سبحانی تبریزی، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 مهر الی 24 آبان' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سبحانی (ابهام زدایی)' به 'سبحانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|سبحانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''محمدحسین خيابانى سبحانى''' (1299ق-1392ق)، فقیه، از علماء مبرز و معاصر تبريز، پدر مرجع عالیقدر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]] | '''محمدحسین خيابانى سبحانى''' (1299ق-1392ق)، فقیه، از علماء مبرز و معاصر تبريز، پدر مرجع عالیقدر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]] | ||
== ولادت == | |||
وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود. | وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود. | ||
== تحصیلات == | |||
پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت. | پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۹
| نام | سبحانی تبریزی، محمد حسین |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | محمدجعفر |
| متولد | 1262 ش یا 1299ق |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 1351 ش یا 1392 ق یا 1972 م |
| اساتید | سيد محمدكاظم يزدى |
| برخی آثار | احکام ملاقی الشبهات المحصوره |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06277AUTHORCODE |
محمدحسین خيابانى سبحانى (1299ق-1392ق)، فقیه، از علماء مبرز و معاصر تبريز، پدر مرجع عالیقدر آیت‌الله جعفر سبحانی
ولادت
وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود.
تحصیلات
پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت.
اساتید
نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيت‌الله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد.
اساتید نجف
11 سال تمام از محضر اساتيد آن دانشگاه بزرگ شيعه مانند آيات عظام: سيد محمدكاظم يزدى، شريعت اصفهانى و ضياءالدين عراقى استفاده نمود. آن‌گاه با كسب اجازه از محضر اساتيد و دريافت عالى‌ترين اجازه‌هاى اجتهاد كه قسمتى از آن‌ها را مرحوم حاج ميرزا على خيابانى در كتاب علماء معاصر آورده است،
مراجعت به ایران
در سال 1339ق مراجعت به ايران و تبريز نموده و پس از بازگشت به وطن به امر تدريس و تربيت محصلين و تأليف و تصنيف پرداخت و آثار گران‌بهائى كه هركدام روشنگر مقام عملى و فضلى اوست، به يادگار گذارد.
اخلاق و رفتار
وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مى‌آورد.
وفات
فقید سعید پس از عمری خدمت به دین و بزرگداشت شعائر مذهبی، در سن ۹۳ سالگی به تاریخ ۱۱ شوال المکرم ۱۳۹۲ق در تبریز چشم از جهان فرو بست و پس از یک تشییع با شکوه، پیکر شریفش به قم انتقال یافت و پس از تشییعی مجدّد، در قبرستان ابوحسین به خاک سپرده شد.
آثار
- حاشيه بر كفاية الاصول.
- يك دوره صلوة استدلالى.
- خيارات.
- حاشيه بر رسائل
- احكام الصلاة
- احكام ملاقى الشبهات المحصورة
- رسالة فى تحديد الكر بالوزن و المساحه
- رسالة فى تحقيق معنى البيع