ف‍ری‍د اح‍ول‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ف‍ری‍د اح‍ول‌ | تصویر = NUR74629.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر = | ن...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =
    | ولادت =
    | ولادت =قرن هفتم هجری
    | محل تولد =
    | محل تولد =اسفراین
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =نیمه دهه هفتم قرن هفتم هجری
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =
    | پیشه =
    | پیشه =شاعر
    | منصب =
    | منصب =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    | کد مؤلف = AUTHORCODE74629AUTHORCODE
    | کد مؤلف = AUTHORCODE74629AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''فریدالدین احول''' از شاعران فارسی زبان قرن هفتم هجری، زاده اسفراین، صاحب دیوان شعر. دیوان او با مقدمه و تصحیح محسن کیانی منتشر شده است.
    '''فریدالدین احول'''، از شاعران فارسی زبان قرن هفتم هجری، زاده اسفراین، [[دیوان فرید اصفهانی (اسفراینی)|صاحب دیوان شعر]]. دیوان او با مقدمه و تصحیح [[محسن کیانی]] منتشر شده است.


    ==نام==
    =نام=
    نویسندگان کتاب‌های «عرفات»، «آتشکده» و «مجمع الفصحا»، نام و شهرت او را «خواجه فریدالدین احول» نوشته‌اند، ولی دیگر تذکره‌نویسان، غالباً او را با عنوان «فرید احول» نام برده‌اند. خود او نیز در قصایدش، با کلمه «فرید» تخلص کرده است<ref>اصفهانی، فرید، صفحه بیست‌وپنج</ref>.
    نویسندگان کتاب‌های «عرفات»، «آتشکده» و «مجمع الفصحا»، نام و شهرت او را «خواجه فریدالدین احول» نوشته‌اند، ولی دیگر تذکره‌نویسان، غالباً او را با عنوان «فرید احول» نام برده‌اند. خود او نیز در قصایدش، با کلمه «فرید» تخلص کرده است<ref>اصفهانی، فرید، صفحه بیست‌وپنج</ref>.


    او را به سبب ولادتش در شهر اسفراین، «فرید اسفراینی» و اقامتش ممتدش در اصفهان، «فرید اصفهانی» گفته‌اند. ضمناً فرید مدتی از دوره زندگی خود را در شیراز گذرانیده و شماری از افراد خاندان اتابکان فارس را ستوده است<ref>همان</ref>.
    او را به سبب ولادتش در شهر اسفراین، «فرید اسفراینی» و اقامتش ممتدش در اصفهان، «فرید اصفهانی» گفته‌اند. ضمناً فرید مدتی از دوره زندگی خود را در شیراز گذرانیده و شماری از افراد خاندان اتابکان فارس را ستوده است<ref>همان</ref>.


    ==ولادت==
    =ولادت=
    در مورد زمان تولد و دوره کودکی و خانواده و دوران تحصیل  و استادان او و حوادث دوران حیات و فراز و فرودهایی که در زندگی داشته، چیزی نوشته نشده است. از دیوان بازمانده و منتخب از او هم چیزی در این‌باره، به‌دست نمی‌آید، ولی در متن شماری از سروده‌هایش، روحیات اخلاقی و افکار و معتقدات او، تا حدی روشن می‌شود<ref>همان،صفحه بیست وهفت</ref>.
    در مورد زمان تولد و دوره کودکی و خانواده و دوران تحصیل  و استادان او و حوادث دوران حیات و فراز و فرودهایی که در زندگی داشته، چیزی نوشته نشده است. از دیوان بازمانده و منتخب از او هم چیزی در این‌باره، به‌دست نمی‌آید، ولی در متن شماری از سروده‌هایش، روحیات اخلاقی و افکار و معتقدات او، تا حدی روشن می‌شود<ref>همان، صفحه بیست وهفت</ref>.


    ==روحیات==
    =روحیات=
    وی در میان قصایدش، به مطالب اخلاقی، زهد، حکمت، ایمان و نعت پیامبر(ص)، اشاره کرده است. او در ضمن یک سروده نیایشی که رنگی از توبه و بازگشت در هنگام پیری و ناتوانی دارد، می‌گوید:
    وی در میان قصایدش، به مطالب اخلاقی، زهد، حکمت، ایمان و نعت پیامبر(ص)، اشاره کرده است. او در ضمن یک سروده نیایشی که رنگی از توبه و بازگشت در هنگام پیری و ناتوانی دارد، می‌گوید:
    '''به گاه موت نگه‌دار بر من ایمان را/ چو در حیات بر آن داشتی مقیم مرا'''<ref>همان</ref>.
    {{شعر}}
    {{ب|''به گاه موت نگه‌دار بر من ایمان را''|2='' چو در حیات بر آن داشتی مقیم مرا''<ref>همان</ref>}}
    {{پایان شعر}}


    فرید علاوه بر قریحه شاعری و طبع روان، بر ادب فارسی و عربی احاطه داشته و با دانش‌های رسمی زمان خود- علوم دینی، ادبی، موسیقی و نجوم- آشنا بوده و در ضمن سروده‌های خود گفته است:
    فرید علاوه بر قریحه شاعری و طبع روان، بر ادب فارسی و عربی احاطه داشته و با دانش‌های رسمی زمان خود- علوم دینی، ادبی، موسیقی و نجوم- آشنا بوده و در ضمن سروده‌های خود گفته است:
    '''در مدح تو تا من منم با صد زبان چون سوسنم/ نه شاعر اندر یک فنم، بل عالمم در چند فن'''<ref>همان،صفحه بیست‌وهفت-بیست‌وهشت</ref>.
    {{شعر}}
    {{ب|''در مدح تو تا من منم با صد زبان چون سوسنم''|2='' نه شاعر اندر یک فنم، بل عالمم در چند فن''}}
    {{پایان شعر}}


