۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (آخوند خراسانی از شاگردان ایشان نبوده بلکه قطعا از استادان ایشان بوده بنابرین متن را بر همین اساس تغییر دادم) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|تبریزی ( | {{کاربردهای دیگر|تبریزی (ابهامزدایی)}} | ||
'''راضى بن محمدحسین نجفى''' (1285-1367ش)، مشهور به شيخ راضى نجفى تبريزى مکنی به ابومحمدون، و ملقب به رضیالدین، از علماى بزرگ معاصر بود. | '''راضى بن محمدحسین نجفى''' (1285-1367ش)، مشهور به شيخ راضى نجفى تبريزى مکنی به ابومحمدون، و ملقب به رضیالدین، از علماى بزرگ معاصر بود. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در سال 1347ق در 22 سالگی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه قم گردید و از محضر اساتیدی همچون آیتاللّه میرزا محمّد همدانی (مکاسب، کفایه الاصول و قسمتی از فرائد الاصول)، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی]] (خارج مباحث طهاره و صلاه و دُررالاصول)، [[خوانساری، سید محمدتقی|آیتالله سیّد محمّد تقی خوانساری]] دروس (خارج اصول و فقه، شرح منظومه)، آیتالله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی کبیر، ریاض المسائل حکیم الهی، [[شاهآبادی، محمدعلی|آیتالله شیخ محمّد علی شاه آبادی]]؛ حاضر شد و از فضل و دانش آنها بهرهها برد. وی پس از حدود 8 سال اقامت در عُش آل محمّد به تبریز مراجعت کرد و به تدریس کتابهای مختلف حوزوی اشتغال ورزید. | در سال 1347ق در 22 سالگی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه قم گردید و از محضر اساتیدی همچون آیتاللّه میرزا محمّد همدانی (مکاسب، کفایه الاصول و قسمتی از فرائد الاصول)، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی]] (خارج مباحث طهاره و صلاه و دُررالاصول)، [[خوانساری، سید محمدتقی|آیتالله سیّد محمّد تقی خوانساری]] دروس (خارج اصول و فقه، شرح منظومه)، آیتالله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی کبیر، ریاض المسائل حکیم الهی، [[شاهآبادی، محمدعلی|آیتالله شیخ محمّد علی شاه آبادی]]؛ حاضر شد و از فضل و دانش آنها بهرهها برد. وی پس از حدود 8 سال اقامت در عُش آل محمّد به تبریز مراجعت کرد و به تدریس کتابهای مختلف حوزوی اشتغال ورزید. | ||
اقامت وی در تبریز دیری نپایید، چون استادش، آیتالله سیّد محمّد تقی خوانساری با ارسال | اقامت وی در تبریز دیری نپایید، چون استادش، آیتالله سیّد محمّد تقی خوانساری با ارسال نامهای خواستار برگشت وی به قم شده بود. او عزم سفر به شهر قم نمود و پس از اقامتی کوتاه در قم، در سال 1359 ق به عتبات عالیات مشرف گردید. | ||
در نجف خوشهچين محضر بزرگان از جمله آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] بود. [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] از جمله | در نجف خوشهچين محضر بزرگان از جمله آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] بود. [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] از جمله استادان او در نجف بودند. | ||
== مراجعت به ایران == | == مراجعت به ایران == | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
ایشان در سن 26 سالگی از [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیتالله سیّد ابوالحسن اصفهانی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیتالله آقا ضیاءالدین عراقی]] اجازه تدریس فقه و اصول را دریافت داشت. | ایشان در سن 26 سالگی از [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیتالله سیّد ابوالحسن اصفهانی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیتالله آقا ضیاءالدین عراقی]] اجازه تدریس فقه و اصول را دریافت داشت. | ||
بدین ترتیب ایشان در دوره اقامت خویش در نجف اشرف و پس از آن در شهر مقدس قم شروع به تدریس نمود و به ترویج علوم اسلامی پرداخت. جمع کثیری از طلاب علوم اسلامی در جلسات علمی او شرکت | بدین ترتیب ایشان در دوره اقامت خویش در نجف اشرف و پس از آن در شهر مقدس قم شروع به تدریس نمود و به ترویج علوم اسلامی پرداخت. جمع کثیری از طلاب علوم اسلامی در جلسات علمی او شرکت میکردند | ||
سالهاى حضور آیتالله شيخ راضى نجفى تبريزى در قم ايام مغتنمى براى طالبان علم و معرفت بوده و خواص علما از جمله مرحوم آیتالله صالحى و شيخ جعفر شوشترى از محضر ايشان بهرهها بردند. | سالهاى حضور آیتالله شيخ راضى نجفى تبريزى در قم ايام مغتنمى براى طالبان علم و معرفت بوده و خواص علما از جمله مرحوم آیتالله صالحى و شيخ جعفر شوشترى از محضر ايشان بهرهها بردند. | ||
ویرایش