رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رفیعی (ابهام زدایی)' به 'رفیعی (ابهام‌زدایی)'
(لینک درون متنی)
جز (جایگزینی متن - 'رفیعی (ابهام زدایی)' به 'رفیعی (ابهام‌زدایی)')
 
(۶۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR05904.jpg|بندانگشتی|رفيعي قزويني، ابوالحسن ]]
[[پرونده:NUR05904.jpg|بندانگشتی|رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type="authorName" |رفيعي قزويني، ابوالحسن  
! نام!! data-type="authorName" |رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام‎های دیگر  
| data-type="authorOtherNames" |ح‍س‍ي‍ن‍ي‌ ق‍زوي‍ن‍ي‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن
| data-type="authorOtherNames" |ح‍س‍ي‍ن‍ي‌ ق‍زوي‍ن‍ي‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن


خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" | 1353ش تهران
| data-type="authorDeathDate" | سه‌شنبه 24 دی‌ماه 1353ش تهران
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]]
 
[[تنکابنی، محمد بن سلیمان|آیت‌الله سید محمد تنکابنی]]
 
[[محمدرضا نوری]]
 
[[هیدجی، محمد|حکیم محمد هیدجی زنجانی]]
 
[[میرزا هاشم اشکوری]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |غوصي در بحر معرفت /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده
| data-type="authorWritings" |[[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]]
 
[[‏رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر]]
‏رجعت و معراج : بضميمه هفت مقاله ديگر /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده


|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مولف
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE05904AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE05904AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
'''ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، آیت‎الله حائری یزدی بود. امام خمینی(ره)، علامه حسن‎زاده آملی و سید جلال‎الدین آشتیانی از جمله شاگردان او به شمار می‎روند. شرح دعای سحر، رساله معراج و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است.
{{کاربردهای دیگر|رفیعی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|قزوینی (ابهام‌زدایی)}}
 
'''سید ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] و [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند. شرح دعای سحر، [[رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر|رساله معراج]] و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است.


==تولد==
==ولادت==
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، در سال 1310ق/ 1268ش، به دنیا آمد. تبار او از خاندان‎های علمی شیعه در قزوین است. آنان از سادات حسینی به شمار می‎آیند و از ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی، از اکابر علمای عصر خویش و از شاگردان ملا خلیل قزوینی‎اند. سید میرزا رفیع (متوفی 1272ق) از فرزندان سید محمدباقر، از مجتهدان و حکمای الهی عصر خویش بود که نامش عنوان این خاندان جلیل گشت. بدین ترتیب این سلسله به آل رفیعی شهرت یافتند. نسب سید ابوالحسن با یک واسطه به سید میرزا رفیع می‎رسد و سیادت و علم را از این تبار پاک به ارث برده است. نسب مادریش نیز به‎واسطه آیت‎الله حاج سید علی مجتهد قزوینی به آیت‎الله سید ابراهیم می‎رسد<ref>سید کباری، سید علی‎رضا</ref>.
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، در سال 1310ق/ 1268ش، به دنیا آمد. تبار او از خاندان‌های علمی شیعه در قزوین است. آنان از سادات حسینی به شمار می‌آیند و از ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی، از اکابر علمای عصر خویش و از شاگردان ملا خلیل قزوینی‌اند. سید میرزا رفیع (متوفی 1272ق) از فرزندان سید محمدباقر، از مجتهدان و حکمای الهی عصر خویش بود که نامش عنوان این خاندان جلیل گشت. بدین ترتیب این سلسله به آل رفیعی شهرت یافتند. نسب سید ابوالحسن با یک واسطه به سید میرزا رفیع می‌رسد و سیادت و علم را از این تبار پاک به ارث برده است. نسب مادریش نیز به‌واسطه آیت‌الله حاج سید علی مجتهد قزوینی به آیت‌الله سید ابراهیم می‌رسد<ref>سید کباری، سید علی‌رضا</ref>.


