گیسودراز، محمد بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = گیسو دراز، محمد بن یوسف | تصویر = NUR21796.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول...» ایجاد کرد)
     
     
    (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | اندازه تصویر =
    | اندازه تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام کامل =
    | نام کامل =سید محمد بن یوسف حسینی دهلوی
    | نام‌های دیگر =
    | نام‌های دیگر =
    | لقب =
    | لقب =
    | تخلص =
    | تخلص =
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =یوسف
    | ولادت =
    | ولادت =چهارم‌ رجب‌ سال 721ق
    | محل تولد =
    | محل تولد =دهلی
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =هند
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =شانزدهم ذوالقعده 825ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    | خویشاوندان =
    | خویشاوندان =
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =حنفی ماتریدی
    | پیشه =
    | پیشه =درویش صوفی اهل هند از طریقت چشتی
    | منصب =
    | منصب =جانشین صوفی [[نصیرالدین چراغ دهلوی]]
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    | اساتید =
    | اساتید =[[نصیرالدین چراغ دهلوی]]
    | مشایخ =
    | مشایخ =
    | معاصرین =
    | معاصرین =
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری =
    | آثار =
    | آثار =[[شرح زبدة الحقایق]]
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    | کد مؤلف = AUTHORCODE21796AUTHORCODE
    | کد مؤلف = AUTHORCODE21796AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''سید محمد بن یوسف حسینی دهلوی'''، مشهور به «گیسودراز» یا «خواجه بنده‌نواز» (721-825ق)، عالم حنفی ماتریدی و درویش صوفی اهل هند از طریقت چشتی، شاگرد و سپس جانشین صوفی نصیرالدین چراغ دهلوی و صاحب «شرح زبدة الحقایق المعروف به شرح تمهیدات».
    '''سید محمد بن یوسف حسینی دهلوی'''، مشهور به «گیسودراز» یا «خواجه بنده‌نواز» (721-825ق)، عالم حنفی ماتریدی و درویش صوفی اهل هند از طریقت چشتی، شاگرد و سپس جانشین صوفی [[نصیرالدین چراغ دهلوی]] و صاحب «[[شرح زبدة الحقایق|شرح زبدة الحقایق المعروف به شرح تمهیدات]]».


    ==ولادت==
    ==ولادت==
    خط ۴۸: خط ۴۸:


    ==تحصیلات و اساتید==
    ==تحصیلات و اساتید==
    سید محمد، تحصیلات آغازینش را در اوضاع آرام دولت‌آباد که با حضور جمع‌ فراوانی‌ از‌ عرفا در آنجا پدید آمده بود، کسب کرد. طی این مدت به‌ یکی‌ از‌ یاران شیخ برهان‌الدین غریب در امر مقابله رساله قشیری یاری می‌رساند. سید همین‌‌که‌ به‌ دهلی رسید طوق ارادت شیخ نصیرالدین را در گردن کرد و به آن سلسله‌ از‌ ریاضات معمول پرداخت که نومریدان جوان انجام می‌دادند. عشق و محبتش به نصیرالدین‌ حد‌ و مرزی‌ نداشت. معروف است که «روزی او با چندی دیگر از مریدان، پالکی شیخ نصیر‌الدین‌ محمود بودند؛ در وقت برداشتن، گیسوی سید به سبب درازی‌ای که داشت در‌ پای‌ پالکی‌ بند شد و او به سبب رعایت ادب و استغراق عشق و محبت، به برآوردن گیسو مقید نشد‌؛ هم‌ بر آن وضعی که واقع شد، مسافت بعید قطع کرد. بعد از‌ آنکه‌ شیخ‌ را بر این معنی اطلاع افتاد، خوشحال شد و بر صدق عقیدت و حسن منیعت او آفرین‌ها‌ کرد‌<ref>ر.ک: همان</ref>.
    سید محمد، تحصیلات آغازینش را در اوضاع آرام دولت‌آباد که با حضور جمع‌ فراوانی‌ از‌ عرفا در آنجا پدید آمده بود، کسب کرد. طی این مدت به‌ یکی‌ از‌ یاران شیخ [[برهان‌الدین غریب]] در امر مقابله رساله قشیری یاری می‌رساند. سید همین‌‌که‌ به‌ دهلی رسید طوق ارادت شیخ نصیرالدین را در گردن کرد و به آن سلسله‌ از‌ ریاضات معمول پرداخت که نومریدان جوان انجام می‌دادند. عشق و محبتش به نصیرالدین‌ حد‌ و مرزی‌ نداشت. معروف است که «روزی او با چندی دیگر از مریدان، پالکی شیخ نصیر‌الدین‌ محمود بودند؛ در وقت برداشتن، گیسوی سید به سبب درازی‌ای که داشت در‌ پای‌ پالکی‌ بند شد و او به سبب رعایت ادب و استغراق عشق و محبت، به برآوردن گیسو مقید نشد‌؛ هم‌ بر آن وضعی که واقع شد، مسافت بعید قطع کرد. بعد از‌ آنکه‌ شیخ‌ را بر این معنی اطلاع افتاد، خوشحال شد و بر صدق عقیدت و حسن منیعت او آفرین‌ها‌ کرد‌.


