رضوانی، محمداسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۵

رضوانی، محمداسماعیل

نام	رضوانی، محمداسماعیل
نام‎های دیگر
نام پدر	جعفر
متولد	1300 ش
محل تولد	روستاى خراشاد (جنوب شرقى بیرجند)-خراسان جنوبی
رحلت	1375 ش
اساتید	عباس اقبال سعید نفیسى سید عبدالحسین آیتى
برخی آثار	روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان
کد مؤلف	AUTHORCODE03707AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، رضوانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

محمداسماعیل رضوانى (1300-1375ش)، استاد و محقق تاریخ مطبوعات و تاریخ معاصر ایران

ولادت

او فرزند جعفر در 10 اردبیهشت 1300 در روستاى خراشاد (24 کیلومترى جنوب شرقى بیرجند) به دنیا آمد.

تحصیلات

وى از شش سالگى به مکتب رفت و قرآن را فراگرفت و پس از آن، اولین کتابى که خواندنش را شروع کرد، «نصاب الصبیان» اثر ابونصر فراهى بود.

وى در مصاحبه‌اش در سال 1367 با مجله کیهان فرهنگى مى‌گوید: «... من در سال 1300ش متولد شدم. زادگاهم قریه‌اى است به نام خراشاد در 24 کیلومترى جنوب شرقى بیرجند؛ خراشاد گویش دیگرى است از کلمه خورشید، که من آن را در «الاتنبیه و الاشراف» پیدا کردم. پدرم در آن‌جا روحانى و بزرگ محل بود. من هم طبق معمول آن زمان به مکتب مى‌رفتم...».

در سن هشت سالگى، پدر خانواده، رضوانى را نزد یکى از اقوام در بیرجند فرستاد تا در مدرسه طلاب شوکتیه که مدیریت آن با روحانى نامدار آن منطقه، یعنى مرحوم آقا شیخ محمدرضا سرچاهى بود، مشغول به تحصیل شود. مدتى از این موضوع گذشت تا این‌که در پى تاسیس مدارس به سبک جدید، تحت عنوان تدین با مدیریت مرحوم فاضلى، مسیر زندگى استاد به کلى تغییر کرد.

پس از آن، آثارى چون امثله و شرح امثله را آموخت و در همین دوران، مسیر زندگى‌اش، به لطف معلم دبستان تدین تغییر کرد و وارد مدرسه عمومى شد و علوم متداول و جدید را نیز فرا گرفت. وى در سال 1322 با اخذ مدرک دیپلم، از دبیرستان فارغ التحصیل شد و بلافاصله به خدمت وزارت فرهنگ در آمد و تدریس در دبستان و پس از آن تدریس در دبیرستان را آغاز کرد.

وى بعد از مدتى تدریس در زادگاه خود، به تهران منتقل گردید و ضمن تدریس در دبیرستان فرخى، توانست در سال 1328، تحصیل در دوره کارشناسى رشته تاریخ و جغرافى در دانشسراى عالى را آغاز نماید. وى در سال 1335 مقطع کارشناسى ارشد را نیز سپرى نمود و سرانجام در 1342 موفق به دریافت دکترا رشته تاریخ از دانشگاه تهران گردید.

وى مدت‌ها در دانشگاه ملى و دانشگاه تهران به تدریس مشغول بود و پس از آن‌که به درخواست خود در سال 1358 بازنشسته شد، تا پایان عمر به تحقیق و پژوهش در زمینه تاریخ ایران پرداخت.

وى ستونى محکم براى رشته تاریخ ایران محسوب مى‌شود و بدین سبب پدر علم تاریخ معاصر ایران نام گرفت. از وى همچنین به عنوان پدر تاریخ مطبوعات ایران نام برده مى‌شود.

استادان و مربیان

استادانى که او قبل از تحصیل در دانشگاه و در طى تحصیل در دانشگاه از آنان بهره برده بود، عبارتند از: آقا شیخ محمدرضا سرچاهى، مرحوم فاضلى، مرحوم سید عبدالحسین آیتى، مرحوم تهامى، سید محمد فرزان بیرجندى، دکتر بینا، نصرالله فلسفى، على اصغر شمیم، ابراهیم پور داود، دکتر محمدحسن گنجى، سعید نفیسى، عباس اقبال و دکتر بهمنش.

وفات

وى سرانجام در 5 فروردین 1375 در تهران درگذشت.

