میبدی، حسین بن معین‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
منطقی امیر حسین قاضی میر
منطقی امیر حسین قاضی میر


یزدی، کمال‌الدین میر حسین بن معین الدین
یزدی، کمال‌الدین میر حسین بن معین‌الدین
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
خط ۵۰: خط ۵۰:
میبدى در آغاز جوانى براى تحصیل به شیراز که از مراکز علمى آن دوران بود عزیمت کرد و نزد استادان آن دیار، از جمله [[دوانی، محمد بن اسعد|جلال‌الدین دوانى]]، در علوم و فنون مختلف معقول و منقول، مانند فقه، منطق، هیئت، فلسفه و کلام، کسب دانش کرد. در سخن منظوم نیز دستى داشته و به «منطقى» تخلص می‌کرده است.  
میبدى در آغاز جوانى براى تحصیل به شیراز که از مراکز علمى آن دوران بود عزیمت کرد و نزد استادان آن دیار، از جمله [[دوانی، محمد بن اسعد|جلال‌الدین دوانى]]، در علوم و فنون مختلف معقول و منقول، مانند فقه، منطق، هیئت، فلسفه و کلام، کسب دانش کرد. در سخن منظوم نیز دستى داشته و به «منطقى» تخلص می‌کرده است.  


او خود در یکى از منشآت به بیان شمه‌اى از فضل و دانش خویش می‌پردازد و مى‌گوید: «هیچ علمى از علوم عقلى و نقلى نیست که کتب مشکل آن بى‌مطالعه نتوانم گفت، و هیچ جوهر از جواهر دانش نیست که کنه آن را به الماس تفکر نمى توانم سفت، چون دل متوجه به مطلعى عالى است و دماغ از سوداى غیر آن خالى است، هرگز تفاخر به آن علوم ندارم و خود را در سلک جاهلان مى شمارم
او خود در یکى از منشآت به بیان شمه‌اى از فضل و دانش خویش می‌پردازد و مى‌گوید: «هیچ علمى از علوم عقلى و نقلى نیست که کتب مشکل آن بى‌مطالعه نتوانم گفت، و هیچ جوهر از جواهر دانش نیست که کنه آن را به الماس تفکر نمى توانم سفت، چون دل متوجه به مطلعى عالى است و دماغ از سوداى غیر آن خالى است، هرگز تفاخر به آن علوم ندارم و خود را در سلک جاهلان می‌شمارم


میبدى از اهل تسنن و بر مذهب شافعى بوده، چنانکه در مقدمه شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین على بن ابیطالب(ع) در موضع ذکر مذاهب اسلام از شافعى با عنوان «امام ما شافعى» یاد مى‌کند؛ اگر چه برخى، مانند [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجى خلیفه]] و مؤلف ریحانة الادب به اعتبار مطالبى که در فاتحه سابعه از مقدمه همین اثر در شأن [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان على بن ابى‌طالب(ع)]] آورده او را به تشیع منسوب داشته‌اند.
میبدى از اهل تسنن و بر مذهب شافعى بوده، چنانکه در مقدمه شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین على بن ابیطالب(ع) در موضع ذکر مذاهب اسلام از شافعى با عنوان «امام ما شافعى» یاد مى‌کند؛ اگر چه برخى، مانند [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجى خلیفه]] و مؤلف ریحانة الادب به اعتبار مطالبى که در فاتحه سابعه از مقدمه همین اثر در شأن [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان على بن ابى‌طالب(ع)]] آورده او را به تشیع منسوب داشته‌اند.
خط ۸۹: خط ۸۹:
[[شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام]]  
[[شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام]]  


[[منشات میبدی]]  
[[منشآت میبدی]]  


[[شرح الهدایة الأثیریة]]  
[[شرح الهداية الاثيرية]]
 
[[شرح هداية الحكمة]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:آبان(1400)]]
[[رده:آبان(1400)]]