==اساتید==
==اساتید==
وی با راهنمایی پدر، در حوزه علمیه قزوین، به تحصیل دانش‎های رایج پرداخت و پس از تحصیل کتب ادبی و بلاغی در مدرسه صالحیه قزوین، سطوح علمی و کتب فقهی و اصولی را نزد فرزانگان قزوین، حاج ملا علی طارمی و آیت‎الله ملا علی‎اکبر تاکستانی آغاز نمود و در سال 1333ق، در حوزه علمیه تهران، به مجلس درس آیت‎الله حاج شیخ عبدالنبی نوری راه یافت و علوم عقلی و عرفانی را از او فرا گرفت و وجود فرزانگان دیگری چون: حاج میرزا مسیح طالقانی، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|آیت‎الله سید محمد تنکابنی]] و محمدرضا نوری را هم مغتنم شمرده و دانش فقهی و اصولی خویش را نزد آنان، تکمیل نمود. وی با حضور در مکتب حکیم متأله میرزا حسن کرمانشاهی، حاج فاضل تهرانی شمیرانی، میرزا محمود رضوان قمی، حکیم محمد هیدجی زنجانی، حاج شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی و آقای میرزا هاشم اشکوری در فلسفه و عرفان بهره‎های فراوان برد و علوم ریاضی را از میرزا ابراهیم زنجانی و شیخ علی رشتی آموخت<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی با راهنمایی پدر، در حوزه علمیه قزوین، به تحصیل دانش‌های رایج پرداخت و پس از تحصیل کتب ادبی و بلاغی در مدرسه صالحیه قزوین، سطوح علمی و کتب فقهی و اصولی را نزد فرزانگان قزوین، حاج [[ملا علی طارمی]] و [[آیت‌الله ملا علی‌اکبر تاکستانی]] آغاز نمود و در سال 1333ق، در حوزه علمیه تهران، به مجلس درس [[آیت‌الله حاج شیخ عبدالنبی نوری]] راه یافت و علوم عقلی و عرفانی را از او فرا گرفت و وجود فرزانگان دیگری چون: حاج [[میرزا مسیح طالقانی]]، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|آیت‌الله سید محمد تنکابنی]] و [[محمدرضا نوری]] را هم مغتنم شمرده و دانش فقهی و اصولی خویش را نزد آنان، تکمیل نمود. وی با حضور در مکتب حکیم متأله [[میرزا حسن کرمانشاهی]]، حاج [[فاضل تهرانی شمیرانی]]، میرزا محمود رضوان قمی، [[هیدجی، محمد|حکیم محمد هیدجی زنجانی]]، حاج شیخ [[محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی]] و آقای [[میرزا هاشم اشکوری]] در فلسفه و عرفان بهره‌های فراوان برد و علوم ریاضی را از میرزا ابراهیم زنجانی و شیخ علی رشتی آموخت<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی در طی آموزش علوم عقلی در حوزه علمیه تهران، در مدرسه صدر ساکن و پس از فراغت از تحصیل به قزوین بازگشت و مدت یک سال در زادگاه خود توقف نمود. وی پس از بازگشت به حوزه تهران در مدرسه عبدالله خان به تدریس کتب فقهی و اصولی چون شرح لمعه و قوانین پرداخت و از تدریس کتب فلسفی غفلت نمی‎ورزد و شرح منظومه حکیم سبزواری و اشارات ابوعلی سینا را تدریس نمود. حوزه درسی وی چنان شهرت یافت که شاگردان مدارس دیگر نیز در درس او حاضر می‎شدند<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی در طی آموزش علوم عقلی در حوزه علمیه تهران، در مدرسه صدر ساکن و پس از فراغت از تحصیل به قزوین بازگشت و مدت یک سال در زادگاه خود توقف نمود. وی پس از بازگشت به حوزه تهران در مدرسه عبدالله خان به تدریس کتب فقهی و اصولی چون شرح لمعه و قوانین پرداخت و از تدریس کتب فلسفی غفلت نمی‌ورزد و شرح منظومه حکیم سبزواری و [[الإشارات و التنبيهات مع المحاكمات|اشارات ابوعلی سینا]] را تدریس نمود. حوزه درسی وی چنان شهرت یافت که شاگردان مدارس دیگر نیز در درس او حاضر می‌شدند<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی در سال 1340ق، به قم مهاجرت نموده و حوزه قم را رونق دوباره بخشید. وی با هجرت به قم، قصد داشت تا هم دانش فقهی و اصولی خویش را در مکتب آیت‎الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در حوزه علمیه قم رواج دهد. لذا به دارالعلم قم هجرت نمود و به تدریس [[كفاية الأصول|کفایة‎الأصول]]، رسائل، مکاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، اسفار اربعه و شرح منظومه پرداخت و در محضر فقیه [[حائری یزدی، عبدالکریم|شیخ عبدالکریم حائری]] یزدی و آیت‎الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی حاضر گردید. وی موردعنایت مؤسس حوزه علمیه قم قرار گرفت و به امر ایشان در ماه رمضان 1344ق در مسجد بالاسر بر کرسی تدریس نشست و همزمان با تدریس، به تحریر تعلیقاتی بر شرح منظومه و رسائل همت گمارد<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی در سال 1340ق، به قم مهاجرت نموده و حوزه قم را رونق دوباره بخشید. وی با هجرت به قم، قصد داشت تا هم دانش فقهی و اصولی خویش را در مکتب آیت‌الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در حوزه علمیه قم رواج دهد. لذا به دارالعلم قم هجرت نمود و به تدریس [[كفاية الأصول|کفایة‎الأصول]]، رسائل، مکاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، اسفار اربعه و شرح منظومه پرداخت و در محضر فقیه [[حائری یزدی، عبدالکریم|شیخ عبدالکریم حائری]] یزدی و آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی حاضر گردید. وی موردعنایت مؤسس حوزه علمیه قم قرار گرفت و به امر ایشان در ماه رمضان 1344ق در مسجد بالاسر بر کرسی تدریس نشست و همزمان با تدریس، به تحریر تعلیقاتی بر شرح منظومه و رسائل همت گمارد<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی در سال 1348ق با اجازه صریح مراجع تقلید به مقام اجتهاد نائل آمد و علاوه بر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‎الله حائری یزدی]] در قم، [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‎الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از نجف اشرف و آیت‎الله شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی هم به ایشان اجازه اجتهاد و نقل روایت دادند<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی در سال 1348ق با اجازه صریح مراجع تقلید به مقام اجتهاد نائل آمد و علاوه بر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] در قم، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از نجف اشرف و آیت‌الله شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی هم به ایشان اجازه اجتهاد و نقل روایت دادند<ref>ر.ک: همان</ref>.


