۱۴۲
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |حدود 858ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |شیراز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |942ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[دوانی، محمد بن اسعد|جلالالدین محمد دوانى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" | [[دیوان اشعار اهلی شیرازی]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمدبن یوسف بن شهاب شیرازی''' (درگذشته 942ق/1535م)، متخلص به اهلی، ادیب و شاعر سده 10ق/16م. | ||
او از شاگردان دوانی بود و بااینکه به دربار شاهان راه یافت، تا آخر عمر در تنگدستی زیست. مزار اهلی در کنار تربت حافظ شیرازی در شیراز است. | |||
او از شاگردان دوانی بود و بااینکه به دربار شاهان راه یافت، تا آخر عمر در تنگدستی زیست. مزار اهلی در کنار تربت [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ شیرازی]] در شیراز است. | |||
= ولادت = | |||
در حدود سال ۸۵۸ق در شیراز متولد شد. | |||
= | = اساتید= | ||
وی از شاگردان جلالالدین محمد دوانى (درگذشته 908ق) بود | وی از شاگردان [[دوانی، محمد بن اسعد|جلالالدین محمد دوانى]] (درگذشته 908ق) بود. | ||
==وفات | = ارتباط با پادشاهان = | ||
و در جوانى به دربار سلطان حسین بایقرا در هرات راه یافت و در آنجا قصیده معروف خود را به تتبع از سلمان ساوجى برای امیر علیشیر نوایى سرود. اهلى از هرات، به آذربایجان رفت و به دربار سلطان یعقوب، سومین پادشاه آق قویونلو راه یافت و در ستایش او اشعاری سرود. اهلى به هنگام جلوس شاه اسماعیل صفوی به دربار او روی آورد و در آنجا منزلت بسیار یافت. بااینحال، گویند که وی همواره در فقر و تنگدستى زیست<ref>ر.ک: غلامیان سیمین، ج10، ص481</ref>. | |||
=وفات= | |||
اهلى در 84 سالگى در شیراز درگذشت و در کنار تربت خواجه حافظ به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | اهلى در 84 سالگى در شیراز درگذشت و در کنار تربت خواجه حافظ به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
=ویژگیهای شعری= | |||
اهلى را پیرو سبک عراقى دانستهاند. او در قصیده از انوری، ظهیر | اهلى را پیرو سبک عراقى دانستهاند. او در قصیده از انوری، [[ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد|ظهیر فاریابى]]، [[خاقانی شروانی|خاقانى]] و جامى و در غزل از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] پیروی مىکرده است. اشعار وی که در قالبهای مختلف شعری سروده شده، آکنده از صنایع ادبى است. او بهویژه در ساختن ماده تاریخ، چیرهدست بود. اهلى، قصاید بسیار و نیز چند ترکیببند در منقبت پیامبر(ص)، [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] و اهلبیت(ع) سروده است. از او 3 قصیده، در پاسخ سلمان ساوجى برجای مانده است. مثنوی شمع و پروانه او تمثیلى از عشق و جذبات آن است که در 894ق، برای سلطان یعقوب به تقلید از نظامى و جامى، سروده شده است. این مثنوی یک بار بهطور مستقل، به کوشش احمد صدرنیا کازرونى، در شیراز (1312ق) و بار دیگر همراه با کلیات او به چاپ رسیده است. مثنوی دیگر او با عنوان سحر حلال در 520 بیت نیز بارها به چاپ رسیده است. | ||
یکى دیگر از آثار وی که بهطور مستقل نیز منتشر شده، منظومه گنجفه نام دارد. وی بر این منظومه نیز دیباچهای منثور نگاشته و سبب نظم آن را بیان داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | یکى دیگر از آثار وی که بهطور مستقل نیز منتشر شده، منظومه گنجفه نام دارد. وی بر این منظومه نیز دیباچهای منثور نگاشته و سبب نظم آن را بیان داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
=پانویس= | |||
<references /> | <references/> | ||
=منابع مقاله= | |||
غلامیان، سیمین، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، 1380ش. | غلامیان، سیمین، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، 1380ش. | ||
{{شعر و شاعری}} | |||
=وابستهها= | |||
{{وابستهها}} | |||
[[دیوان اشعار اهلی شیرازی]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:شاعران]] | |||
[[رده: | |||
ویرایش