ابن اسماعیل، حماد بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =حماد بن اسحاق بن اسماعیل | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =اسحاق | ||
| ولادت = | | ولادت =۱۹۷ یا ۱۹۹ق | ||
| محل تولد = | | محل تولد =بصره | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =۲۶۷ یا ۲۶۹ یا ۲۷۰ | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن =شوش | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ = | | مشایخ ={{فهرست جعبه عمودی | [[احمد بن معدل]] | [[مسلم بن ابراهیم فراهیدی|مُسْلم بن ابراهیم فَراهیدی]] | [[عبدالله قعنبی|عبداللّه قَعْنبی]]}} | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| شاگردان = | | شاگردان ={{فهرست جعبه عمودی | [[یحیی بن اکثم تمیمی|یحیی بن اَکْثَم تَمیمی]] | [[محمد بن جعفر خرائطی|محمد بن جعفر خَرائطی]] | [[حسین بن اسماعیل محامی|حسین بن اسماعیل مَحاملی]]}} | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| درجه علمی = | | درجه علمی = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==استادان و شاگردان== | ==استادان و شاگردان== | ||
* «حمّاد بن اسحاق»، نزد احمد بن مُعذَّل (متوفی ح ۲۴۰) فقه آموخت و همچنین در استماع حدیث، شاگرد کسانی چون مُسْلم بن ابراهیم فَراهیدی (متوفای ۲۲۲)، عبداللّه قَعْنبی (متوفای۲۲۱)، اسماعیل بن اَبی‌اُوَیس (متوفای ۲۲۶)، ابومُصعَب زُهری (متوفای ۲۳۵) و اسحاق بن محمد فَرْوی (متوفای ۲۲۶) بود. | * «حمّاد بن اسحاق»، نزد احمد بن مُعذَّل (متوفی ح ۲۴۰) فقه آموخت و همچنین در استماع حدیث، شاگرد کسانی چون [[مسلم بن ابراهیم فراهیدی|مُسْلم بن ابراهیم فَراهیدی]] (متوفای ۲۲۲)، [[عبدالله قعنبی|عبداللّه قَعْنبی]] (متوفای۲۲۱)، [[اسماعیل بن ابی‌اویس|اسماعیل بن اَبی‌اُوَیس]] (متوفای ۲۲۶)، [[ابومصعب زهری|ابومُصعَب زُهری]] (متوفای ۲۳۵) و اسحاق بن محمد فَرْوی (متوفای ۲۲۶) بود. | ||
* برخی چون فرزندش ابراهیم و یحیی بن اَکْثَم | * برخی چون فرزندش ابراهیم و [[یحیی بن اکثم تمیمی|یحیی بن اَکْثَم تَمیمی]]، [[محمد بن جعفر خرائطی|محمد بن جعفر خَرائطی]] (متوفای ۳۲۷) و [[حسین بن اسماعیل محامی|حسین بن اسماعیل مَحاملی]] (متوفای ۳۳۰) از او حدیث شنیدند. | ||
==صفات== | ==صفات== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
* حمّاد نزد خلفای عباسی از جایگاه خاصی برخوردار بود و نزد ابواحمد بن متوکل، معروف به موفق (برادر معتز)، از خاصان بشمار می‌رفت. | * حمّاد نزد خلفای عباسی از جایگاه خاصی برخوردار بود و نزد ابواحمد بن متوکل، معروف به موفق (برادر معتز)، از خاصان بشمار می‌رفت. | ||
* وی در منازعه سال ۲۵۱ کوشید میان موالی (که از موفق پشتیبانی می‌کردند) و ابن طاهر محمد بن عبداللّه (امیر بغداد و کاتب قبلی معتز عباسی) صلح برقرار کند و نامه‌هایی هم میان ابن طاهر و موفق رد و بدل کرد. | * وی در منازعه سال ۲۵۱ کوشید میان موالی (که از موفق پشتیبانی می‌کردند) و ابن طاهر محمد بن عبداللّه (امیر بغداد و کاتب قبلی معتز عباسی) صلح برقرار کند و نامه‌هایی هم میان ابن طاهر و موفق رد و بدل کرد. | ||
* هنگام کناره‌گیری معتز (حک: ۲۵۲ ۲۵۵) از خلافت ، حمّاد بن اسحاق از کسانی بود که به خلع او شهادت داد، اما در همین سال محمد بن واثق، ملقب به المهتدی‌باللّه (حک: ۲۵۵۲۵۶)، حکومت را در دست گرفت و حمّاد را به سبب مکاتبه‌ای که در سفر مکه با موفق کرده بود، مجازات کرد؛ به فرمان وی، حمّاد را به نشانه تحقیر سوار استر کردند و در سامرا (مرکز خلافت ) چرخاندند و سپس او را به اهواز تبعید کردند. | * هنگام کناره‌گیری معتز (حک: ۲۵۲ ۲۵۵) از خلافت ، حمّاد بن اسحاق از کسانی بود که به خلع او شهادت داد، اما در همین سال محمد بن واثق، ملقب به المهتدی‌باللّه (حک: ۲۵۵۲۵۶)، حکومت را در دست گرفت و حمّاد را به سبب مکاتبه‌ای که در سفر مکه با موفق کرده بود، مجازات کرد؛ به فرمان وی، حمّاد را به نشانه تحقیر سوار استر کردند و در سامرا (مرکز خلافت) چرخاندند و سپس او را به اهواز تبعید کردند. | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸
| ابن اسماعیل، حماد بن اسحاق | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | حماد بن اسحاق بن اسماعیل |
| نام پدر | اسحاق |
| ولادت | ۱۹۷ یا ۱۹۹ق |
| محل تولد | بصره |
| رحلت | ۲۶۷ یا ۲۶۹ یا ۲۷۰ |
| مدفن | شوش |
| اطلاعات علمی | |
| مشایخ | |
| شاگردان | |
| برخی آثار | تركة النبي صلی‌الله‌عليه‌وسلم و السبل التي وجهها فيها |
حماد بن اسحاق بن اسماعیل، مشهور به «جَهْضَمی» و «اَزْدی»، محدّث، فقیه و قاضی مالکی قرن سوم هجری قمری، (۱۹۷ یا ۱۹۹ق- ۲۶۷ یا ۲۶۹ یا ۲۷۰ق) که از یاران نزدیک خلیفه عباسی موفق بود و کتاب تركة النبي(ص) و السبل التي وجهها فيها را چنان نوشت که خلفای بنی‌عباس بپسندند.