    پس از وفات شیخ نصیرالدین، چراغ دهلی و قطب وقت‌ سلسله چشتیه، گیسودراز را خلیفه او می‌دانستند. هرچند که گیسودراز خلافت‌نامه‌ای از پیرش‌ نگرفته‌ بود، اما همچنان برجسته‌ترین فرد در میان‌ مریدان‌ فراوان‌ شیخ بود<ref>ر.ک: همان</ref>.
    پس از وفات شیخ نصیرالدین، چراغ دهلی و قطب وقت‌ سلسله چشتیه، گیسودراز را خلیفه او می‌دانستند. هرچند که گیسودراز خلافت‌نامه‌ای از پیرش‌ نگرفته‌ بود، اما همچنان برجسته‌ترین فرد در میان‌ مریدان‌ فراوان‌ شیخ بود.


    گیسودراز پس از رحلت شیخ‌ نصیر‌الدین از دهلی به دکن رفت. وی نخست راهی گوالیار شد و از‌ آنجا‌ به گجرات رفت و چند سالی‌ به‌ گمنامی زیست‌ و پس‌ از‌ آن عازم دکن شد. حدود سال‌ 815‌ق، سلطان بهمنی تاج‌الدین فیروز (825-800ق) خبر یافت که گیسودراز نزدیک حسن‌آباد گلبرگه رسیده و به استقبال او رفت<ref>ر.ک: همان</ref>.
    گیسودراز پس از رحلت شیخ‌ نصیر‌الدین از دهلی به دکن رفت. وی نخست راهی گوالیار شد و از‌ آنجا‌ به گجرات رفت و چند سالی‌ به‌ گمنامی زیست‌ و پس‌ از‌ آن عازم دکن شد. حدود سال‌ 815‌ق، سلطان بهمنی تاج‌الدین فیروز (825-800ق) خبر یافت که گیسودراز نزدیک حسن‌آباد گلبرگه رسیده و به استقبال او رفت<ref>ر.ک: همان</ref>.
    خط ۶۴: خط ۶۴:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    اسدپور، رضا، «گنجینه مخطوطات: عشق چیزی دیگر است: گذری بر شرح سید محمد گیسودراز بر تمهیدات عین‌القضات همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، اطلاعات حکمت و معرفت، دی 1386، سال دوم - شماره 10، به آدرس:
    [[:noormags:578942|اسدپور، رضا، «گنجینه مخطوطات: عشق چیزی دیگر است: گذری بر شرح سید محمد گیسودراز بر تمهیدات عین‌القضات همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، اطلاعات حکمت و معرفت، دی 1386، سال دوم - شماره 10]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/578942
     




    خط ۷۱: خط ۷۱:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[مجموعهٔ یازده رسایل]]
    [[مجموعه یازده رسایل]]


    [[مكتوبات]]
    [[مكتوبات (گیسودراز چشتی)]]


    [[شرح زبدة الحقایق]]
    [[شرح زبدة الحقایق]]


    [[ديوان حضرت قدوه السالکين زبده العارفين إمام الکاملين ولي الأکبر الصادق مخدوم بنده‌نواز حضرت صدرالدين ابوالفتح سيد محمد حسينی گيسودراز چشتی قدس الله سره العزیز المسمی به انيس العشاق]]
    [[شرح رسالۀ قشیریه گیسودراز]]
     
    [[انيس العشاق(گیسودراز)]]


