حج و عمره و «دبيران و قضات و مؤذنان و خدام» او سخن مى‌گويد. جلد دوم آن تاريخ خلفاى راشدين و بنى اميه را گزارش مى‌كند و از چگونگى خليفه شدن و ماجراهاى دوران هر يك از آنان مانند جنگ‌ها و فتنه‌هاى روى داده و ديگر حوادث كلان روزگار آنان مانند داستان رويارويى امام حسين(ع) با يزيد بن معاويه و ماجراى كربلا يا حوادث طبيعى و ساخته شدن مسجد و ديگر بناهاى ماندگار و فرجام كارشان خبر مى‌دهد و جلد سومش تاريخ خلفاى بنى عباس و بنى فاطمه و گزارش نبردها و صلح‌هاى آنان را در بر مى‌گيرد و فتنه‌هاى دورانشان را بازگو مى‌كند.
جلد نخست از دوره سه جلدى ظفرنامه که قسم اسلامىه آن را در بر دارد، پس از مقدمه یاد شده آغاز مى‌شود و به احوال رسول‌الله پیش و پس از بعثت، ماجراى هجرت، جنگ‌ها و صلح‌ها و بیعت‌ها و نام و شمار زنان و دختران و خویشانش مانند مرتضى على، ماجراها و زمینه‌هاى نزول وحى بر او و شأن نزول و موضوع آیات، ازدواج دخترانش با خلفا و دعوت‌هاى پیامبر و غزوه‌ها و سرانجام کار ایشان و بیعت مسلمانان با ابوبکر پس از رحلت وى مى‌پردازد و در پایان درباره «حلیه و صفت» و «خصایص» و سفرهاى حج و عمره و «دبیران و قضات و مؤذنان و خدام» او سخن مى‌گوید. جلد دوم آن تاریخ خلفاى راشدین و بنى امیه را گزارش مى‌کند و از چگونگى خلیفه شدن و ماجراهاى دوران هر یک از آنان مانند جنگ‌ها و فتنه‌هاى روى داده و دیگر حوادث کلان روزگار آنان مانند داستان رویارویى امام حسین(ع) با یزید بن معاویه و ماجراى کربلا یا حوادث طبیعى و ساخته شدن مسجد و دیگر بناهاى ماندگار و فرجام کارشان خبر مى‌دهد و جلد سومش تاریخ خلفاى بنى عباس و بنى فاطمه و گزارش نبردها و صلح‌هاى آنان را در بر مى‌گیرد و فتنه‌هاى دورانشان را بازگو مى‌کند.


تاريخچه چيزهايى مانند زادروزها، سال‌مرگ‌ها، زمان پادشاهى (خلافت) افراد و جنگ‌ها و صلح‌هايشان، نام ولى‌عهدها، زندانى شدن افراد، سفرهاى افراد، چگونگى و زمان برچيده شدن حكومت‌ها، قتل‌ها، شورش‌هاى فرقه‌ها (خروج‌ها)، كشورگشايى‌ها و عزل و نصب‌ها را كمابيش درون‌مايه اين سه جلد (قسم اسلاميه ظفرنامه) مى‌توان برشمرد.
تاریخچه چیزهایى مانند زادروزها، سال‌مرگ‌ها، زمان پادشاهى (خلافت) افراد و جنگ‌ها و صلح‌هایشان، نام ولى‌عهدها، زندانى شدن افراد، سفرهاى افراد، چگونگى و زمان برچیده شدن حکومت‌ها، قتل‌ها، شورش‌هاى فرقه‌ها (خروج‌ها)، کشورگشایى‌ها و عزل و نصب‌ها را کمابیش درون‌مایه این سه جلد (قسم اسلامىه ظفرنامه) مى‌توان برشمرد.


نويسنده خاندان پيامبر را دوست مى‌داشت و از اين رو، در مقدمه اين كتاب على(ع) را «ابن عم رسول»، «ولى خداوند»، «جفت بتول»، «به تن شير يزدان پروردگار»، «سر اوليا»، «صاحب ذو الفقار»، و پسران او را «چراغ زمين و شمع زمان»، «از سل پاك بتول»، «مايه شادى طبع رسول»، و امام حسن(ع) را «خاتم دولت راشدين» و امام حسين(ع) را «باب فرخ امامان دين» خوانده و افزون بر اينها، در سه عنوان از چهارده عنوان نخستين كتاب، درباره آن پيشواى بزرگوار سخن گفته است.
نویسنده خاندان پیامبر را دوست مى‌داشت و از این رو، در مقدمه این کتاب على(ع) را «ابن عم رسول»، «ولى خداوند»، «جفت بتول»، «به تن شیر یزدان پروردگار»، «سر اولیا»، «صاحب ذو الفقار»، و پسران او را «چراغ زمین و شمع زمان»، «از سل پاک بتول»، «مایه شادى طبع رسول»، و امام حسن(ع) را «خاتم دولت راشدین» و امام حسین(ع) را «باب فرخ امامان دین» خوانده و افزون بر اینها، در سه عنوان از چهارده عنوان نخستین کتاب، درباره آن پیشواى بزرگوار سخن گفته است.