    ==وفات==
    =وفات=
    زمان درگذشت و خاکجای فرید هم مشخص نیست و با توجه به سه قصیده‌ای که در مدح اَبَش خاتون سروده و حکومت اَبَش از سال 662 آغاز و در سال 685ق پایان گرفته است، می‌توان پذیرفت که حداقل تا نیمه دهه هفتم قرن هفتم هجری، حیات داشته و در شیراز یا اصفهان می‌زیسته است<ref>همان،صفحه بیست وهشت</ref>.
    زمان درگذشت و خاکجای فرید هم مشخص نیست و با توجه به سه قصیده‌ای که در مدح اَبَش خاتون سروده و حکومت اَبَش از سال 662 آغاز و در سال 685ق پایان گرفته است، می‌توان پذیرفت که حداقل تا نیمه دهه هفتم قرن هفتم هجری، حیات داشته و در شیراز یا اصفهان می‌زیسته است<ref>همان، صفحه بیست وهشت</ref>.


    ==آثار==
    =آثار=
    دیوانی از اشعار وی، به اهتمام و تصحیح محسن کیانی، منتشر شده است.
    دیوانی از اشعار وی، به اهتمام و تصحیح [[محسن کیانی]]، منتشر شده است.


    ==پانویس ==
    =پانویس =
    <references />
    <references />


    ==منابع مقاله==
    =منابع مقاله=
    اصفهانی، فرید، «دیوان فرید اصفهانی (اسفراینی)»، به اهتمام محسن کیانی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1381ش.
    اصفهانی، فرید، «دیوان فرید اصفهانی (اسفراینی)»، به اهتمام محسن کیانی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1381ش.


    ==وابسته‌ها==
    =وابسته‌ها=
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[دیوان فرید اصفهانی (اسفراینی)]]
    [[دیوان فرید اصفهانی (اسفراینی)]]
    خط ۷۷: خط ۸۱:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲

    ف‍ری‍د اح‍ول‌
    NUR74629.jpg
    ولادتقرن هفتم هجری
    محل تولداسفراین
    رحلتنیمه دهه هفتم قرن هفتم هجری
    پیشهشاعر

    فریدالدین احول، از شاعران فارسی زبان قرن هفتم هجری، زاده اسفراین، صاحب دیوان شعر. دیوان او با مقدمه و تصحیح محسن کیانی منتشر شده است.

    نام

    نویسندگان کتاب‌های «عرفات»، «آتشکده» و «مجمع الفصحا»، نام و شهرت او را «خواجه فریدالدین احول» نوشته‌اند، ولی دیگر تذکره‌نویسان، غالباً او را با عنوان «فرید احول» نام برده‌اند. خود او نیز در قصایدش، با کلمه «فرید» تخلص کرده است[۱].

    او را به سبب ولادتش در شهر اسفراین، «فرید اسفراینی» و اقامتش ممتدش در اصفهان، «فرید اصفهانی» گفته‌اند. ضمناً فرید مدتی از دوره زندگی خود را در شیراز گذرانیده و شماری از افراد خاندان اتابکان فارس را ستوده است[۲].

    ولادت

    در مورد زمان تولد و دوره کودکی و خانواده و دوران تحصیل و استادان او و حوادث دوران حیات و فراز و فرودهایی که در زندگی داشته، چیزی نوشته نشده است. از دیوان بازمانده و منتخب از او هم چیزی در این‌باره، به‌دست نمی‌آید، ولی در متن شماری از سروده‌هایش، روحیات اخلاقی و افکار و معتقدات او، تا حدی روشن می‌شود[۳].

    روحیات

    وی در میان قصایدش، به مطالب اخلاقی، زهد، حکمت، ایمان و نعت پیامبر(ص)، اشاره کرده است. او در ضمن یک سروده نیایشی که رنگی از توبه و بازگشت در هنگام پیری و ناتوانی دارد، می‌گوید:

    به گاه موت نگه‌دار بر من ایمان را چو در حیات بر آن داشتی مقیم مرا[۴]

    فرید علاوه بر قریحه شاعری و طبع روان، بر ادب فارسی و عربی احاطه داشته و با دانش‌های رسمی زمان خود- علوم دینی، ادبی، موسیقی و نجوم- آشنا بوده و در ضمن سروده‌های خود گفته است:

    در مدح تو تا من منم با صد زبان چون سوسنم نه شاعر اندر یک فنم، بل عالمم در چند فن

    وفات

    زمان درگذشت و خاکجای فرید هم مشخص نیست و با توجه به سه قصیده‌ای که در مدح اَبَش خاتون سروده و حکومت اَبَش از سال 662 آغاز و در سال 685ق پایان گرفته است، می‌توان پذیرفت که حداقل تا نیمه دهه هفتم قرن هفتم هجری، حیات داشته و در شیراز یا اصفهان می‌زیسته است[۵].

    آثار

    دیوانی از اشعار وی، به اهتمام و تصحیح محسن کیانی، منتشر شده است.

    پانویس

    1. اصفهانی، فرید، صفحه بیست‌وپنج
    2. همان
    3. همان، صفحه بیست وهفت
    4. همان
    5. همان، صفحه بیست وهشت

    منابع مقاله

    اصفهانی، فرید، «دیوان فرید اصفهانی (اسفراینی)»، به اهتمام محسن کیانی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1381ش.

    وابسته‌ها