نسب و ولادت
- «ابواسماعیل حمّاد بن اسحاق بن اسماعیل بن حماد بن زید ازدی بصری بغدادی»، در سال ۱۹۷ یا ۱۹۹ق، در بصره به دنیا آمد.
استادان و شاگردان
- «حمّاد بن اسحاق»، نزد احمد بن مُعذَّل (متوفی ح ۲۴۰) فقه آموخت و همچنین در استماع حدیث، شاگرد کسانی چون مُسْلم بن ابراهیم فَراهیدی (متوفای ۲۲۲)، عبداللّه قَعْنبی (متوفای۲۲۱)، اسماعیل بن اَبی‌اُوَیس (متوفای ۲۲۶)، ابومُصعَب زُهری (متوفای ۲۳۵) و اسحاق بن محمد فَرْوی (متوفای ۲۲۶) بود.
- برخی چون فرزندش ابراهیم و یحیی بن اَکْثَم تَمیمی، محمد بن جعفر خَرائطی (متوفای ۳۲۷) و حسین بن اسماعیل مَحاملی (متوفای ۳۳۰) از او حدیث شنیدند.
صفات
- او بعد از مدتی آموزش فقه، در بغداد عهده‌دار امر قضا و افتا شد. به نقل وَکیع، وی احادیث بسیاری حفظ کرد. خطیب بغدادی او را ثقه شمرده است.
فعالیت سیاسی
- حمّاد نزد خلفای عباسی از جایگاه خاصی برخوردار بود و نزد ابواحمد بن متوکل، معروف به موفق (برادر معتز)، از خاصان بشمار می‌رفت.
- وی در منازعه سال ۲۵۱ کوشید میان موالی (که از موفق پشتیبانی می‌کردند) و ابن طاهر محمد بن عبداللّه (امیر بغداد و کاتب قبلی معتز عباسی) صلح برقرار کند و نامه‌هایی هم میان ابن طاهر و موفق رد و بدل کرد.
- هنگام کناره‌گیری معتز (حک: ۲۵۲ ۲۵۵) از خلافت ، حمّاد بن اسحاق از کسانی بود که به خلع او شهادت داد، اما در همین سال محمد بن واثق، ملقب به المهتدی‌باللّه (حک: ۲۵۵۲۵۶)، حکومت را در دست گرفت و حمّاد را به سبب مکاتبه‌ای که در سفر مکه با موفق کرده بود، مجازات کرد؛ به فرمان وی، حمّاد را به نشانه تحقیر سوار استر کردند و در سامرا (مرکز خلافت) چرخاندند و سپس او را به اهواز تبعید کردند.
فرزندان
- حمّاد دو پسر داشت:
- ابراهیم (کنیه‌اش ابواسحاق) در ۲۴۰ یا ۲۴۱ به دنیا آمد و نزد عمویش، اسماعیل، فقه خواند. وی علاوه بر پدرش، از کسانی چون محمدبن یحیی خِشی/ خُشَنی، ابوداوود سجستانی (متوفی ۲۷۵) و زید بن اَخْرم/ اَخْزم (متوفی ۲۵۷) حدیث شنید.... دارقطنی و بسیاری دیگر ابراهیم را ثقه، فاضل و صدوق دانسته و گفته‌اند که او بسیار زاهد و دائم‌الذکر بود. وی در ۳۲۳ درگذشت و کنار قبر عمویش، اسماعیل، دفن شد. ابن ندیم، الفهرست، او را صاحب کتاب‌های الجَنائز، الجهاد و دَلائل النبوة دانسته است.
- محمد، پسر دیگر حمّاد، را جوانی پاک‌دامن، مورد اعتماد موفقِ عباسی و صاحب منصب قضا در بصره معرفی کرده‌اند. او در ۲۷۶ از دنیا رفت.
وفات
- «حماد بن اسحاق جهضمی»، در سال ۲۶۷ یا ۲۶۹ یا ۲۷۰ در شوش، دار فانی را وداع کرد[۱].
آثار
پانویس
- ↑ ر.ک: کریمیان، لیلی، ج11، ص526
منابع مقاله
کریمیان، لیلی، «دانشنامه جهان اسلام»، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، چاپ اول، 1386ش.