==وضعيت كتاب==
==وضعیت کتاب==
یکتا نسخه کامل این کتاب در موزه بریتانیاست. بر پایه گفته خود نویسنده درباره منابع این اثر، وى اطلاعاتش را از نویسندگان عرب و ایران و سران مغول گرفته است. او هم‌چنین در جایى از این کتاب مى‌گوید: بیشتر اطلاعات را درباره تاریخ مغول از امین‌الدین مستوفى، نیاى بزرگ خود گرفته که در بیشتر نبردهاى مغولان حاضر بوده است. مستوفى، نوشته‌اش را با آوردن سه تاریخ هجرى (735)، اسکندرى (1644) و یزدگردى (702) به پایان مى‌برد.


به گفته بسیارى از کارشناسان تاریخ نگارى، «قسم السلطانیه» از بخش‌هاى بسیار مهم این کتاب به شمار مى‌رود.


يكتا نسخه كامل اين كتاب در موزه بريتانياست. بر پايه گفته خود نويسنده درباره منابع اين اثر، وى اطلاعاتش را از نويسندگان عرب و ايران و سران مغول گرفته است. او هم‌چنين در جايى از اين كتاب مى‌گويد: بيشتر اطلاعات را درباره تاريخ مغول از امين‌الدين مستوفى، نياى بزرگ خود گرفته كه در بيشتر نبردهاى مغولان حاضر بوده است. مستوفى، نوشته‌اش را با آوردن سه تاريخ هجرى (735)، اسكندرى (1644) و يزدگردى (702) به پايان مى‌برد.
مقدمه درازدامن مصحح کتاب، در بر دارنده دیدگاه‌هاى مورخان درباره ظفرنامه مستوفى و ارزیابى آن است و هم‌چنین احوال و زندگانى و آثار او را شرح مى‌دهد و با اشاره به انواع حماسه‌هاى موجود، درباره نسخه‌هاى خطى ظفرنامه مستوفى و ذیل‌هاى آن و شیوه کارش در تصحیح این اثر گزارش مى‌دهد.


به گفته بسيارى از كارشناسان تاريخ نگارى، «قسم السلطانيه» از بخش‌هاى بسيار مهم اين كتاب به شمار مى‌رود.
منابع تاریخى هر یک از بخش‌هاى کتاب و تصویرهایى از نسخه خطى آن در مقدمه مصحح گنجانده شده و نمایه‌هاى آیات قرآن، احادیث نبوى، نام کسان و جاى‌ها و ملل و نحل و قبیله‌ها و دین‌ها و فهرستى از غزوات و قرارهاى اجتماعى و مناسبت‌ها در پایان هر یک از جلدها آمده و نمایه کتاب‌ها در جلد دوم و نمایه شعرهاى فارسى و عربى دیگر شاعران در جلد سوم، بر اینها افزوده شده است.  


مقدمه درازدامن مصحح كتاب، در بر دارنده ديدگاه‌هاى مورخان درباره ظفرنامه مستوفى و ارزيابى آن است و هم‌چنين احوال و زندگانى و آثار او را شرح مى‌دهد و با اشاره به انواع حماسه‌هاى موجود، درباره نسخه‌هاى خطى ظفرنامه مستوفى و ذيل‌هاى آن و شيوه كارش در تصحيح اين اثر گزارش مى‌دهد.
برخى از واژگان کتاب در پانوشت‌ها تبیین شده‌اند، اما سامان‌دهى واژه‌نامه (واژه‌نماى) گسترده آن به زمان دیگرى واگذار شده است.  
 
منابع تاريخى هر يك از بخش‌هاى كتاب و تصويرهايى از نسخه خطى آن در مقدمه مصحح گنجانده شده و نمايه‌هاى آيات قرآن، احاديث نبوى، نام كسان و جاى‌ها و ملل و نحل و قبيله‌ها و دين‌ها و فهرستى از غزوات و قرارهاى اجتماعى و مناسبت‌ها در پايان هر يك از جلدها آمده و نمايه كتاب‌ها در جلد دوم و نمايه شعرهاى فارسى و عربى ديگر شاعران در جلد سوم، بر اينها افزوده شده است.
 
برخى از واژگان كتاب در پانوشت‌ها تبيين شده‌اند، اما سامان‌دهى واژه‌نامه (واژه‌نماى) گسترده آن به زمان ديگرى واگذار شده است.  


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# متن کتاب.
# پیش گفتار مصححان کتاب.
# افشار، ایرج (آذر 1332)، «ظفرنامه»، ماه‌نامه یغما، شماره 66.
# مداینى، مهدى (تابستان 1381)، «ظفرنامه [[مستوفی، حمدالله|حمد الله مستوفى]]»، آیینه میراث، سال پنجم، شماره یکم.


 
==وابسته‌ها==
متن كتاب.
{{وابسته‌ها}}
 
پيش گفتار مصححان كتاب.
 
افشار، ايرج (آذر 1332)، «ظفرنامه»، ماه‌نامه يغما، شماره 66.
 
مداينى، مهدى (تابستان 1381)، «ظفرنامه [[مستوفی، حمدالله|حمد الله مستوفى]]»، آيينه ميراث، سال پنجم، شماره يكم.
 
 


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]