آثار

مهم‌ترین تألیفات و مقالات وى عبارتند از:

زمینى که روى آن زندگى مى‌کنیم؛
انقلاب مشروطیت ایران؛
اعلان‌ها و اعلامیه‌هاى دوره قاجار؛
تبلیغات نامه تنسر با همکارى مجتبى مینوى؛
تصحیح تاریخ منتظم ناصرى در سه جلد؛
سفرنامه ظهیر‌الدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان تهران؛
روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان (با همکارى فاطمه قاصیها)، در سه جلد؛
عالم آراى عباسى، در سه جلد؛
یادداشت‌هاى امین‌الدوله؛

مجموعه مقالات علمى ایشان که به بیش از 61 مقاله مى‌رسد، در دست چاپ است.

ایشان افزون بر کتاب‌هاى یاد شده، چند جلد کتاب درسى تآلیف کرده‌اند. از جمله:

یک دوره تاریخ و جغرافیا و تعلیمات اجتماعى دبیرستان و یک دوره کامل تاریخ و جغرافیا براى دانشسراى مقدماتى و کلاس‌هاى تربیتى، آمورش و پرورش و نیز کتاب درسى تاریخ سیاسى ایران براى دانشجویان دانشکده افسرى.

وابسته‌ها

سفرنامه ظهیرالدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان

تاریخ منتظم ناصری

روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان

گزیده فرمانها (موجود در کتابخانه ملی)

