بدائع الملح (نوهای نمکین): تفاوت میان نسخه‌ها

| پدیدآوران = [[خوارزمي، قاسم بن حسین]] (نویسنده)

[[خوارزمي، موفق بن ظاهر]] (مترجم)  

| زبان = فارسی عربی  

| تعداد جلد =  

| کد کنگره = ‏PJA‎‏ ‎‏2578‎‏ ‎‏/‎‏خ‎‏9‎‏ب‎‏4  

| کد اتوماسیون = AUTOMATIONCODE14371AUTOMATIONCODE

| پس از =  

| پیش از =  

}}

این کتاب، یکی از بزرگ‌ترین آثار ادبی است که هم از نظر زبان و ادبیات عرب و هم از جهت زبان و ادبیات فارسی، دارای اهمیت و ارزش فراوانی است.

==ساختار==

# في الهجاء و المجون؛

# في شكاية الدهر و أهله؛

# في الشيب و الزهد؛

# في لطائف الحكايات و المحاضرات.<ref>همان، صفحه پانزده</ref>

به‌طور کلی از آغاز تا انجام کتاب، نام 102 نفر برده شده که بیش از سه‌پنجم این عده، جزو کسانی هستند که شعری از آن‌ها نقل شده و بقیه به مناسبت‌های دیگر، نامشان آمده است.<ref>همان، صفحه شانزده و هفده</ref>

===ویژگی‌های کتاب===

برخی از ویژگی‌های کتاب را می‌توان در امور زیر خلاصه نمود:

الف)- ویژگی‌های نثر فارسی:

# تعداد واژه‌های عربی در کتاب به حداقل می‌رسد؛ مثلاًاین دو بیت که از ابواسحق صابی‌است، چنین ترجمه شده است:

# واژه‌هایی که در ساختمان جملات به کار گرفته شده، از جمله واژه‌های معمول در قرن‌های پنجم و ششم و هفتم است که مترادفات عربی آن‌ها هنوز راهی به زبان پارسی نیافته و یا اگر احیاناً در نظم و نثر واژه‌های عربی معادلشان دیده می‌شود، جنبه اتفاقی داشته و به‌صورت همگانی و متداول نیست، حال آنکه در اعصار بعد، درست برعکس این قضیه مشاهده می‌شود؛ یعنی رفته رفته مترادفات عربی این گونه واژه‌ها دوش به دوش خود آنها در نظم و نثر ظاهر می‌شود تا آنجا که امروزه، این واژه‌های اصیل زبان دری، به‌ندرت مورد استعمال قرار می‌گیرد.<ref>همان، صفحه بیست‌ویک - بیست‌ودو</ref>

ب)- یکی از ویژگی‌های این کتاب، مربوط است به رسم الخط حروف و املای کلمات آن، از جمله:

==وابسته‌ها==

[[رده:کتاب‌شناسی]]