۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'رفیعی (ابهام زدایی)' به 'رفیعی (ابهام‌زدایی)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رفیعی (ابهام زدایی)' به 'رفیعی (ابهام‌زدایی)') |
|||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05904.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR05904.jpg|بندانگشتی|رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" | | ! نام!! data-type="authorName" |رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]] | | data-type="authorWritings" |[[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]] | ||
[[رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|رفیعی (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|قزوینی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''سید ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] و [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند. شرح دعای سحر، رساله معراج و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است. | '''سید ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] و [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند. شرح دعای سحر، [[رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر|رساله معراج]] و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است. | ||
== | ==ولادت== | ||
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، در سال 1310ق/ 1268ش، به دنیا آمد. تبار او از خاندان‌های علمی شیعه در قزوین است. آنان از سادات حسینی به شمار می‌آیند و از ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی، از اکابر علمای عصر خویش و از شاگردان ملا خلیل قزوینی‌اند. سید میرزا رفیع (متوفی 1272ق) از فرزندان سید محمدباقر، از مجتهدان و حکمای الهی عصر خویش بود که نامش عنوان این خاندان جلیل گشت. بدین ترتیب این سلسله به آل رفیعی شهرت یافتند. نسب سید ابوالحسن با یک واسطه به سید میرزا رفیع می‌رسد و سیادت و علم را از این تبار پاک به ارث برده است. نسب مادریش نیز به‌واسطه آیت‌الله حاج سید علی مجتهد قزوینی به آیت‌الله سید ابراهیم می‌رسد<ref>سید کباری، سید علی‌رضا</ref>. | سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، در سال 1310ق/ 1268ش، به دنیا آمد. تبار او از خاندان‌های علمی شیعه در قزوین است. آنان از سادات حسینی به شمار می‌آیند و از ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی، از اکابر علمای عصر خویش و از شاگردان ملا خلیل قزوینی‌اند. سید میرزا رفیع (متوفی 1272ق) از فرزندان سید محمدباقر، از مجتهدان و حکمای الهی عصر خویش بود که نامش عنوان این خاندان جلیل گشت. بدین ترتیب این سلسله به آل رفیعی شهرت یافتند. نسب سید ابوالحسن با یک واسطه به سید میرزا رفیع می‌رسد و سیادت و علم را از این تبار پاک به ارث برده است. نسب مادریش نیز به‌واسطه آیت‌الله حاج سید علی مجتهد قزوینی به آیت‌الله سید ابراهیم می‌رسد<ref>سید کباری، سید علی‌رضا</ref>. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۸: | ||
وی در سال 1340ق، به قم مهاجرت نموده و حوزه قم را رونق دوباره بخشید. وی با هجرت به قم، قصد داشت تا هم دانش فقهی و اصولی خویش را در مکتب آیت‌الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در حوزه علمیه قم رواج دهد. لذا به دارالعلم قم هجرت نمود و به تدریس [[كفاية الأصول|کفایةالأصول]]، رسائل، مکاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، اسفار اربعه و شرح منظومه پرداخت و در محضر فقیه [[حائری یزدی، عبدالکریم|شیخ عبدالکریم حائری]] یزدی و آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی حاضر گردید. وی موردعنایت مؤسس حوزه علمیه قم قرار گرفت و به امر ایشان در ماه رمضان 1344ق در مسجد بالاسر بر کرسی تدریس نشست و همزمان با تدریس، به تحریر تعلیقاتی بر شرح منظومه و رسائل همت گمارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی در سال 1340ق، به قم مهاجرت نموده و حوزه قم را رونق دوباره بخشید. وی با هجرت به قم، قصد داشت تا هم دانش فقهی و اصولی خویش را در مکتب آیت‌الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در حوزه علمیه قم رواج دهد. لذا به دارالعلم قم هجرت نمود و به تدریس [[كفاية الأصول|کفایةالأصول]]، رسائل، مکاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، اسفار اربعه و شرح منظومه پرداخت و در محضر فقیه [[حائری یزدی، عبدالکریم|شیخ عبدالکریم حائری]] یزدی و آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی حاضر گردید. وی موردعنایت مؤسس حوزه علمیه قم قرار گرفت و به امر ایشان در ماه رمضان 1344ق در مسجد بالاسر بر کرسی تدریس نشست و همزمان با تدریس، به تحریر تعلیقاتی بر شرح منظومه و رسائل همت گمارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
وی در سال 1348ق با اجازه صریح مراجع تقلید به مقام اجتهاد نائل آمد و علاوه بر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] در قم، [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از نجف اشرف و آیت‌الله شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی هم به ایشان اجازه اجتهاد و نقل روایت دادند<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی در سال 1348ق با اجازه صریح مراجع تقلید به مقام اجتهاد نائل آمد و علاوه بر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] در قم، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از نجف اشرف و آیت‌الله شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی هم به ایشان اجازه اجتهاد و نقل روایت دادند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‌اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]]، محی‌الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امامجمعهای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‌الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد | شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‌اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]]، محی‌الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امامجمعهای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‌الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‌الدین اعتمادزاده، نظام‌الدین قمشه‌ای، [[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۷: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
ایشان در مسائل کلامی، فلسفی و اثبات عقاید شیعه و معارف | ایشان در مسائل کلامی، فلسفی و اثبات عقاید شیعه و معارف اهلبیت(ع) علیهم‌السلام آثاری را از خود به ارث نهاده‌اند که برخی از آن‌ها عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# شرح دعای سحر؛ | # شرح دعای سحر؛ | ||
# رساله معراج؛ | # رساله معراج؛ | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۹: | ||
# حواشی بر شرح اصول کافی ملاصدرا؛ | # حواشی بر شرح اصول کافی ملاصدرا؛ | ||
# حواشی بر مفاتیح الغیب ملاصدرا؛ | # حواشی بر مفاتیح الغیب ملاصدرا؛ | ||
# حواشی بر کتاب شفای | # حواشی بر کتاب شفای ابن سینا؛ | ||
# حواشی بر کتاب شرح الإشارات و التّنبیهات؛ | # حواشی بر کتاب شرح الإشارات و التّنبیهات؛ | ||
# حواشی بر شوارق الإلهام فیاض لاهیجی؛ | # حواشی بر شوارق الإلهام فیاض لاهیجی؛ | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۸: | ||
# تعلیقات بر رسائل شیخ انصاری؛ | # تعلیقات بر رسائل شیخ انصاری؛ | ||
# حاشیه بر وسیلة النجاة آقا سید ابوالحسن اصفهانی؛ | # حاشیه بر وسیلة النجاة آقا سید ابوالحسن اصفهانی؛ | ||
{{پایان}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۷: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]] | [[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]] | ||