    [[جوامع الکلم]]
    [[جوامع الکلم]]
    خط ۸۹: خط ۹۱:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۹

    گیسو دراز، محمد بن یوسف
    NUR21796.jpg
    نام کاملسید محمد بن یوسف حسینی دهلوی
    نام پدریوسف
    ولادتچهارم‌ رجب‌ سال 721ق
    محل تولددهلی، هند
    رحلتشانزدهم ذوالقعده 825ق
    مذهبحنفی ماتریدی
    پیشهدرویش صوفی اهل هند از طریقت چشتی
    منصبجانشین صوفی نصیرالدین چراغ دهلوی
    اطلاعات علمی
    اساتیدنصیرالدین چراغ دهلوی
    برخی آثارشرح زبدة الحقایق

    سید محمد بن یوسف حسینی دهلوی، مشهور به «گیسودراز» یا «خواجه بنده‌نواز» (721-825ق)، عالم حنفی ماتریدی و درویش صوفی اهل هند از طریقت چشتی، شاگرد و سپس جانشین صوفی نصیرالدین چراغ دهلوی و صاحب «شرح زبدة الحقایق المعروف به شرح تمهیدات».

    ولادت

    وی در‌ چهارم‌ رجب‌ سال 721ق، در دهلی متولد شد[۱].

    تحصیلات و اساتید

    سید محمد، تحصیلات آغازینش را در اوضاع آرام دولت‌آباد که با حضور جمع‌ فراوانی‌ از‌ عرفا در آنجا پدید آمده بود، کسب کرد. طی این مدت به‌ یکی‌ از‌ یاران شیخ برهان‌الدین غریب در امر مقابله رساله قشیری یاری می‌رساند. سید همین‌‌که‌ به‌ دهلی رسید طوق ارادت شیخ نصیرالدین را در گردن کرد و به آن سلسله‌ از‌ ریاضات معمول پرداخت که نومریدان جوان انجام می‌دادند. عشق و محبتش به نصیرالدین‌ حد‌ و مرزی‌ نداشت. معروف است که «روزی او با چندی دیگر از مریدان، پالکی شیخ نصیر‌الدین‌ محمود بودند؛ در وقت برداشتن، گیسوی سید به سبب درازی‌ای که داشت در‌ پای‌ پالکی‌ بند شد و او به سبب رعایت ادب و استغراق عشق و محبت، به برآوردن گیسو مقید نشد‌؛ هم‌ بر آن وضعی که واقع شد، مسافت بعید قطع کرد. بعد از‌ آنکه‌ شیخ‌ را بر این معنی اطلاع افتاد، خوشحال شد و بر صدق عقیدت و حسن منیعت او آفرین‌ها‌ کرد‌.

    پس از وفات شیخ نصیرالدین، چراغ دهلی و قطب وقت‌ سلسله چشتیه، گیسودراز را خلیفه او می‌دانستند. هرچند که گیسودراز خلافت‌نامه‌ای از پیرش‌ نگرفته‌ بود، اما همچنان برجسته‌ترین فرد در میان‌ مریدان‌ فراوان‌ شیخ بود.

    گیسودراز پس از رحلت شیخ‌ نصیر‌الدین از دهلی به دکن رفت. وی نخست راهی گوالیار شد و از‌ آنجا‌ به گجرات رفت و چند سالی‌ به‌ گمنامی زیست‌ و پس‌ از‌ آن عازم دکن شد. حدود سال‌ 815‌ق، سلطان بهمنی تاج‌الدین فیروز (825-800ق) خبر یافت که گیسودراز نزدیک حسن‌آباد گلبرگه رسیده و به استقبال او رفت[۲].

    وفات

    وی در شانزدهم ذوالقعده 825ق، چهره در نقاب خاک کشید‌[۳].

    آثار

    کتاب «شرح زبدة الحقایق المعروف به شرح تمهیدات» از آثار اوست.

    پانویس

    1. ر.ک: اسدپور، رضا، ص53
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان، ص54

    منابع مقاله

    اسدپور، رضا، «گنجینه مخطوطات: عشق چیزی دیگر است: گذری بر شرح سید محمد گیسودراز بر تمهیدات عین‌القضات همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، اطلاعات حکمت و معرفت، دی 1386، سال دوم - شماره 10.



    وابسته‌ها