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR03707.jpg|بندانگشتی|رضوانی، محمداسماعیل]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|رضوانی، محمداسماعیل
+! نام!! data-type="authorName" |رضوانی، محمداسماعیل
 |-
 |نام‎های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'|
+| data-type="authorOtherNames" |
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |جعفر
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|1300 ش
+| data-type="authorbirthDate" |1300 ش
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|بیرجند
+| data-type="authorBirthPlace" |روستاى خراشاد (جنوب شرقى بیرجند)-خراسان جنوبی
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|1375 ش
+| data-type="authorDeathDate" |1375 ش
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]]
+[[نفیسی، سعید|سعید نفیسى]]
+[[سيد عبدالحسين آيتى|سید عبدالحسین آیتى]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان]]
+| data-type="authorWritings" |[[روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE3707AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03707AUTHORCODE
 |}
 </div>
-«محمداسماعيل رضوانى»، در روستاى خراشاد (24 كيلومترى جنوب شرقى بيرجند) به دنيا آمد. وى از شش سالگى به مكتب رفت و قرآن را فراگرفت و پس از آن، اولين كتابى كه خواندنش را شروع كرد، «نصاب الصبيان» اثر ابونصر فراهى بود.
+{{کاربردهای دیگر|رضوانی (ابهام‌زدایی)}}
-وى در مصاحبه‌اش در سال 1367 با مجله كيهان فرهنگى مى‌گويد: «... من در سال 1300ش متولد شدم. زادگاهم قريه‌اى است به نام خراشاد در 24 كيلومترى جنوب شرقى بيرجند؛ خراشاد گويش ديگرى است از كلمه خورشيد، كه من آن را در «الاتنبيه و الاشراف» پيدا كردم. پدرم در آن‌جا روحانى و بزرگ محل بود. من هم طبق معمول آن زمان به مكتب مى‌رفتم...».
+'''محمداسماعیل رضوانى''' (1300-1375ش)، استاد و محقق تاریخ مطبوعات و تاریخ معاصر ایران
-در سن هشت سالگى، پدر خانواده، رضوانى را نزد يكى از اقوام در بيرجند فرستاد تا در مدرسه طلاب شوكتيه كه مديريت آن با روحانى نامدار آن منطقه، يعنى مرحوم آقا شيخ محمدرضا سرچاهى بود، مشغول به تحصيل شود. مدتى از اين موضوع گذشت تا اين‌كه در پى تاسيس مدارس به سبک  جديد، تحت عنوان تدين با مديريت مرحوم فاضلى، مسير زندگى استاد به كلى تغيير كرد.
+== ولادت ==
+او فرزند جعفر در 10 اردبیهشت 1300 در روستاى خراشاد (24 کیلومترى جنوب شرقى بیرجند) به دنیا آمد.
-پس از آن، آثارى چون امثله و شرح امثله را آموخت و در همين دوران، مسير زندگى‌اش، به لطف معلم دبستان تدين تغيير كرد و وارد مدرسه عمومى شد و علوم متداول و جديد را نيز فرا گرفت. وى در سال 1322 با اخذ مدرك ديپلم، از دبيرستان فارغ التحصيل شد و بلافاصله به خدمت وزارت فرهنگ در آمد و تدريس در دبستان و پس از آن تدريس در دبيرستان را آغاز كرد.
+== تحصیلات ==
+وى از شش سالگى به مکتب رفت و قرآن را فراگرفت و پس از آن، اولین کتابى که خواندنش را شروع کرد، «نصاب الصبیان» اثر ابونصر فراهى بود.
-وى بعد از مدتى تدريس در زادگاه خود، به تهران منتقل گرديد و ضمن تدريس در دبيرستان فرخى، توانست در سال 1328، تحصيل در دوره كارشناسى رشته تاريخ و جغرافى در دانشسراى عالى را آغاز نمايد. وى در سال 1335 مقطع كارشناسى ارشد را نيز سپرى نمود و سرانجام در 1342 موفق به دريافت دكترا رشته تاريخ از دانشگاه تهران گرديد.
+وى در مصاحبه‌اش در سال 1367 با مجله کیهان فرهنگى مى‌گوید: «... من در سال 1300ش متولد شدم. زادگاهم قریه‌اى است به نام خراشاد در 24 کیلومترى جنوب شرقى بیرجند؛ خراشاد گویش دیگرى است از کلمه خورشید، که من آن را در «الاتنبیه و الاشراف» پیدا کردم. پدرم در آن‌جا روحانى و بزرگ محل بود. من هم طبق معمول آن زمان به مکتب مى‌رفتم...».
-وى مدت‌ها در دانشگاه ملى و دانشگاه تهران به تدريس مشغول بود و پس از آن‌كه به درخواست خود در سال 1358 بازنشسته شد، تا پايان عمر به تحقيق و پژوهش در زمينه تاريخ ايران پرداخت.
+در سن هشت سالگى، پدر خانواده، رضوانى را نزد یکى از اقوام در بیرجند فرستاد تا در مدرسه طلاب شوکتیه که مدیریت آن با روحانى نامدار آن منطقه، یعنى مرحوم آقا شیخ محمدرضا سرچاهى بود، مشغول به تحصیل شود. مدتى از این موضوع گذشت تا این‌که در پى تاسیس مدارس به سبک جدید، تحت عنوان تدین با مدیریت مرحوم فاضلى، مسیر زندگى استاد به کلى تغییر کرد.
-وى ستونى محكم براى رشته تاريخ ايران محسوب مى‌شود و بدين سبب پدر علم تاريخ معاصر ايران نام گرفت. از وى همچنين به عنوان پدر تاريخ مطبوعات ايران نام برده مى‌شود.
