رسالة معرفة الأشياء: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== معرفى اجمالى == '''رسالة معرفةالاشياء''' رساله‌اى است از ابن سینا، حسین بن ع...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح الهدایة الأثیریة' به 'شرح الهداية الاثيرية') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR01822J1.jpg | |||
| عنوان =رسائل أخری لابن سینا (هامش شرح الهداية الاثيرية) | |||
| عنوان‌های دیگر =هدایه الحکمه. شرح | |||
| پدیدآوران = | |||
[[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده) | |||
| زبان =عربی | |||
| کد کنگره =BBR 1099 1300 | |||
| موضوع = | |||
اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر، - 660؟ق. هدایه الحکمه - نقد و تفسیر | |||
== | فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
| ناشر = | |||
[بی نا] | |||
| مکان نشر =[بی جا] - | |||
| سال نشر = 13 ش | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01822AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01822 | |||
| کتابخوان همراه نور =01822 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''رسالة معرفةالأشياء''' رساله‌اى است از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، به زبان عربى و درباره‌ى راه‌هاى شناخت. | |||
این رساله یکی از شش رساله‌ای است که با عنوان [[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] چاپ شده است. | |||
== ساختار == | |||
رساله، بسيار كوتاه و فاقد باب‌بندى و فصل‌بندى است. | رساله، بسيار كوتاه و فاقد باب‌بندى و فصل‌بندى است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف، در اين رساله، معرفت را به دو صورت تصور و تصديق تقسيم مى‌كند و مى‌گويد: تصديق، اعتقاد نفس است به اثبات يا نفى حكم و تصور حصول معناى شىء در نفس. به عقيده‌ى بوعلى، هر دو قسم معرفت، يا با فكر و نظر حاصل مى‌گردد كه معرفت ثانيه ناميده مى‌شود يا بدون فكر و نظر كه معرفت اولى خوانده مى‌شود. وى، ضمن بيان مثال براى هر يك از اقسام معرفت، مأموريت علم منطق را نيز در اين بيان مشخص مى‌سازد. | |||
[[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]]، در ادامه، قواى حاكمه در انسان را به چهار قوه حسيات و متوهمه و تعارفيّه كه عقل مدنى ناميده مى‌شود و قوه نظريه كه عقل هيولانى نام دارد، تقسيم مى‌كند، بعد مى‌گويد: بدون ترديد حكم قوه حاسّه صحيح است، قوه‌ى متوهمه، به هنگام حكم بر اشياء، صورتى محسوس بدانها مى‌دهد كه احتمال صدق و كذب درآنها وجود دارد، قوه‌ى تعارفيّه نيز احكامش، امور مشهوره‌ى محموده مى‌باشد و نهايتاً به قوه نظريّه مى‌پردازد كه احكامش حجج اوليّه‌اى كه امكان شك در آنها وجود ندارد، مى‌باشد. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] | |||
[[أسئلة أبي‌سعيد أبي‌الخير من الشيخ]] | |||
[[رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها]] | |||
[[رسالة تفسير آيةالدخان]] | |||
[[رسالة المعاد (الصور الموجودة في النفس)]] | |||
[[رسالة الطلسمات و النيرنجات]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | |||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | |||
[[رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی]] | |||
[[رده:صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979-1050ق]] | |||
[[ | [[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۴
| رسائل أخری لابن سینا (هامش شرح الهداية الاثيرية) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | هدایه الحکمه. شرح |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - |
| سال نشر | 13 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر، - 660؟ق. هدایه الحکمه - نقد و تفسیر فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BBR 1099 1300 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة معرفةالأشياء رساله‌اى است از ابن سينا، به زبان عربى و درباره‌ى راه‌هاى شناخت.
این رساله یکی از شش رساله‌ای است که با عنوان رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية) چاپ شده است.
ساختار
رساله، بسيار كوتاه و فاقد باب‌بندى و فصل‌بندى است.
گزارش محتوا
مؤلف، در اين رساله، معرفت را به دو صورت تصور و تصديق تقسيم مى‌كند و مى‌گويد: تصديق، اعتقاد نفس است به اثبات يا نفى حكم و تصور حصول معناى شىء در نفس. به عقيده‌ى بوعلى، هر دو قسم معرفت، يا با فكر و نظر حاصل مى‌گردد كه معرفت ثانيه ناميده مى‌شود يا بدون فكر و نظر كه معرفت اولى خوانده مى‌شود. وى، ضمن بيان مثال براى هر يك از اقسام معرفت، مأموريت علم منطق را نيز در اين بيان مشخص مى‌سازد.
شيخ الرئيس، در ادامه، قواى حاكمه در انسان را به چهار قوه حسيات و متوهمه و تعارفيّه كه عقل مدنى ناميده مى‌شود و قوه نظريه كه عقل هيولانى نام دارد، تقسيم مى‌كند، بعد مى‌گويد: بدون ترديد حكم قوه حاسّه صحيح است، قوه‌ى متوهمه، به هنگام حكم بر اشياء، صورتى محسوس بدانها مى‌دهد كه احتمال صدق و كذب درآنها وجود دارد، قوه‌ى تعارفيّه نيز احكامش، امور مشهوره‌ى محموده مى‌باشد و نهايتاً به قوه نظريّه مى‌پردازد كه احكامش حجج اوليّه‌اى كه امكان شك در آنها وجود ندارد، مى‌باشد.