==شاگردان==
==شاگردان==
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‎اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‎زاده آملی]]، محی‎الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‎ای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‎الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‎الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‎الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‎الدین اعتمادزاده، نظام‎الدین قمشه‎ای، [[نصر، حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‌اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]]، محی‌الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‌ای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‌الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‌ الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‌الدین اعتمادزاده، نظام‌الدین قمشه‌ای، [[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.


==وفات==
==وفات==
ایشان پس از سال‎ها مجاهدت، نیمه‎شب سه‎شنبه 24 دی‎ماه 1353ش، برابر اول محرم 1395ق در سن 85 سالگی، در تهران به لقاءالله شتافت و در مسجد بالاسر آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان</ref>.
ایشان پس از سال‎ها مجاهدت، نیمه‌شب سه‌شنبه 24 دی‌ماه 1353ش، برابر اول محرم 1395ق در سن 85 سالگی، در تهران به لقاءالله شتافت و در مسجد بالاسر آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان</ref>.


==آثار==
==آثار==
ایشان در مسائل کلامی، فلسفی و اثبات عقاید شیعه و معارف اهل‎بیت(ع) علیهم‎السلام آثاری را از خود به ارث نهاده‎اند که برخی از آن‎ها عبارتند از:
ایشان در مسائل کلامی، فلسفی و اثبات عقاید شیعه و معارف اهل‎‌بیت(ع) علیهم‌السلام آثاری را از خود به ارث نهاده‌اند که برخی از آن‌ها عبارتند از:
 
{{ستون-شروع|2}}
# شرح دعای سحر؛
# شرح دعای سحر؛
# رساله معراج؛
# رساله معراج؛
خط ۸۹: خط ۹۹:
# حواشی بر شرح اصول کافی ملاصدرا؛
# حواشی بر شرح اصول کافی ملاصدرا؛
# حواشی بر مفاتیح الغیب ملاصدرا؛
# حواشی بر مفاتیح الغیب ملاصدرا؛
# حواشی بر کتاب شفای ابن‎سینا؛
# حواشی بر کتاب شفای ابن‌ سینا؛
# حواشی بر کتاب شرح الإشارات و التّنبیهات؛
# حواشی بر کتاب شرح الإشارات و التّنبیهات؛
# حواشی بر شوارق الإلهام فیاض لاهیجی؛
# حواشی بر شوارق الإلهام فیاض لاهیجی؛
# حواشی بر گوهر مراد عبدالرزاق لاهیجی؛
# حواشی بر گوهر مراد عبدالرزاق لاهیجی؛
# حواشی بر قبسات میرداماد؛
# حواشی بر قبسات میرداماد؛
# حواشی بر شرح حکمة الإشراق قطب‎الدین شیرازی؛
# حواشی بر شرح حکمة الإشراق قطب‌الدین شیرازی؛
# حواشی بر مقدمه فصوص الحكم قیصری؛
# حواشی بر مقدمه فصوص الحكم قیصری؛
# تعلیقات بر الشواهد الربوبيّة صدرالمتألهین؛
# تعلیقات بر الشواهد الربوبيّة صدرالمتألهین؛
خط ۱۱۸: خط ۱۲۸:
# تعلیقات بر رسائل شیخ انصاری؛
# تعلیقات بر رسائل شیخ انصاری؛
# حاشیه بر وسیلة النجاة آقا سید ابوالحسن اصفهانی؛
# حاشیه بر وسیلة النجاة آقا سید ابوالحسن اصفهانی؛
{{پایان}}


==پانویس ==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
سید کباری، سید علی‎رضا، «زندگی‎نامه علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی»، برگرفته از پایگاه اطلاع‎رسانی حوزه به آدرس:
[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/5519/%D8%B1%D9%81%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%8C%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86?CID=68 ر.ک. سید کباری، سید علی‌رضا، «زندگی‌نامه علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی»]
http://www.hawzah.net/fa/Mostabser/View/5519


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]]
[[مجموعه رسائل و مقالات فلسفی علامه رفیعی قزوینی]]


[[‏رجعت و معراج؛ به ضمیمه هفت مقاله دیگر]]
[[‏رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر]]


[[‏في الإلهیات بالمعني الأخص من کتاب شرح غرر الفرائد]]
[[‏في الإلهیات بالمعني الأخص من کتاب شرح غرر الفرائد]]
خط ۱۳۸: خط ۱۵۱:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:قربانی-دی96]]