۱۱۸٬۷۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[شرح الهدایة الاثیریة]] | ||
[[مبدأ و معاد (ابهری)]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۶: | خط ۳۷: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|اثیرالدین (ابهامزدایی)}} | |||
'''اثيرالدين ابهرى مفضل بن عمر بن مفضل''' (متوفای ح663ق)، فيلسوف، منطقى، منجم و رياضىدان، از ادبای قرن هفتم هجری قمری و از | '''اثيرالدين ابهرى مفضل بن عمر بن مفضل''' (متوفای ح663ق)، فيلسوف، منطقى، منجم و رياضىدان، از ادبای قرن هفتم هجری قمری و از برجستهترین شاگردان [[فخر رازی، محمد بن عمر|امام فخر رازی]] (544- 606ق) و از یاران [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] (597- 672ق) و همکاران وی در رصدخانه مراغه | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
از استادان ديگر وى، كمالالدين ابوالفتح موسى بن يونس موصلى (551-639ق) است و اثيرالدين نزد او رياضيات و نجوم آموخته است. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] مىنویسد: من خود شاهد بودم كه اثيرالدين، در محضر كمالالدين يونس مانند طالب علمى کتاببهدست مىنشست و مجسطى مىخواند، درحالىكه خود مقام بلندى در علم داشت و مردم از مصنفات او استفاده میكردند. | از استادان ديگر وى، كمالالدين ابوالفتح موسى بن يونس موصلى (551-639ق) است و اثيرالدين نزد او رياضيات و نجوم آموخته است. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] مىنویسد: من خود شاهد بودم كه اثيرالدين، در محضر كمالالدين يونس مانند طالب علمى کتاببهدست مىنشست و مجسطى مىخواند، درحالىكه خود مقام بلندى در علم داشت و مردم از مصنفات او استفاده میكردند. | ||
پس از بروز فتنه مغول و آشفتگى اوضاع، اثيرالدين نيز مانند بسيارى از دانشمندان در پى يافتن مأمنى مناسب به سفر پرداخت. ابتدا بهسوى شام رفت و مدتى در اربل و دمشق بسربرد. در دمشق پيوسته با اهل علم ارتباط داشت و چندى در خدمت محییالدين محمد بن محمد بن سعيد بن ندى ( | پس از بروز فتنه مغول و آشفتگى اوضاع، اثيرالدين نيز مانند بسيارى از دانشمندان در پى يافتن مأمنى مناسب به سفر پرداخت. ابتدا بهسوى شام رفت و مدتى در اربل و دمشق بسربرد. در دمشق پيوسته با اهل علم ارتباط داشت و چندى در خدمت محییالدين محمد بن محمد بن سعيد بن ندى (متوفای 651ق) بود. | ||
از شام رهسپار بلاد روم (آسياى صغير) گرديد و در محيط نسبتا آرام آنجا كه پناهگاه دانشمندان و عارفان سده 7ق بود، ماندگار شد و ازاينپس اوقات خود را به تدريس و تعليم و تأليف مىگذرانيد. | از شام رهسپار بلاد روم (آسياى صغير) گرديد و در محيط نسبتا آرام آنجا كه پناهگاه دانشمندان و عارفان سده 7ق بود، ماندگار شد و ازاينپس اوقات خود را به تدريس و تعليم و تأليف مىگذرانيد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۵: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
درباره سال وفات اثيرالدين اختلاف است: برخى وفات او را در 660ق دانستهاند. حاجى خليفه گاه وفات وى را در 663ق ذكر مىكند، گاه از حدود سال 700ق سخن مىگوید و جاى ديگر فوت او را بعد از 660ق مىنویسد؛ اما بهطور قطع 700ق نادرست است؛ زيرا كه [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوینى]] ( | درباره سال وفات اثيرالدين اختلاف است: برخى وفات او را در 660ق دانستهاند. حاجى خليفه گاه وفات وى را در 663ق ذكر مىكند، گاه از حدود سال 700ق سخن مىگوید و جاى ديگر فوت او را بعد از 660ق مىنویسد؛ اما بهطور قطع 700ق نادرست است؛ زيرا كه [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوینى]] (متوفای 675ق) در کتاب «حكمة العين» از استاد خود، اثيرالدين، با عبارت «برد الله مضجعه» ياد مىكند. بههرحال وفات اثيرالدين را در عهد هلاكوخان مغول، میان سالهاى 660 تا 663ق دانستهاند و ظاهرا 663ق، قولى است كه بسيارى برآنند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۲: | ||
[[شرح الهدایة الاثیریة]] | [[شرح الهدایة الاثیریة]] | ||
[[شرح هداية الحكمة]] | |||
[[مبدأ و معاد (ابهری)]] | |||
[[ضوابط المعرفة، المساة شرح الهداية الأثيرية]] | [[ضوابط المعرفة، المساة شرح الهداية الأثيرية]] | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۱۱: | ||
[[حاشية... محمد عليش علي شرح شيخ الإسلام علي ايساغوجي في علم المنطق]] | [[حاشية... محمد عليش علي شرح شيخ الإسلام علي ايساغوجي في علم المنطق]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:ریاضیدانان]] | |||
[[رده:منجمان]] |