+پس از آن، آثارى چون امثله و شرح امثله را آموخت و در همین دوران، مسیر زندگى‌اش، به لطف معلم دبستان تدین تغییر کرد و وارد مدرسه عمومى شد و علوم متداول و جدید را نیز فرا گرفت. وى در سال 1322 با اخذ مدرک  دیپلم، از دبیرستان فارغ التحصیل شد و بلافاصله به خدمت وزارت فرهنگ در آمد و تدریس در دبستان و پس از آن تدریس در دبیرستان را آغاز کرد.
-وى سرانجام در 5 فروردين 1375 در تهران درگذشت.
+وى بعد از مدتى تدریس در زادگاه خود، به تهران منتقل گردید و ضمن تدریس در دبیرستان فرخى، توانست در سال 1328، تحصیل در دوره کارشناسى رشته تاریخ و جغرافى در دانشسراى عالى را آغاز نماید. وى در سال 1335 مقطع کارشناسى ارشد را نیز سپرى نمود و سرانجام در 1342 موفق به دریافت دکترا رشته تاریخ از دانشگاه تهران گردید.
-== استادان و مربيان ==
+وى مدت‌ها در دانشگاه ملى و دانشگاه تهران به تدریس مشغول بود و پس از آن‌که به درخواست خود در سال 1358 بازنشسته شد، تا پایان عمر به تحقیق و پژوهش در زمینه تاریخ ایران پرداخت.
+وى ستونى محکم براى رشته تاریخ ایران محسوب مى‌شود و بدین سبب پدر علم تاریخ معاصر ایران نام گرفت. از وى همچنین به عنوان پدر تاریخ مطبوعات ایران نام برده مى‌شود.
-استادانى كه او قبل از تحصيل در دانشگاه و در طى تحصيل در دانشگاه از آنان بهره برده بود، عبارتند از: آقا شيخ محمدرضا سرچاهى، مرحوم فاضلى، مرحوم سيد عبدالحسين آيتى، مرحوم تهامى، سيد محمد فرزان بيرجندى، دكتر بينا، نصرالله فلسفى، على اصغر شميم، ابراهيم پور داود، دكتر محمدحسن گنجى، [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]]، [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]] و دكتر بهمنش.
+== استادان و مربیان ==
-== آثار ==
+استادانى که او قبل از تحصیل در دانشگاه و در طى تحصیل در دانشگاه از آنان بهره برده بود، عبارتند از: آقا شیخ [[محمدرضا سرچاهى]]، مرحوم فاضلى، مرحوم [[سيد عبدالحسين آيتى|سید عبدالحسین آیتى]]، مرحوم تهامى، سید محمد فرزان بیرجندى، دکتر بینا، [[نصرالله فلسفى]]، على اصغر شمیم، [[ابراهيم پور داود|ابراهیم پور داود]]، دکتر [[محمدحسن گنجى]]، [[نفیسی، سعید|سعید نفیسى]]، [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]] و دکتر بهمنش.
+== وفات ==
+وى سرانجام در 5 فروردین 1375 در تهران درگذشت.
-مهم‌ترين تأليفات و مقالات وى عبارتند از:
+== آثار ==
-- زمينى كه روى آن زندگى مى‌كنيم؛
-- انقلاب مشروطيت ايران؛
-- اعلان‌ها و اعلاميه‌هاى دوره قاجار؛
-- تبليغات نامه تنسر با همكارى [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]؛
-- تصحيح تاريخ منتظم ناصرى در سه جلد؛
-- سفرنامه ظهير‌الدوله همراه مظفرالدين شاه به فرنگستان تهران؛
-- روزنامه خاطرات ناصرالدين شاه در سفر سوم فرنگستان (با همكارى فاطمه قاصيها)، در سه جلد؛
-- عالم آراى عباسى، در سه جلد؛
+مهم‌ترین تألیفات و مقالات وى عبارتند از:
-- يادداشت‌هاى امين‌الدوله؛
+# زمینى که روى آن زندگى مى‌کنیم؛
+# انقلاب مشروطیت ایران؛
+# اعلان‌ها و اعلامیه‌هاى دوره قاجار؛
+# تبلیغات نامه تنسر با همکارى [[مینوی، مجتبی|مجتبى مینوى]]؛
+# تصحیح تاریخ منتظم ناصرى در سه جلد؛
+# سفرنامه ظهیر‌الدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان تهران؛
+# روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان (با همکارى فاطمه قاصیها)، در سه جلد؛
+# عالم آراى عباسى، در سه جلد؛
+# یادداشت‌هاى امین‌الدوله؛
+مجموعه مقالات علمى ایشان که به بیش از 61 مقاله مى‌رسد، در دست چاپ است.
-- مجموعه مقالات علمى ايشان كه به بيش از 61 مقاله مى‌رسد، در دست چاپ است.
+ایشان افزون بر کتاب‌هاى یاد شده، چند جلد کتاب درسى تآلیف کرده‌اند. از جمله:
-ايشان افزون بر كتاب‌هاى ياد شده، چند جلد كتاب درسى تآليف كرده‌اند. از جمله:
+یک دوره تاریخ و جغرافیا و تعلیمات اجتماعى دبیرستان و یک دوره کامل تاریخ و جغرافیا براى دانشسراى مقدماتى و کلاس‌هاى تربیتى، آمورش و پرورش و نیز کتاب درسى تاریخ سیاسى ایران براى دانشجویان دانشکده افسرى.
-يك دوره تاريخ و جغرافيا و تعليمات اجتماعى دبيرستان و يك دوره كامل تاريخ و جغرافيا براى دانشسراى مقدماتى و كلاس‌هاى تربيتى، آمورش و پرورش و نيز كتاب درسى تاريخ سياسى ايران براى دانشجويان دانشكده افسرى.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-== وابسته‌ها ==
 [[سفرنامه ظهیرالدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان]]
 [[تاریخ منتظم ناصری]]
-[[روزنامه خاطرات ناصر الدین شاه در سفر سوم فرنگستان]]
+[[روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان]]
-[[گزيده فرمانها (موجود در کتابخانه ملي)]]
+[[گزيده فرمانها (موجود در کتابخانه ملي)|گزیده فرمانها (موجود در کتابخانه ملی)]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]